Τα οξυμένα προβλήματα στον τομέα της δημόσιας Υγείας και της Πρόνοιας αγγίζουν ευρύτερα λαϊκά στρώματα και μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικότερα και καλύτερα μέσα από την ενωτική δράση των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, των φτωχών και μεσαίων αγροτών. Αυτό είναι ένα από τα συμπεράσματα της εκδήλωσης που διοργάνωσαν για το θέμα, το βράδυ της περασμένης Δευτέρας η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα για το Ασφαλιστικό των ΕΒΕ και η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ). Την εισήγηση για το θέμα την έκανε ο πρόεδρος της ΟΒΣΑ Π. Γαλανόπουλος. Στην εκδήλωση, που συμμετείχε πλήθος επαγγελματοβιοτεχνών, χαιρέτισαν από το ΠΑΜΕ ο Δ. Αγκαβανάκης και ο Σ. Λιακόπουλος, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων στον Οργανισμό Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών και της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Ασφαλιστικά Ταμεία. Στο «κλείσιμο», ο Μπ. Μαυροθαλασσίτης από την Πανελλαδική Επιτροπή, τόνισε ότι από το Σεπτέμβρη θα ξεδιπλωθεί ένα αγωνιστικό πρόγραμμα διεκδίκησης για τα θέματα της Ασφάλισης και της δημόσιας Υγείας. Πρόσθεσε ότι το ταξικό και αγωνιστικό συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να πάρει αγωνιστικές πρωτοβουλίες και ότι δεν πρέπει να λείψει κανείς από αυτή τη μάχη.

Ο Δ. Αγκαβανάκης τόνισε ότι τα δικαιώματα των εργαζομένων δέχονται επίθεση και ανάμεσα σε αυτά είναι η Κοινωνική Ασφάλιση και οι παροχές Υγείας. Επισήμανε ότι απαιτείται η δημιουργία ενός ενιαίου και δυναμικού μετώπου αντεπίθεσης απέναντι στην εφαρμοζόμενη πολιτική υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Ο Σ. Λιακόπουλος αναφέρθηκε στις επιπτώσεις από τον τελευταίο αντιασφαλιστικό νόμο (Πετραλιά) στον ΟΑΕΕ και στις σοβαρές συνέπειες από την άρση του δικαιώματος εκλογής της διοίκησής του.

Στην εισήγησή του, ο Π. Γαλανόπουλος τόνισε ότι «το σημερινό δημόσιο σύστημα Υγείας χαρακτηρίζεται από μεγάλες ανεπάρκειες, στην πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας και δεν έχει κατεύθυνση την πρόληψη, δεν είναι συνδεδεμένο με τον τόπο κατοικίας, δουλειάς, τα σχολεία. Οι υπηρεσίες δημόσιας Υγείας και ο σχεδιασμός για την πρόληψη και τον έλεγχο κινδύνων όπως η μόλυνση του νερού, η ατμοσφαιρική ρύπανση, τα ακατάλληλα τρόφιμα, οι επιδημίες, οι επιπτώσεις από φυσικές καταστροφές είναι ανύπαρκτες η πλήρως υποβαθμισμένες. Ο τομέας της ψυχικής Υγείας έχει σχεδόν παραδοθεί στον ιδιωτικό τομέα και στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ)».

Ο ομιλητής επισήμανε ότι η κατάσταση στα Ασφαλιστικά Ταμεία όπως και στη Δημόσια Υγεία είναι αποτέλεσμα μιας πολιτικής που στόχο έχει το πώς θα αυξήσει το μεγάλο κεφάλαιο τα κέρδη του. Ο συνδικαλιστής σημείωσε και τις μεγάλες ευθύνες των ηγεσιών σε ΕΣΕΕ και ΓΣΕΒΕΕ. Ο πρόεδρος της ΟΒΣΑ αναφέρθηκε στα προβλήματα του ΟΑΕΕ και στα άμεσα αιτήματα για τη χρηματοδότησή του κατά τα 2/3 από το κράτος, την πλήρη κάλυψη των ελλειμμάτων του, τη μη πληρωμή από τους ασφαλισμένους εισφορών για τον τομέα Υγείας, για φάρμακα και νοσήλια.

Σε σχέση με το δημόσιο σύστημα Υγείας και το πώς πρέπει να είναι, επισήμανε συνοπτικά ότι: «Διεκδικούμε αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία με την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στον τομέα της Υγείας - Πρόνοιας. Κοινωνικοποίηση των ιδιωτικών δομών που πληρούν τις προϋποθέσεις και απορρόφηση όλων των εργαζομένων στο λαϊκό σύστημα Υγείας. Ανάπτυξη κρατικής βιομηχανίας παραγωγής ιατρικών μηχανημάτων και αναλώσιμου υγειονομικού υλικού. Διεκδικούμε ενιαίο δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας, οργανωμένο σε τρία επίπεδα. Πρωτοβάθμια - Δευτεροβάθμια - Τριτοβάθμια και επείγοντα, Ιατρική (ΕΚΑΒ). Υπάρχει αλληλοεπίδραση και αλληλοεξάρτηση μεταξύ αυτών των επιπέδων ο βαθμός αποτελεσματικότητας έχει σχέση με τη συνεργασία αυτή. Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας παρέχει πρόληψη - θεραπεία και αποκατάσταση». Ιδιαίτερη σημασία έδωσε στο Κέντρο Υγείας, ως ένα πλήρες θεραπευτήριο 24ωρης λειτουργίας, με λαϊκή διοίκηση. Η δημιουργία κρατικού οργανισμού φαρμάκου για παραγωγή και εισαγωγή φαρμάκων, είναι μία ακόμη από τις προτάσεις που ανέπτυξε ο ομιλητής.

Κατέληξε ότι με αγωνιστικές πρωτοβουλίες μπορούν να αποσπαστούν κατακτήσεις, έστω και αν η ολοκληρωτική λύση «απαιτεί μια άλλη εξουσία και άλλη οικονομία, φιλολαϊκή που θα κινείται σε αντιμονοπωλιακή - αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση».