«Σήμερα 70% έως 80% των νηπιαγωγείων δεν έχουν δικό τους ιδιόκτητο κτίριο και στεγάζονται σε μαγαζιά και πιλοτές, δηλαδή χώρους εντελώς ακατάλληλους για τη λειτουργία νηπιαγωγείων», τόνισε στον «Ρ» ο Δημήτρης Σερμπέζης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αλεξανδρούπολης. Οσο για τα δημοτικά; Πολλά στεγάζονται σε κτίρια δεκαετιών.
Οπως αναφέρει ο Δ. Σερμπέζης, η προτεραιότητα δασκάλων και γονέων είναι η ανέγερση νέων σχολικών κτιρίων. Μέχρι ώρας - συμπλήρωσε - δεν υπάρχει διπλοβάρδια γιατί τα περισσότερα σχολεία έχουν εκμεταλλευτεί όλους τους βοηθητικούς χώρους. Διάδρομοι, αποθήκες έχουν μετατραπεί σε αίθουσες διδασκαλίας. Μάλιστα, ενώ χρειάζεται η ανέγερση 3 - 4 δημοτικών σχολείων, υπάρχει δημοτικό σχολείο το οποίο έχει ιδρυθεί μόνο στα χαρτιά!
Απ' την πλευρά τους, οι γονείς της Αλεξανδρούπολης ανησυχούν, επισημαίνει ο Νίκος Δινδίνης, πρόεδρος της Ενωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Δήμου Αλεξανδρούπολης. «Ανησυχούμε ιδιαίτερα για τη μόρφωση και την εκπαίδευση των παιδιών μας και κυρίως για το πού το πάει αυτό το σχολείο. Μεταξύ των προβλημάτων και αυτό του κτιριακού που είναι χρόνιο, φλέγον και οξύ». Σημείωσε, δε, ότι συμπληρώνονται περίπου 10 χρόνια που έχει να δοθεί καινούργιο σχολείο στην πόλη, δίνονται μόνο κάποιες προσθήκες.
Προβλήματα συναντάμε και στην τεχνική εκπαίδευση. Είτε υπάρχουν παλιά εργαστήρια, είτε «λόγω της κτιριακής στενότητας» τα εργαστήρια λειτουργούν γύρω απ' το σχολείο σε νοικιασμένες αίθουσες, λέει η Νίκη Δραμανίδου, μέλος του ΔΣ της Α΄ ΕΛΜΕ Εβρου και του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών. Τέλος, ο Σταύρος Ζώης, καθηγητής στο 1ο ΕΠΑΛ Αλεξανδρούπολης, μας επισημαίνει χαρακτηριστικό παράδειγμα του σχολείου όπου εργάζεται: Το κτίριο δόθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '70 για αριθμό ειδικοτήτων που ήταν δύο, τρεις. Σήμερα, η τεχνική εκπαίδευση έχει πολλές ειδικότητες...