Τιμή στον Γιάννη Χαλκίδη

Αίτημα προς το δημοτικό συμβούλιο θεσσαλονίκης από την παράταξη «Θεσσαλονίκη Τώρα» και την Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ για απόδοση φόρου τιμής στον αγωνιστή

Σάββατο 16 Φλεβάρη 2008

Ελάχιστο φόρο τιμής στον αγωνιστή Γιάννη Χαλκίδη ζήτησε η «Θεσσαλονίκη Τώρα» και η Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ καταθέτοντας στο δημοτικό συμβούλιο της Θεσσαλονίκης το αίτημα να μετονομαστεί το παρακείμενο στο χώρο της δολοφονίας του Αθλητικό Κέντρο του Δήμου Θεσσαλονίκης σε «Αθλητικό Κέντρο ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΛΚΙΔΗΣ» καθώς και για την αναβάθμιση του μνημείου στο χώρο της δολοφονίας του. Η διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης έθεσε το αίτημα στην αρμόδια υπηρεσία προς εξέταση.

«Η προσφορά του και η θυσία της ίδιας της ζωής του επιβάλλουν την άμεση αναγνώρισή τους. Ιδιαίτερα για την πόλη μας, τη Θεσσαλονίκη, όπου κατέθεσε το αίμα του», τονίζει η ΕΠ Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ καταθέτοντας την αγωνιστική παρακαταθήκη του Γιάννη Χαλκίδη:

«Σας γνωρίζουμε ότι, με την ευκαιρία των σαράντα χρόνων από τη δολοφονία του Γιάννη Χαλκίδη, πραγματοποιήσαμε πέρυσι στο σημείο της δολοφονίας εκδήλωση μνήμης, όπου η πρόταση του ομιλητή για την ανάδειξη και προβολή της ηρωικής προσφοράς του τιμώμενου συνάντησε τη γενική αποδοχή και επιδοκιμασία. Επειδή όμως η αναγνώριση της προσφοράς του καθυστερεί, επανερχόμαστε και πάλι.

Με την παρούσα μας επιτελούμε χρέος τιμής και μνήμης στη θυσία του αγωνιστή της Ειρήνης και της Δημοκρατίας Γιάννη Χαλκίδη, του νεολαίου των Λαμπράκηδων που εντάχτηκε στο ΠΑΜ, αργότερα...

Στη διάρκεια της αμερικανοκίνητης δικτατορίας των συνταγματαρχών ο Γ. Χαλκίδης ανέπτυξε πλούσια αντιστασιακή δράση, αποτέλεσμα της οποίας ήταν να δολοφονηθεί από όργανα της Ασφάλειας τη νύχτα της 5ης Σεπτέμβρη 1967, όταν με την ομάδα του υλοποιούσε σχέδιο αντίστασης κατά του φασιστικού καθεστώτος».

«Ο Γιάννης Χαλκίδης - τονίζεται - με τη θυσία της ζωής του, στο άνθος της ηλικίας του, μόλις 27 ετών, πέρασε στο πάνθεον των ηρώων και των μαρτύρων του λαού μας πλάι στις μορφές του Τσαρουχά, του Λαμπράκη, του Βελδεμίρη, του Πέτρουλα, του Νικηφορίδη, του Μανδηλαρά αλλά και τόσων άλλων, επώνυμων και ανώνυμων αγωνιστών του λαϊκού και προοδευτικού κινήματος».