Ανησυχούμε, επαγρυπνούμε, ετοιμαζόμαστε για νέα έφοδο δράσης

Η ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, στα Προπύλαια

Τρίτη 26 Φλεβάρη 2008

«Με το μυαλό στα 65 χρόνια της ΕΠΟΝ, με το μυαλό στους ηρωικούς αγώνες του Κόμματός μας, αισθανόμαστε την ανάγκη να θυμίσουμε κάτι: 90 χρόνια τώρα παλέψαμε και παλεύουμε, σηκώσαμε ανάστημα, είτε μαζί με άλλους ή όταν χρειάστηκε μόνοι μας, όχι γενικά και αφηρημένα εναντίον του πολέμου. Εναντίον του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Εναντίον του πολέμου των ιμπεριαλιστών για τη διανομή των αγορών, για την αλλαγή των συνόρων, εναντίον των ιμπεριαλιστικών εκβιασμών. Με στεντόρεια όμως φωνή αποκαλύψαμε ότι δεν είναι μόνο ο πόλεμος τραγικός. Τραγική είναι και η ιμπεριαλιστική "ειρήνη" αυτή που κλείνεται με το πιστόλι στον κρόταφο. Ανησυχούμε, επαγρυπνούμε, ετοιμαζόμαστε για νέα έφοδο δράσης. Για το νέο κύκλο επιθέσεων και κινδύνων που περνάνε τα Βαλκάνια».

Τα παραπάνω τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στην αρχή της ομιλίας της, το Σάββατο το μεσημέρι στα Προπύλαια. Και συνέχισε:

«Δεν εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στη διπλωματία των κρατών, των κυβερνήσεων. Σε καμία από αυτές. Ούτε ακόμα στη διπλωματία που προβάλλουν άλλα κόμματα, στην Ελλάδα και αλλού, για συζήτηση, για αμοιβαίες υποχωρήσεις, για διάλογο. Γιατί οι κανόνες και το διεθνές δίκαιο δεν είναι δικό μας. Το ξαναέγραψαν, το έφτιαξαν ιδιαίτερα την τελευταία 20ετία οι ιμπεριαλιστές. Και καμιά εμπιστοσύνη δεν μπορεί κανείς να έχει σε αυτό που λένε σήμερα διεθνές δίκαιο. Γι' αυτό ακριβώς η ευθύνη σήμερα στο νέο κύκλο πολέμων και στο νέο κύκλο της ειρήνης που είναι και αυτή - το ξαναθυμίζω - εξίσου οδυνηρή, σε αυτόν τον κύκλο το λόγο έχουν οι λαοί».

Αγώνας σε κάθε χώρα για την ανατροπή της εξουσίας των ιμπεριαλιστών


«Στο ερώτημα πώς θα σταματήσουμε τον πόλεμο - συνέχισε - τελικά εμείς απαντάμε: Κάθε λαός στον τόπο του, κάθε λαός στη χώρα του, κάθε λαός μέσα στα σύνορά του έχει την ευθύνη και την υποχρέωση να ανατρέψει την εξουσία των ιμπεριαλιστών. Τότε και μόνο μπορούμε να "αποχαιρετίσουμε" τον πόλεμο.

Εμείς στηρίξαμε και στηρίζουμε τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, τα κινήματα κατά των στρατών κατοχής, αλλά και όποια κινήματα υπήρχαν και θα υπάρξουν στο μέλλον - και θα υπάρξουν - που μιλάνε για αυτοδιάθεση των λαών, με έναν όρο: Πολιτική ανεξαρτησία από τους ιμπεριαλιστές. Αυτά είναι τα πραγματικά κινήματα της αυτοδιάθεσης των λαών που μπορεί κανείς να υποστηρίξει. Οχι τα υποκινούμενα, τάχα, κινήματα, απόσχισης και αυτοδιάθεσης. Δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα οι απλοί Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου. Θα κερδίσουν οι αλβανικές πολιτικές δυνάμεις που θα αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερα οικονομικά στηρίγματα στο εσωτερικό του νέου προτεκτοράτου. Θα κερδίσουν αυτοί που συμπράττουν και εκτελούν τις απαιτήσεις των ΗΠΑ. Αλλά τούτο το προτεκτοράτο που φτιάχνεται έχει μια ιδιομορφία. Αμερικανικό προτεκτοράτο με ευρωπαϊκό στρατό, φρουρό των συμφερόντων της ΕΕ».

Λέμε τα πράγματα με το όνομά τους

«Αισθανόμαστε την ανάγκη - συνέχισε η ομιλήτρια - να θυμίσουμε μερικά πράγματα. Γιατί κανένα κίνημα δεν μπορεί να έχει εμβέλεια, αποτελεσματικότητα και κυρίως αντοχή και πείσμα, αν δε θυμάται το χτες και δε θυμάται το σήμερα, αν δεν έχει ορίζοντα το αύριο.

Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα στην Ελλάδα - και ας αφήσουν αυτά που λένε τώρα τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης και η ΝΔ - που τόλμησε να πει, όχι μόνο για το όνομα της FYROM, αλλά τολμήσαμε να πούμε ότι ο πόλεμος για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας δεν είχε καμία σχέση με το πρόσχημα της εθνοκάθαρσης. Είμαστε εμείς που αποκαλύψαμε, τις δύσκολες ώρες, ότι Γερμανοί και Ούγγροι μισθοφόροι φόρεσαν στολές Σέρβων και τους έστειλαν να δολοφονούν Αλβανούς για να ανάψουν τη φλόγα του εμφυλίου πολέμου. Αυτά τα αναγνώρισαν κάποιοι μετά από πάρα πολλά χρόνια και αφού η Γιουγκοσλαβία είχε διαλυθεί. Και τα είπαμε εμείς που δεν είχαμε ιδεολογική ταύτιση και συγγένεια με το Σοσιαλιστικό Κόμμα και τον Μιλόσεβιτς. Είμαστε εμείς που καταγγείλαμε τη συμφωνία του Ντέιτον, του Ραμπουιγιέ. Και, αν θέλετε, να πάμε πιο πριν, για να μιλήσουμε για κινήματα κατά στρατού κατοχής, είμαστε εμείς που σε δύσκολες ώρες, με τον παγκόσμιο συσχετισμό δύναμης να ανατρέπεται απότομα, που είπαμε για τη συμφωνία του Οσλο ότι δεν πρόκειται να λύσει το Παλαιστινιακό, όταν ακόμα και η ίδια η ηγεσία του παλαιστινιακού κινήματος χειροκροτούσε.

Δεν είμαστε πιο έξυπνοι από τους άλλους. Θέλουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Αυτή είναι η διαφορά του ΚΚΕ. Και από άλλα κόμματα, που θυμούνται το αντιπολεμικό κίνημα όταν είναι αργά και ποτέ με συνέπεια δεν τοποθετούνται απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενώ αφήνουν ανοιχτή την κερκόπορτα της ιμπεριαλιστικής ειρήνης».

Επιχείρημα - απάτη η χρήση του «βέτο»

Συνεχίζοντας, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επισήμανε: «Ακούμε από την ελληνική κυβέρνηση ότι θα βάλει "βέτο" στο όνομα της FYROM και ότι δε θα αναγνωρίσει αμέσως το νέο προτεκτοράτο. Ψέματα λέει. Το έχει αποφασίσει από τώρα. Παίζει όμως το δικό της παιχνίδι. Μαζί με τις ΗΠΑ, μαζί με τις δυνάμεις της ΕΕ. Προσέχει.

Βλέπετε, είμαστε σε μια περίοδο που μέσα στη χώρα γίνεται ανασύνθεση ή επιχειρείται η ανασύνταξη του πολιτικού σκηνικού με τα ίδια υλικά του δικομματισμού, με τα ίδια υλικά της λεγόμενης "ανανέωσης". Από αυτήν την ανασύνθεση ένα κόμμα λείπει: Το ΚΚΕ. Γιατί δε θέλουμε να πάρουμε μέρος. Θα μας ήθελαν, αν υποστηρίζαμε π.χ. κάποιες επιφανειακές τυπικές διπλωματικές πρωτοβουλίες στα Βαλκάνια. "Βέτο" λέει θα βάλει για να μην ενταχθεί τώρα η FYROM στο ΝΑΤΟ. Συμφωνημένα πράγματα. Βάλε εσύ "βέτο" και εμείς θα έχουμε προσκεκλημένη χώρα τη FYROM και μετά μπαίνει. Εχει ανάστημα η κυβέρνηση της ΝΔ να βάλει "βέτο" στο ΝΑΤΟ; Είχε ανάστημα να το κάνει το ΠΑΣΟΚ; Εχουν ανάστημα να το κάνουν όσοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να υπάρξει και μια νέα διαχείριση - διακυβέρνηση στον τόπο με ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού;

Μα άμα δεν έχεις "βέτο" στον ιμπεριαλισμό, παντού, και στον εξωτερικό τομέα, και στον οικονομικό τομέα, αν δεν έχεις "βέτο" από πάνω μέχρι κάτω, οριζόντια και καθέτως, σε όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, πώς θα βάλεις "βέτο" για ένα ζήτημα ή πώς θα αντέξεις την αντεκδίκηση και την πίεση;».

Μια άμιλλα μας ενδιαφέρει: Η ανάπτυξη των αγώνων του λαού για το γκρέμισμα του ιμπεριαλισμού

Δίνοντας το στίγμα των αγώνων, στο οποίο θα κινηθεί το ΚΚΕ, ανέφερε σχετικά: «Εμείς, για άλλη μια φορά, ζητάμε τώρα - και αυτό πρέπει να εκφραστεί με τη θέληση των λαών - να μη νομιμοποιηθεί στη συνείδηση των λαών των Βαλκανίων το νέο προτεκτοράτο. Κι αυτό δε σημαίνει αντιπαράθεση και μίσος στους Αλβανούς. Δεύτερο: Να μην πάει ο ευρωστρατός - το χερούλι του ΝΑΤΟ. Για άλλη μια φορά, είμαστε περήφανοι που λέγαμε "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο". Τις βρώμικες δουλειές του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια τις διεκδικεί η ΕΕ. Κι ας αφήσει ο πρωθυπουργός το επιχείρημα ότι πρέπει να πάει ειδικός στρατός και δυνάμεις καταστολής για να μην πάνε οι Τούρκοι. Οχι, κύριε Καραμανλή, όχι κύριε Παπανδρέου. Οχι, κύριοι του ΣΥΝ και του ΛΑ.Ο.Σ. Εμείς δεν επιθυμούμε μια Ελλάδα που τρέχει στο δρόμο της άμιλλας με την Τουρκία και τις άλλες περιφερειακές δυνάμεις, που όχι μόνο ανήκουν στο σύστημα του ιμπεριαλισμού, αλλά βάζουν πλάτες για να γίνει ακόμα πιο ισχυρός πύργος.

Μία άμιλλα μας ενδιαφέρει: Η κούρσα της ειρήνης, της αντιιμπεριαλιστικής πάλης, της πάλης για αλλαγές και ανατροπές στο συσχετισμό δύναμης στο εσωτερικό της κάθε χώρας. Μία κούρσα μας ενδιαφέρει: Η κούρσα της άμιλλας για το ποιος λαός θα καταθέσει το μεγαλύτερο μερίδιο συνεισφοράς και ευθύνης στο αδυνάτισμα του ιμπεριαλισμού, στο χτύπημα του ιμπεριαλισμού, στο γκρέμισμα του ιμπεριαλισμού στη γειτονιά μας, στην Ευρώπη και παντού. Δε μας ενδιαφέρει να αποκτήσουμε κύρος έναντι της γειτονικής Τουρκίας. Αυτό το κύρος είναι δικό σας. Είναι το κύρος της αστικής τάξης, είναι το κύρος της πλουτοκρατίας. Τους ενδιαφέρει να επικρατήσει η ιμπεριαλιστική ειρήνη, για να βγάζουν κέρδη οι επιχειρηματίες. Κι αν δεν μπορεί η ιμπεριαλιστική ειρήνη να εφαρμοστεί, να περάσουνε και στον πόλεμο. Ούτε την ειρήνη - το λέμε για άλλη μια φορά - με το πιστόλι στον κρόταφο, ούτε τον πόλεμο θέλουμε. Και τα δύο είναι αντίπαλος και εχθρός μας».

Αγώνας για να μην περάσουν οι λαοί καινούρια βάσανα

Καταλήγοντας, τόνισε: «Σήμερα κάναμε μια αρχή με ένα τέτοιο κάλεσμα μέσα στη συνέχεια των πολύχρονων αγώνων μας. Εχουμε πολλά μπροστά μας: Κοινωνική Ασφάλιση, Παιδεία, ανεργία, απολύσεις. Ειδικά αντιλαϊκά μέτρα, αντεργατικά για τους νέους και για τις γυναίκες. Εχουμε πολλά στο κεφάλι μας. Λίγος ελεύθερος χρόνος, βάσανα και άγχη για τους εργαζόμενους. Παρ' όλα αυτά στον τόπο δουλειάς, στο γραφείο, στη γειτονιά, στο μαγαζί, στη λαϊκή αγορά, υπάρχει χώρος και τόπος για ενημέρωση, για συζήτηση με τον ελληνικό λαό, για κάλεσμα δράσης. Και κινητοποιήσεις κεντρικές, αλλά πρέπει να φουντώσουν στον κάθε τόπο δουλειάς και στην κάθε γειτονιά.

Και με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα, αλλά και με τις εξελίξεις στα Βαλκάνια. Η Ελλάδα είναι μπλεγμένη και δε θέλουμε ο ελληνικός λαός και οι λαοί των Βαλκανίων να περάσουν καινούρια βάσανα. Θέλουμε να πάμε μπρος. Αξίζει, λοιπόν, μέσα στην καθημερινή μας δράση να περάσουμε όλα αυτά τα πράγματα. Στο κάτω - κάτω όλα αυτά δένονται σε έναν άξονα: Ενας είναι ο ιμπεριαλισμός και δεν είναι μόνο στις διεθνείς σχέσεις. Είναι και στο εσωτερικό της χώρας. Αυτά που ζούμε σήμερα, τα μέτρα που πέρασαν και θα περάσουν. Αυτός είναι ο ιμπεριαλισμός. Ολα μαζί λοιπόν, πρέπει να τα βγάλουμε πέρα. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάνεται ούτε μια μέρα. Δεν ξέρουμε τι έρχεται μπροστά μας και κυρίως από τις εξελίξεις στα Βαλκάνια. Η φωτιά από το φιτίλι μπορεί να ανάψει πολύ γρήγορα. Και αυτή τη φορά, ο ελληνικός λαός μπορεί και πρέπει να είναι πολύ περισσότερο υποψιασμένος».