Γίνεται, για μια ακόμα φορά, εμφανές πως το διατροφικό σκάνδαλο με το ηλιέλαιο έρχεται να καταδείξει τη σκανδαλώδη πολιτική της ΕΕ, που μπρος στα κέρδη και τις απαιτήσεις των πολυεθνικών, δε λογαριάζει την ανθρώπινη υπόσταση και την ανθρώπινη υγεία. Κι εδώ φαίνεται η μέγιστη υποκρισία και η μέγιστη κοροϊδία της ΕΕ, των κυβερνώντων, αλλά και της αξιωματικής αντιπολίτευσης του ΠΑΣΟΚ. Αφήνουν τα τάνκερ να κουβαλάνε πρώτα ορυκτέλαιο και άλλες τοξικές ουσίες και μετά να κουβαλάνε λάδια για ανθρώπινη κατανάλωση. Τέτοιες καραβιές φτάνουν παντού στην ΕΕ και στην Ελλάδα και γίνεται φασαρία μόνο για την Ουκρανία, ενώ κάποιοι κάνουν πως ψάχνουν τις αιτίες του προβλήματος. Κι εδώ προκύπτουν και οι ευθύνες του ΣΥΝ, που δε μιλάει για την αιτία του προβλήματος, που είναι η ίδια η πολιτική της ΕΕ, οι κανονισμοί και οι οδηγίες της.

Συγκεκριμένα, με την οδηγία 2004/4/ΕΚ της Επιτροπής της 15ης Γενάρη του 2004, μπήκε στο παράρτημα του καταλόγου αποδεκτών προηγούμενων φορτίων και το ορυκτέλαιο. Η οδηγία αυτή βγήκε «για την τροποποίηση της οδηγίας 96/3/ΕΚ για τη χορήγηση παρέκκλισης από ορισμένες διατάξεις της οδηγίας 93/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου για την υγιεινή των τροφίμων, όσον αφορά τη θαλάσσια μεταφορά χύδην υγρών ελαίων και λιπών». Η οδηγία αυτή πέρασε επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και συνεχίστηκε να υλοποιείται και επί κυβέρνησης ΝΔ. Αξίζει, επίσης, να αναφερθεί ότι στο άρθρο 2 της οδηγίας 2004/4 αναφερόταν πως «Ουσίες ισοδεκανόλη, ισοεννεανόλη, ισοοκτανόλη, κηρός μοντάνα, κηρός παραφίνης και λευκό ορυκτέλαιο, θα αξιολογηθούν εκ νέου βάσει νέων επιστημονικών στοιχείων και το παράρτημα θα αναθεωρηθεί ανάλογα έως τις 31 Δεκεμβρίου 2006». Πάντως, μέχρι τώρα δε φαίνεται να έγινε και να άλλαξε τίποτα...

Το Γενάρη του 1996, η Κομισιόν ψήφισε μια νέα οδηγία σε τροποποίηση της προηγούμενης οδηγίας, με βάση την οποία το «μόνο για τρόφιμα» αποτέλεσε παρελθόν. Πρόκειται για την οδηγία 96/3/ΕΚ της Επιτροπής της 26 Γενάρη 1996 «για την παρέκκλιση από ορισμένες διατάξεις της οδηγίας 93/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου για την υγιεινή των τροφίμων, όσον αφορά τη θαλάσσια μεταφορά χύδην υγρών ελαίων και λιπών». Εδώ αναφέρεται: «Σύμφωνα με διάφορες πληροφορίες, η εφαρμογή του παραρτήματος του κεφαλαίου IV, σημείο 2, δεύτερο εδάφιο της οδηγίας 93/43 ΕΟΚ, το οποίο αφορά τη θαλάσσια μεταφορά των χύδην τροφίμων σε υγρή κατάσταση, υπό μορφή κόκκων ή σε σκόνη σε βυτία ή/ και σε περιέκτες/ δεξαμενές που χρησιμοποιούνται μόνο για τη μεταφορά τροφίμων είναι δυσχερής και συνεπάγεται αδικαιολόγητα υψηλές δαπάνες για τις επιχειρήσεις του κλάδου των τροφίμων όταν πρόκειται για τη μεταφορά με σκάφη θαλάσσης, υγρών ελαίων και λιπών προοριζομένων για, ή δυνάμενων να καταναλωθούν από τον άνθρωπο». Πρόκειται για μια σκανδαλώδη ομολογία εξυπηρέτησης των συμφερόντων και της αύξησης των κερδών των πολυεθνικών, που δεν τους ...αρέσουν «αδικαιολόγητα υψηλές δαπάνες» που έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη υγεία.

Ετσι, στο όνομα των καπιταλιστικών κερδών, επιτράπηκε στα τάνκερ να μεταφέρουν, για παράδειγμα, τη μια ηλιέλαιο και την άλλη ορυκτέλαιο ή άλλα τοξικά και καρκινογόνα υγρά φορτία. Στην οδηγία, μπήκαν στο ίδιο «τσουβάλι» κοντά 100 περιπτώσεις τοξικών και μη τοξικών προϊόντων. Τέτοια παραδείγματα τοξικών και καρκινογόνων προϊόντων είναι η βενζυλική αλκοόλη, το κυκλοεξάνιο, η κυκλοεξανόλη, το μυρμηκικό οξύ, η μεθανόλη, το υδροξείδιο του καλίου, το υδροξείδιο του νατρίου, το θειικό οξύ κ.ά.

Η σκανδαλώδης αυτή οδηγία περιέχει και την εξής προκλητική αναφορά: «Η μόλυνση των ελαίων και των λιπών μπορεί να αποφευχθεί εάν οι χρησιμοποιούμενες για τη μεταφορά δεξαμενές είναι κατασκευασμένες από εύκολα καθαριζόμενο υλικό ή εάν τα τρία προηγούμενα φορτία να μην αφήνουν κατάλοιπα τα οποία ξεπερνούν τα αποδεκτά όρια ότι, αφετέρου, θα πρέπει να χρησιμοποιήθηκαν προηγουμένως για μεταφορά υποβλήθηκαν σε αποτελεσματικό καθαρισμό». Τι είναι ο καλός καθαρισμός δε διευκρινίζεται στη σχετική οδηγία... Ομως, ο καθαρισμός στο καράβι κοστίζει και σε χρήμα και σε χρόνο, αφού θα πρέπει να καθαριστούν και δεξαμενές και σωληνώσεις και αντλίες... Οπότε, μετά την προσθήκη και του λευκού ορυκτελαίου από τον Γενάρη του 2004 στην ίδια λίστα, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί συνέβη ό,τι συνέβη τελικά με το μολυσμένο ηλιέλαιο σε επίπεδο ΕΕ και στην Ελλάδα...