Δεν αρκούν τα δάκρυα
Πέμπτη 28 Σεπτέμβρη 2000

Γρηγοριάδης Κώστας

Οργή και αηδία προκαλούν οι στερεότυπες και καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού και των αρμόδιων κυβερνητικών στελεχών (βλέπε Χρ. Παπουτσής) ότι «θα χυθεί άπλετο φως» ή «το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο». Ο κόσμος έχει βαρεθεί να τα ακούει χρόνια τώρα, κάθε φορά που συντελείται ένα έγκλημα με δεκάδες αθώα θύματα, αλλά ποτέ δεν έχει δει να γίνονται πράξη. Οι ξεφτισμένες και ευτελισμένες αυτές φράσεις, το μόνο που επιδιώκουν είναι να εκτονώσουν τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση και να συγκαλύψουν τις εγκληματικές ευθύνες τόσο της εφαρμοζόμενης πολιτικής όσο και των εφοπλιστών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο βέβαια ότι ο ίδιος ο Κ. Σημίτης χρησιμοποίησε τον κομψό όρο «ναυτική τραγωδία», ενώ είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται ουσιαστικά για ένα προδιαγεγραμμένο και εν ψυχρώ έγκλημα.

Οι λαϊκές μάζες έχουν βέβαια αντιληφθεί ότι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τους κυβερνώντες, ακριβώς γιατί έχουν άπειρες φορές διαπιστώσει ότι αυτό που τους ενδιαφέρει δεν είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής, αλλά η προστασία των εφοπλιστών και των αιματοβαμμένων κερδών τους. Ομως δε φτάνουν τα δάκρυα, δεν πρέπει να κυριαρχήσει η παραίτηση και η μοιρολατρία. Οργανωμένος αγώνας χρειάζεται που να γκρεμίσει το σάπιο καθεστώς τους.