Οπως και στην περίπτωση του ΟΤΕ, η διαφορά τους είναι μόνο στο ότι ο ένας βλέπει θέμα αξιοπιστίας κι ο άλλος θέμα αναξιοπιστίας για να καταλήξουν στο τέλος και οι δυο στη διαχείριση που τους ενώνει.

Ειδικά στο χώρο της Παιδείας είναι δυσδιάκριτα πλέον τα όρια που «χωρίζουν» όλους αυτούς που είναι μαζί εντός των τειχών. Ετσι ενώ εμφανίζονται με διαφορετικές θέσεις για το άρθρο 16, ταυτίζονται απόλυτα σε όλα εκείνα που παραδίδουν το πανεπιστήμιο στο μεγάλο κεφάλαιο χωρίς να χρειαστεί να καταργηθεί το άρθρο 16. Η προχτεσινή δήλωση στελέχους του ΣΥΝ για ψυχραιμία - απάντηση στο κάλεσμα του ΚΚΕ για αποχή από τις πρυτανικές εκλογές - και η χτεσινή συνέντευξη του Τσίπρα για το πανεπιστήμιο που πρέπει να κάνει έρευνα για το κεφάλαιο, δε διαφέρουν ρούπι από τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για πανεπιστήμια που θα υπηρετούν έμπρακτα την ανταγωνιστικότητα. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για θέσεις ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα.

Είναι πολλά που πρέπει ν' αλλάξουν για να φτάσουμε σε μια ριζική ανατροπή. Σ' αυτή την προοπτική η ανατροπή των συσχετισμών, έτσι που να μην μπορεί κανείς να παριστάνει το φίλο του λαού ενώ σκάβει το λάκκο της λαϊκής - εργατικής οικογένειας, αναδεικνύεται σε καθήκον πρώτης γραμμής.

Η σχεδόν εξαφάνιση από τις στήλες του αστικού Τύπου των χιλιάδων και χιλιάδων που διαδήλωσαν προχτές το βράδυ στην Αθήνα, στη συγκέντρωση του ΚΚΕ, δηλώνοντας τη συμφωνία τους για μαζική λαϊκή αντεπίθεση, δείχνει πως η αστική τάξη ξέρει να μετρά τον αντίπαλο. Σημαίνει αυτό πως η διαδήλωση με νέα αφετηρία το Σύνταγμα πρέπει να αγκαλιάσει κάθε πλευρά της ζωής, έτσι που να μην αφήνει περιθώρια διαφυγής - επιβίωσης στην αστική ιδεολογία, στους συμμάχους της, στην ίδια την εξουσία των αστών.