Σε λαϊκό προσκύνημα προς τιμήν του Νίκου Μπελογιάννη - του ανθρώπου που μας έμαθε άλλη μια φορά πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε - μετατράπηκε η εκδήλωση που διοργάνωσε η ΚΟ Πελοποννήσου του ΚΚΕ στην Πάτρα, στο θέατρο του «Λαδόπουλου», την Κυριακή 13 Απρίλη, με τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων, για να τιμήσει ένα από τα πιο εκλεκτά τέκνα του Μοριά.

Εκείνο το κυριακάτικο πρωινό το θέατρο έδειχνε μικρό. Πώς να χωρέσει μέσα σε τέσσερις τοίχους το μεγαλείο ενός τόσο σπουδαίου ανθρώπου. Και όταν το θέατρο άρχισε να γεμίζει και οι στίχοι των τραγουδιών πλημμύριζαν την αίθουσα, ο χώρος φάνταζε ακόμα πιο μικρός. «Ηρωες άπαρτα βουνά, ήρωες με δώδεκα ζωές...», το τραγούδι ήρθε για να θυμίσει το έπος και τον αγώνα ενός ολόκληρου λαού και μετά τα πρώτα λόγια ήρθαν για να αναδείξουν το μεγαλείο του κομμουνιστή.

Και αυτός εκεί, ατάραχος να ...κοιτάζει όλη την αίθουσα, στη μεγάλη φωτογραφία, χαμογελαστός, με το γαρίφαλο στο χέρι, υπερήφανος για τη σπορά του, με εκείνο το ίδιο ατάραχο βλέμμα, όπως τότε 56 χρόνια πριν που στάθηκε μπροστά στους στρατοδίκες και από κατηγορούμενος έγινε κατήγορος: «Εάν έκανα δήλωση αποκήρυξης θα αθωωνόμουν, κατά πάσα πιθανότητα μετά μεγάλων τιμών... αλλά η ζωή μου συνδέεται με το ΚΚΕ και τη δράση του. Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω παραμένοντας πιστός σ' αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω».

Αυτά τα λόγια του Νίκου Μπελογιάννη, του δικού μας Νίκου, ήξερες ότι ήταν στο μυαλό όλων όσοι πήγαν εκείνη την Κυριακή στην Πάτρα για να τον τιμήσουν... Πριν καν το σκεφτείς, ήρθαν οι στίχοι του Γ. Ρίτσου, με τη φωνή του Κ. Καζάκου, για να μας θυμίσουν ότι: «Ο Μπελογιάννης μας έμαθε άλλη μια φορά/ πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε./ Μ' ένα γαρίφαλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία./ Μ' ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο για να μη νυχτώνει».

Το μήνυμα που μας έστειλε μέσα από τη ζωή και τη δράση του διαχρονικό. Αυτό, σήμερα, μας συντροφεύει στους καθημερινούς αγώνες μας, γιατί όπως επισήμανε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα: «Μπορεί σήμερα να μη θέτουν στους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες, στους αγωνιστές ριζοσπάστες, σ' αυτούς που έχουν πραγματική αριστερή συνείδηση και δεν τη βλέπουν ως μόδα, το δίλημμα "δήλωση ή τη ζωή σου". Αλλά μπροστά στον κάθε αγωνιστή μπαίνει καθημερινά το δίλημμα αν αντέχει να συνεχίσει ένα δύσκολο δρόμο, αν αξίζει να διακινδυνεύσει τη δουλειά του, αν... αν... αν... αν... Το κάθε βήμα του αγωνιστή φέρνει διλήμματα, που είναι και στην ατομική του ευθύνη να τα προσπερνά».

Η Πάτρα, η πόλη της εργατιάς, της αγροτιάς και της μαθητιώσας νεολαίας, ως οικοδέσποινα, επιμελήθηκε το χώρο, στο θέατρο του «Λαδόπουλου» (χαρτοβιομηχανία). Εκεί ο χώρος όπου άλλοτε κατέθεταν τον ιδρώτα τους περίπου 1.000 εργάτες μετατράπηκε για λίγες ώρες σε χώρος μνήμης και τιμής. Στο χέρι όλων ένα κόκκινο γαρίφαλο, το αγαπημένο λουλούδι του Νίκου, με το οποίο πέρασε στην αθανασία κι ενέπνευσε το μεγαλύτερο ζωγράφο της εποχής, τον Πικάσο, να φτιάξει το πορτρέτο του. Τα νιάτα σήκωναν όσο πιο ψηλά γινόταν τις σημαίες που κρατούσαν, τις τιμημένες κόκκινες σημαίες που «χρωμάτισαν» το χώρο. Ολα για τον Νίκο.

Η συγκινητική και ογκώδης προσέλευση του κόσμου, που ήρθε από όλα τα μέρη της Πελοποννήσου και όχι μόνο, ήταν τέτοια που το κλειστό θέατρο γέμισε ασφυκτικά, ενώ στον προαύλιο χώρο είχαν δημιουργηθεί οι κατάλληλες υποδομές για να φιλοξενήσουν το υπόλοιπο (ισάριθμο) πλήθος που παρακολούθησε την εκδήλωση μέσα από μια τεράστια οθόνη. Η ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε στον προαύλιο χώρο, αλλά κυρίως στο κατάμεστο κλειστό θέατρο ήταν ανεπανάληπτη, μοναδική, δύσκολα να περιγραφεί με λέξεις αν κάποιος δε βρέθηκε εκεί για να το ζήσει...

«

Εννιά δεκαετίες αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία»... Οι νεολαίοι το Κόμματος κατέθεσαν το πάθος και την ψυχή τους μ' ένα σύνθημα που μέσα του εμπεριέχεται η αγωνιστική διαδρομή του κόμματος της εργατικής τάξης, που μέσα σ' αυτό αποτυπώνεται η διαδρομή του κομμουνιστή ήρωα. Τα δρώμενα που ακολούθησαν, η μορφή του Νίκου Μπελογιάννη που δέσποζε στο χώρο, η ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα, η απαγγελία του ποιήματος του Γιάννη Ρίτσου «Ο άνθρωπος με το γαρίφαλο» από τον Κώστα Καζάκο, βουλευτή του ΚΚΕ, το ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε με το χρονικό της τελευταίας του σύλληψης στην Ελλάδα, με την παραπομπή στο στρατοδικείο και την εκτέλεσή του, που μας μετέφερε νοερά στα αντιδραστικά χρόνια της εποχής εκείνης, την επιμέλεια του οποίου έχει ο δημοσιογράφος του «902» Παύλος Ρούφας, καθήλωσαν και συνάμα ενθουσίασαν τους χιλιάδες παρευρισκόμενους.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την ενορχηστρωμένη παρουσίαση αφήγησης της ζωής και της δράσης του Ν. Μπελογιάννη, από τους Βασίλη Κολοβό και τον μουσικό Τάκη Σταθέα. Τις νότες στο κοινό χάρισαν οι μουσικοί Μαρία Κρασοπούλου, Θεόδωρος Τσουκαλάς, Θεόδωρος Τσούλος και Κώστας Κοτσιλιάνος. Το μήνυμα το έστειλαν όλοι μαζί στο τέλος, τραγουδώντας με υψωμένες τις γροθιές τον ύμνο της Γ΄ Διεθνούς.

Μια μικρή γεύση αυτής της μεγάλης εκδήλωσης παραθέτουμε σήμερα, δημοσιεύοντας το ποίημα του Ρίτσου, καθώς και την αφήγηση της ζωής και δράσης του Μπελογιάννη μέχρι την εκτέλεσή του, από τον Β. Κολοβό, που συνοδεύτηκε από τραγούδια της εποχής.