«Το πρόβλημα της Ενέργειας είναι σε τελευταία ανάλυση κοινωνικό και πολιτικό», σημείωσε ο Μ. Παπαδόπουλος, αναφερόμενος στην πρόταση του ΚΚΕ για τη λύση του προβλήματος. «Προϋποθέτει, είπε, σύγκρουση και ρήξη με το καθεστώς ιδιοκτησίας στις πηγές και στις υποδομές παραγωγής και μεταφοράς της Ενέργειας. Απαιτεί ανατροπές στο χαρακτήρα της εξουσίας, ώστε να υπάρξει κεντρικός σχεδιασμός, με στόχο τη λαϊκή ευημερία. Μέσα σε αυτό το ιδιοκτησιακό και πολιτικό καθεστώς, όπου οι πρώτες ύλες, τα μέσα παραγωγής, τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής του ενεργειακού τομέα θα αποτελούν κρατική κοινωνική ιδιοκτησία, μπορεί να επιτευχθεί η συνδυασμένη ικανοποίηση των αναγκών του λαού. Ο σχεδιασμός και η διαχείρισή τους θα ανήκει σε έναν αποκλειστικά κρατικό, ενιαίο φορέα ενέργειας, μηχανισμό της λαϊκής οικονομίας».

Η πρόταση του ΚΚΕ περιλαμβάνει τα παρακάτω:

Ο ΕΝΙΑΙΟΣ ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ θα υπηρετεί ένα σύνολο στόχων και κριτηρίων:

α) Τη διασφάλιση της υποδομής για την κάλυψη των αναγκών της κεντρικά σχεδιασμένης βιομηχανίας που στηρίζεται στην κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής. Τη σχεδιασμένη ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών και κλάδων με μοχλό τον ενεργειακό τομέα. Τη στήριξη της αγροτικής και βιοτεχνικής παραγωγής με στόχο τη συνεταιριστική συγκεντροποίησή τους.

β) Την εξασφάλιση επαρκούς και φτηνής λαϊκής κατανάλωσης, η οποία θα ανεβάζει συνολικά το επίπεδο ζωής, θα κατοχυρώνει στην πράξη το ενεργειακό προϊόν ως κοινωνικό αγαθό.

γ) Την ασφάλεια των εργαζομένων του κλάδου, αλλά και των οικιστικών ζωνών και γενικότερα την προστασία του περιβάλλοντος.

δ) Τη μείωση του βαθμού ενεργειακής εξάρτησης της χώρας. Παράλληλα την ανάπτυξη διακρατικής συνεργασίας σε αμοιβαία επωφελή βάση, όταν και όπου προκύπτουν οι ανάλογες κοινωνικοπολιτικές προϋποθέσεις.

Τότε μόνο μπορεί να υλοποιηθεί ο κεντρικός ενεργειακός σχεδιασμός του κρατικού φορέα ενέργειας, δηλαδή ο σχεδιασμός, ο οποίος προωθεί, προγραμματίζει και συνδυάζει αρμονικά όλους τους στόχους που προαναφέραμε. Σε αυτές τις κοινωνικοοικονομικές και πολιτικές συνθήκες αποκτά ρόλο ουσιαστικό ο εργατικός και κοινωνικός έλεγχος.

Υπό αυτή την προϋπόθεση ο κρατικός φορέας ενέργειας, απαλλαγμένος από τους σιδερένιους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους, θα μπορεί να προσδιορίσει σε κάθε περιοχή της χώρας πόσοι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής χρειάζονται, πού θα λειτουργήσουν και με τι πηγές, ώστε να περιοριστούν τα προβλήματα για το περιβάλλον, τη δημόσια υγεία, την αγροτική παραγωγή, την τουριστική δραστηριότητα και να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων που θα εργαστούν σε αυτούς τους σταθμούς. Θα μπορεί να επεξεργάζεται την ενεργειακή πολιτική με άξονες:

• Η αξιοποίηση και ανάπτυξη δικτύων - αγωγών μεταφοράς ενεργειακού προϊόντος με προϋποθέσεις που συνδυάζουν το αμοιβαίο όφελος διαφορετικών κρατών από τις οικονομίες κλίμακας με τη διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων στη διαχείριση των εγχώριου προϊόντος.
• Η μεταφορά τεχνογνωσίας και η ανάπτυξη εγχώριας ερευνητικής δραστηριότητας.
• Η καλύτερη διαχείριση του προβλήματος των εισαγωγών καυσίμων και γενικότερα των όρων διεξαγωγής του εξωτερικού εμπορίου.

Το ΚΚΕ καλεί σε μαζική αγωνιστική συσπείρωση ενάντια στην κυβερνητική πολιτική της απελευθέρωσης και των ιδιωτικοποιήσεων του ενεργειακού τομέα. Θεωρεί ότι και σήμερα οι στόχοι μιας ενεργειακής πολιτικής συνιστώσας της λαϊκής οικονομίας μπορούν να αποτελέσουν αιτήματα μιας ευρύτερης λαϊκής συσπείρωσης και πάλης.

«Για να ανοίξουμε το δρόμο των ριζικών ανατροπών στο επίπεδο της εξουσίας», είπε, ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο Μ. Παπαδόπουλος, «προβάλλουμε τους διεκδικητικούς στόχους:

1) Αμεση αναβάθμιση της υποδομής, παραγωγής και μεταφοράς της ηλεκτρικής ενέργειας με ταυτόχρονη διασφάλιση της προστασίας της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος, της φτηνής λαϊκής κατανάλωσης και της μείωσης της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας:

• Αντικατάσταση παλαιών μονάδων από σύγχρονους λιγνιτικούς σταθμούς με τεχνολογίες δέσμευσης του διοξειδίου του άνθρακα και με αυξημένο βαθμό απόδοσης. Διατήρηση του λιγνίτη στο σημερινό ποσοστό στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας για την επόμενη εικοσαετία.
• Αμεση αντικατάσταση των ηλεκτροστατικών φίλτρων σε υπάρχουσες μονάδες και εγκατάσταση σύγχρονου συγκροτήματος αποθείωσης καυσαερίων.
• Αξιοποίηση του υδάτινου δυναμικού της χώρας με κρατικά υδροηλεκτρικά έργα, που συμβάλλουν ταυτόχρονα στην άρδευση αγροτικών εκτάσεων και στην παροχή αντιπλημμυρικής προστασίας. Ενίσχυση των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα ηλεκτροπαραγωγής της χώρας.
• Εργα μετατόπισης και υπογειοποίησης δικτύων μεταφοράς υπερυψηλής και υψηλής τάσης σε κατοικημένες περιοχές για την προστασία της δημόσιας υγείας.
• Σχεδιασμός χρήσεων γης και χωροθέτησης των νέων σταθμών ηλεκτροπαραγωγής σε μεγάλη απόσταση από περιοχές κατοικίας με γνώμονα τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας και ασφάλειας.
• Προσανατολισμός της αξιοποίησης του φυσικού αερίου κυρίως για οικιακή χρήση και όχι για ηλεκτροπαραγωγή.

2) Διασφάλιση της φθηνής λαϊκής κατανάλωσης και κατάργηση της έμμεσης φορολογίας στα καύσιμα που χρησιμοποιεί η λαϊκή οικογένεια.

3) Μέτρα ενίσχυσης της κατεύθυνσης για πλήρη σταθερή εργασία.

• Απορρόφηση του εποχιακού προσωπικού των πρώην ΔΕΚΟ (8μηνες και 2μηνες συμβάσεις) με σχέση μόνιμου προσωπικού.
• Κατάργηση των εργολαβιών της ΔΕΗ ΑΕ και άμεση πρόσληψη με προτεραιότητα - μοριοδότηση από τις πληττόμενες περιοχές.
• 35ωρο - 5ήμερο - 7ωρο.
• Σύνταξη στα 50 για τις γυναίκες και 55 για τους άνδρες στα Βαρέα και Ανθυγιεινά.

4) Μέτρα βελτίωσης και προστασίας της δημόσιας υγείας, του περιβάλλοντος και των συνθηκών ζωής των κατοίκων:

• Σύντομη μετεγκατάσταση των οικισμών, που γειτνιάζουν με μεγάλες ενεργειακές υποδομές, σε σύγχρονους οικισμούς που καλύπτουν τις ανάγκες της λαϊκής οικογένειας, με επιβάρυνση των ενεργειακών ομίλων.
• Ανάπτυξη αποκλειστικά κρατικών υπηρεσιών περιβάλλοντος, ιατρικής της εργασίας, ασφάλειας της εργασίας, που με συστηματικό τρόπο: α) θα διερευνούν και θα συμβάλλουν στην αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου, της ειδικής νοσηρότητας για τους εργαζόμενους στις περιοχές που λειτουργούν ενεργειακές υποδομές, β) θα διερευνούν και αξιολογούν τις παραμέτρους περιβαλλοντικής ρύπανσης του εργασιακού και ευρύτερου περιβάλλοντος.
• Διαδικασία επίσημης κρατικής ενημέρωσης των μαζικών φορέων της περιοχής για τα ζητήματα της περιβαλλοντικής ρύπανσης και ελέγχου της αξιοπιστίας των μετρήσεων.

5) Αποκατάσταση εκτάσεων των λιγνιτωρυχείων και βελτίωση ποιότητας νερού.

• Αμεση απόδοση των εξορυγμένων εκτάσεων από τη ΔΕΗ ΑΕ στο κράτος, χωρίς καμιά αποζημίωση.
• Διασφάλιση της αφαίρεσης και διατήρησης της φυτικής γης, πριν από κάθε εξόρυξη, ώστε να διασφαλιστεί η αποκατάσταση του εδάφους και η δυνατότητα αξιοποίησης των συγκεκριμένων εκτάσεων.
• Αξιοποίηση των εκτάσεων σύμφωνα με σχετική επιστημονική μελέτη με προτεραιότητες στην αναδάσωση, τη δημιουργία λιμενοδεξαμενών για τη στήριξη της αγροτικής παραγωγής και τη δημιουργία βοσκότοπων για την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας.
• Εφαρμογή μέτρων για περιορισμό της ρύπανσης των υδάτων (π.χ. χρήση βιοκλινών).
• Ελεγχος της ποιότητας του νερού στις αρδευτικές γεωτρήσεις.

Με αυτό το αγωνιστικό πλαίσιο καλούμε το εργατικό κίνημα, τους επιστημονικούς και τοπικούς μαζικούς φορείς να κλιμακώσουν τη δράση τους για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής του δικομματισμού».