Οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ και τις τηλεπικοινωνίες μπροστά στη νέα κατάσταση

Ποιο είναι το πραγματικό δίλημμα; ΟΤΕ καπιταλιστική ιδιοκτησία με «δημόσιο» ή ιδιωτικό μάνατζμεντ, ή λαϊκή περιουσία στην υπηρεσία αποκλειστικά των αναγκών του λαού;

Κυριακή 22 Ιούνη 2008

Η συμφωνία κυβέρνησης ΝΔ και «Ντόιτσε Τέλεκομ», που στις 18 του Ιούνη εγκρίθηκε από την Ολομέλεια της Βουλής, είναι μια παραπέρα αρνητική εξέλιξη για τους εργαζόμενους στον όμιλο ΟΤΕ, συνολικά για τον ελληνικό λαό. Με τη συμφωνία αυτή παραδίδεται η διοίκηση του ΟΤΕ στο γερμανικό τηλεπικοινωνιακό κολοσσό και ολοκληρώνεται ο κύκλος της πλήρους ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ και των τηλεπικοινωνιών, κάτι που οι δυνάμεις του Κόμματος στον ΟΤΕ, το ΚΚΕ συνολικά παλέψαμε να την αποτρέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις.

Με αφορμή την ολοκλήρωση της πλήρους ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ, θα πρέπει οι εργαζόμενοι να σκεφτούν και να βγάλουν συμπεράσματα για τις αιτίες που έφτασαν τα πράγματα μέχρις εδώ. Κριτήριο αλάθητο έχουν την πικρή πείρα που συσσώρευσαν τόσα χρόνια «στο πετσί» τους και τα ταξικά τους συμφέροντα. Αν έτσι δουν τις αρνητικές εξελίξεις, υπάρχει βάσιμη ελπίδα να βγάλουν σωστά συμπεράσματα και να πάρουν όλα τα μέτρα που χρειάζονται για να αντεπιτεθούν και να διεκδικήσουν όχι μόνο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους αλλά και τον πλούτο που παράγουν και τους τον κλέβουν ...νόμιμα οι κεφαλαιοκράτες.

Με βάση αυτή την ταξική οπτική γωνία αν δει κανείς τα πράγματα επιβεβαιώνονται τα εξής:

Οι εργαζόμενοι να σκεφτούν με βάση την πείρα τους


Οι εργαζόμενοι όλα αυτά τα χρόνια απόκτησαν πλούσια πείρα. Θα πρέπει να σκεφτούν καλά και να κρίνουν ανάλογα τη στάση όλων των πολιτικών και συνδικαλιστικών δυνάμεων με αφορμή το ζήτημα του ΟΤΕ. Δεν πρέπει να ξεγελαστούν πάλι από ψεύτικα διλήμματα του στιλ δημόσιο ή ιδιωτικό μάνατζμεντ του ΟΤΕ και από μεγάλα λόγια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ότι όλα τα κάνουν για το ...καλό μας. Για να γίνουν δήθεν πιο φθηνές και καλές οι τηλεπικοινωνίες για το λαό. Λένε ψέματα και στόχο έχουν να κρύψουν τη συμφωνία τους στην ίδια στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ και ότι οι διαφορές τους είναι σε ανούσια ζητήματα μεθόδων διαχείρισης της ίδιας αυτής πολιτικής.

Ετσι λοιπόν:

Ωρα για σημαντικές αποφάσεις

Ολα δείχνουν ότι μετά την τελική φάση της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ και την παράδοσή του στην «Ντόιτσε Τέλεκομ» θα οξυνθεί ο ανταγωνισμός μεταξύ των πολυεθνικών μεγαθηρίων («Ντόιτσε Τέλεκομ», «Βόνταφον», «Γουίντ») στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών στη χώρα μας, τα οποία θα επιδιώξουν με νέες εξαγορές, συγχωνεύσεις και συμμαχίες να μονοπωλήσουν και να κυριαρχήσουν στην αγορά έναντι των αντιπάλων τους. Αυτά τα φαινόμενα θα επιδράσουν αρνητικά στα δικαιώματα των εργαζομένων όχι μόνο στον ΟΤΕ αλλά σε όλο τον κλάδο.

Οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ και στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών θα πρέπει:

1. Μπροστά στις αρνητικές αυτές εξελίξεις να μην κάνουν πίσω. Χρειάζεται να είναι σε επαγρύπνηση και αγωνιστική ετοιμότητα. Γιατί ένας δρόμος υπάρχει για να αποτραπούν τα χειρότερα που έρχονται, να διεκδικηθούν βελτιώσεις και να ανοίξει ελπιδοφόρα προοπτική. Είναι ο δρόμος της οργάνωσης, της ενωτικής, σθεναρής και μαζικής συμμετοχής τους στην ταξική πάλη, που πρέπει να οξυνθεί απέναντι στους κεφαλαιοκράτες όλου του κλάδου, οι οποίοι κλέβουν τον τεράστιο πλούτο που παράγουν με την εργασία τους, μεγιστοποιώντας τα κέρδη τους. Είναι ο δρόμος της μαζικής εγγραφής και συμμετοχής όλων των εργαζομένων του κλάδου στο αποκούμπι τους, στο ταξικό τους συνδικάτο, στο Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ) Ν. Αττικής.

2. Να μη μείνουν μόνο εκεί, αλλά να συντονίσουν τα αγωνιστικά τους βήματα και με τους άλλους εργαζόμενους στους υπόλοιπους κλάδους. Η αντεργατική επίθεση τους θίγει όλους. Η ακρίβεια, η ανεργία, οι απολύσεις, οι μισθοί πείνας, η εντατικοποίηση, τα εργατικά ατυχήματα και οι απαράδεκτες συνθήκες εργασίας, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και οι ατομικές συμβάσεις, ο φόβος, η εργοδοτική τρομοκρατία, η παρεμπόδιση της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης στους χώρους δουλειάς, ο κυβερνητικός αυταρχισμός, η ποινικοποίηση των αγώνων, η εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας, η χειροτέρευση των όρων της Κοινωνικής Ασφάλισης και ένα σωρό άλλα προβλήματα έχουν γίνει βραχνάς για όλους τους εργαζόμενους. Επομένως, ο συντονισμός του ταξικού αγώνα των εργαζομένων σε όλους τους κλάδους είναι η μόνη απάντηση, το μόνο αντίπαλο δέος απέναντι στο σύνολο των κεφαλαιοκρατών, που μπορεί όχι μόνο να βάλει εμπόδια αλλά και να ανοίξει την προοπτική της ανατροπής τους.

3. Να πάψουν πια να εμπιστεύονται τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που έχουν την πλειοψηφία στην ΟΜΕ-ΟΤΕ, και στα άλλα εργοδοτικά πρωτοβάθμια σωματεία του ομίλου ΟΤΕ, της «Ιντρακόμ», κλπ. Να πάψουν να εμπιστεύονται δηλαδή τις ηγεσίες των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και των διαφόρων δήθεν ακομμάτιστων δεκανικιών τους, γιατί δεν μπορούν να διασφαλίσουν ούτε τα πιο στοιχειώδη ταξικά συμφέροντα των εργαζομένων. Γιατί οι στόχοι τους στο συνδικαλιστικό κίνημα συμπλέουν με τους στρατηγικούς στόχους των εργοδοτών και των κυβερνήσεών τους για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Οι ηγεσίες αυτές κάποιες φορές, βλέποντας τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων και προκειμένου να μην ξεκοπούν από αυτούς, αναγκάζονται να παίρνουν αποφάσεις για απεργίες και άλλες κινητοποιήσεις. Τέτοιες αποφάσεις πήρε και η ΟΜΕ-ΟΤΕ τελευταία, με αφορμή την παραχώρηση του μάνατζμεντ στην «Ντόιτσε Τέλεκομ». Ομως, δε φρόντισαν να τις οργανώσουν ούτε στοιχειωδώς. Αφηναν τους εργαζόμενους μόνιμα ανενημέρωτους, μακριά από τις εξελίξεις, άβουλους και αμέτοχους. Δεν προσπάθησαν αλλά ούτε και μπορούσαν να τους εμπνεύσουν και να τους ξεσηκώσουν. Τις όποιες μορφές πάλης αποφάσιζαν (όπως, για παράδειγμα, τις πολυήμερες καταλήψεις στο ΝΥΜΑ, τις περιφρουρήσεις των απεργιών, τις πορείες και τις συγκεντρώσεις στα δικαστήρια, στα υπουργεία, στη Βουλή, κλπ.) δεν τις έκαναν υπόθεση όλων των εργαζομένων αλλά μιας χούφτας συνδικαλιστικών στελεχών. Ετσι η συμμετοχή των εργαζομένων ακόμα και στις πορείες ήταν πολύ μικρή, από την Αθήνα ελάχιστη, και τα προσχήματα έσωσαν μια - δυο φορές η μεταφορά λίγων εκατοντάδων συναδέλφων από την επαρχία. Ολη αυτή η στάση και η τακτική των συμβιβασμένων αυτών δυνάμεων που πλειοψηφούν στο συνδικαλιστικό κίνημα του ΟΤΕ, στην ΟΜΕ-ΟΤΕ, δημιούργησε προϋποθέσεις εκφυλισμού των μορφών πάλης και προβληματισμό στους εργαζόμενους όσον αφορά στη χρησιμότητά τους. Με αυτό τον τρόπο διαμόρφωναν μέσα στους εργαζόμενους ένα κλίμα ηττοπάθειας, μοιρολατρίας, παραίτησης, απομάκρυνσης από τη μαζική πάλη. Δεν πρόκειται για λάθος τους αλλά για συνειδητή επιλογή τους και μάλιστα διαχρονική. Γι' αυτό έχουν εγκληματικές ευθύνες. Με το πλαίσιο και με τις μορφές πάλης που επέλεξαν όλα τα προηγούμενα χρόνια και τους τελευταίους μήνες, ουσιαστικά υπονόμευσαν τους αγώνες και διευκόλυναν να περάσουν χωρίς ουσιαστική, συντονισμένη και μαζική αντίδραση όλων των εργαζομένων η πολιτική της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ και οι δραματικές ανατροπές των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

4. Να αλλάξουν αυτή την άσχημη κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα του ΟΤΕ, τη μικρή συνδικαλιστική δράση στον κλάδο. Μπροστά στις νέες δύσκολες συνθήκες που διαμορφώνονται να τους απασχολήσει σοβαρά το πώς θα στήσουν ένα συνδικαλιστικό κίνημα που να μπορεί να συσπειρώσει ταξικά, αγωνιστικά τους εργαζόμενους και στον ΟΤΕ και στον κλάδο συνολικά. Είναι θέμα ζωτικής σημασίας και γι' αυτό μόνο ένας δρόμος υπάρχει. Οι εργαζόμενοι αυτοί να γυρίσουν οριστικά, και από σήμερα μάλιστα, την πλάτη σε αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Να εμπιστευτούν τη δύναμή τους και να βγουν στο προσκήνιο. Να αλλάξουν τους συσχετισμούς μέσα στη δράση. Να επιλέξουν από σήμερα το δοκιμασμένο δρόμο της ταξικής πάλης. Να ξεσηκωθούν, να βγουν στους δρόμους από σήμερα να αντιμετωπίσουν την αντιδραστική λαίλαπα, την ΕΕ, τα μονοπώλια και τα κόμματά τους, τον οπορτουνισμό. Να συστρατευτούν από σήμερα με τις ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα. Στον ΟΤΕ με την ΕΣΚ, στον κλάδο με το κλαδικό συνδικάτο, το ΣΕΤΗΠ, συνολικότερα με το ΠΑΜΕ της ανυπακοής και του ταξικού αγώνα, να κάνουν σημαία τους το πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ που ανταποκρίνεται στις άμεσες σημερινές ανάγκες τους. Και όταν έρθει η ώρα των εκλογών στα σωματεία, να τιμωρήσουν τη γραμμή των κεφαλαιοκρατών μέσα στα συνδικάτα. Να αλλάξουν δραστικά το συσχετισμό των δυνάμεων και μέσα στα όργανα σε βάρος του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και υπέρ της γραμμής της ταξικής πάλης, του ΠΑΜΕ.

Πάλη μαζί με τους κομμουνιστές

Τέλος, οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ και στις τηλεπικοινωνίες, ό,τι κι αν ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές, αν θέλουν να ανοίξουν το δρόμο της οριστικής λύσης των προβλημάτων τους θα πρέπει να πάρουν ριζικές αποφάσεις. Να γυρίσουν οριστικά την πλάτη στα κόμματα του κεφαλαίου, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τον ΛΑ.Ο.Σ. Να προσπεράσουν την υποκρισία και τη διγλωσσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Να παλέψουν μαζί με τους κομμουνιστές, μαζί με το ΚΚΕ, για γενικότερες αλλαγές στο πολιτικό επίπεδο, στο επίπεδο της εξουσίας. Να δουλέψουν μαζί με το ΚΚΕ στη γραμμή της αντιμονοπωλιακής αντιιμπεριαλιστικής πάλης και άσχετα από επιμέρους διαφορές να παλέψουν μαζί μας για τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας που θα διεκδικήσει και θα κατακτήσει τη λαϊκή εξουσία και θα εφαρμόσει έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, τη λαϊκή οικονομία, που θα υπηρετεί αποκλειστικά τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις ανάγκες του.


Λευτέρης ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
Μέλος του ΔΣ της ΟΜΕ-ΟΤΕ, Γραμματέας της Αχτίδας Τηλεπικοινωνιών της ΚΟΑ του ΚΚΕ