Θυμίζουμε πως ο Ζ. Καρακίτσιος και ο νεολαίος Δ. Κουρίτας, από το βράδυ της 10ης Απρίλη, είχαν καταφέρει να μπουν στο χώρο της απόβασης με μόνο στόχο να απλώσουν ένα πανό καταδίκης της ΝΑΤΟικής παρουσίας στον τόπο τους. Τα ξημερώματα της 11ης Απρίλη, δύο μέρες μετά τις εκλογές και ενώ οι Αμερικάνοι πεζοναύτες ως «επικυρίαρχοι» καταλάμβαναν το λιμάνι του Λιτοχώρου, οι ντόπιοι υποτακτικοί τους, δηλαδή η κυβέρνηση, έδωσε εντολή στα όργανα καταστολής να ματώσουν τους ανυπάκουους κομμουνιστές.

Ανδρες της Αστυνομίας και του Λιμενικού έσπασαν το αυτοκίνητο του Ζ. Καρακίτσιου, τους έδειραν άγρια και στη συνέχεια τους οδήγησαν σιδεροδέσμιους στο ΑΤ Κατερίνης όπου επί ώρες τους κρατούσαν κρυμμένους από τους συγγενείς, τους δύο συνηγόρους και τους συντρόφους τους που τους αναζητούσαν. Μάλιστα, η αστυνομία αρνήθηκε να τους μεταφέρει για τις πρώτες βοήθειες στο νοσοκομείο, παρά το γεγονός ότι το «κελί» στο οποίο τους κρατούσαν είχε πλημμυρίσει στα αίματα, από τα τραύματα των δύο αγωνιστών. Αυτό έγινε ώρες αργότερα, μετά από την παρέμβαση των συντρόφων του και των συνηγόρων του.

Θυμίζουμε ακόμη πως ο Ζ. Καρακίτσιος καταδικάστηκε σε 9 μήνες φυλάκιση με την κατηγορία της επικίνδυνης σωματικής βλάβης με ενδεχόμενο δόλο στις 15 Απρίλη, επειδή πάνω στον πανικό που προκλήθηκε την ώρα που οι αστυνομικοί επιχείρησαν να απομακρύνουν το αυτοκίνητό του, χτύπησε ελαφρά το όργανο Χ. Ιορδανίδη. Τόσο η εισαγγελική λειτουργός Β. Θεοδώρου, μέσα από την ακροαματική διαδικασία της δίκης εναντίον των κομμουνιστών, όπου πρότεινε την καταδίκη τους, όσο και και ο έτερος λειτουργός Γ. Καντζίδης, μέσα από το αποτέλεσμα της προανάκρισης που σήμερα αποκαλύπτουμε, αποδεικνύουν την προκατάληψη από την οποία διακατέχεται και ενδεχόμενα τη διατεταγμένη υπηρεσία στην οποία έχει τεθεί, όχι μόνο η Αστυνομία αλλά και η Δικαιοσύνη της χώρας.

Υιοθετώντας άκριτα τις καταθέσεις των αστυνομικών και λιμενικών οργάνων, επικαλείται: για την παράνομη κράτηση και απόκρυψη των δύο κομμουνιστών μέσα στο ΑΤ Κατερίνης πως: «Η μη παροχή πληροφοριών εκ μέρους του διοικητή του ΑΤ Κατερίνης δεν ήταν παράνομη (δεδομένου ότι υποχρέωση του προανακριτικού υπαλλήλου να επιτρέψει την επαφή συνηγόρου και κατηγορουμένου υπάρχει μόνο πριν την απολογία, όπως βέβαια πριν την απολογία ανακοινώνονται στον κατηγορούμενο και έγγραφα της δικογραφίας), αλλά δεν ήταν ορθή ενόψει των περιστάσεων και, ουσιαστικά, το μόνο που έκανε ήταν να δημιουργήσει σύγχυση χωρίς γι' αυτό να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος».

Μάλια υιοθετεί και τον ισχυρισμό πως δεν είχαν συλληφθεί, αλλά κρατούνταν για να εξακριβωθεί αν ενέχονταν στον τραυματισμό του Αστυνομικού Χ. Ιορδανίδη... Για το χρόνο της παράνομης κράτησης, σημειώνει πως «ο χρόνος διάρκειας της προσαγωγής δεν ορίζεται επακριβώς, φυσικά όμως πρέπει να είναι εύλογος (δηλαδή όχι ιδιαίτερα μεγάλος) και πάντως όχι υπερβολικά μακρύς»!!!

Οπότε καταλήγει πως «είναι υπερβολικό το να εκτιμηθεί ως αξιόποινη η συμπεριφορά του διοικητή του ΑΤ Κατερίνης Κ. Παπαγεωργίου για τις καταγγελλόμενες πράξεις της παράνομης κατακράτησης, αφού το μόνο του λάθος, της μη ενημέρωσης των συνηγόρων και των λοιπών προσώπων που αναζητούσαν τους εγκαλούντες, έχει ποινική απαξία».

Για την πρόκληση σωματικών βλαβών από την επίθεση των αστυνομικών η εισαγγελική «λειτουργός» αποφαίνεται: «οι αιτιάσεις των δύο εγκαλούντων είναι απορριπτέες διότι ο μεν Κουρίτας δεν είχε εμφανή εξωτερικά τραύματα που να δικαιολογούν τη μετάβασή του στο Νομαρχιακό Γενικό Νοσοκομείο Κατερίνης, ο δε Καρακίτσιος που ήταν ελαφρά τραυματίας, αρνούνταν πεισματικά όχι μόνο να μεταβεί στο νοσοκομείο, αλλά και την παροχή οιασδήποτε επιτόπιας ιατρικής βοήθειας. Περαιτέρω δε έκανε προσπάθεια να δώσει την εντύπωση του πολύ ταλαιπωρημένου και εξαντλημένου με σοβαρά τραύματα, προφανώς για να μειώσει τις συνέπειες της πράξης που τον βάρυνε».