Η παράδοση του πρώην ηγέτη των Σερβοβοσνίων, Ράντοβαν Κάρατζιτς, την περασμένη Δευτέρα στα περίχωρα του Βελιγραδίου δεν μπορεί παρά να είναι ένα από τα ανταλλάγματα που είναι διατεθειμένη να δώσει η φιλοϊμπεριαλιστική σερβική κυβέρνηση, προκειμένου να ενταχθεί η χώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι την Πέμπτη η σερβική κυβέρνηση αποφάσισε την επιστροφή των πρεσβευτών, που είχαν ανακληθεί από τις χώρες της ΕΕ οι οποίες αναγνώρισαν την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, πρόταση που προηγούμενα είχε προκαλέσει σημαντικές αντιδράσεις και τη διακοπή της συνεδρίασης της Βουλής.

Μια ακόμα απόδειξη για τα «ανταλλάγματα» που έλαβε η Σερβία είναι οι δηλώσεις του υπουργού Εσωτερικών Ιβίτσα Ντάτσιτς (σ.σ. προέρχεται από το Σοσιαλιστικό Κόμμα και μάλλον διαπραγματεύτηκε την παράδοση Κάρατζιτς για να μπει στην κυβέρνηση με τη Συμμαχία για την Ευρωπαϊκή Σερβία του Μπόρις Τάντις). Σύμφωνα, λοιπόν, με τον σερβικό Τύπο δήλωσε για τον Κάρατζιτς ότι «η υπηρεσία πληροφοριών τον προστάτευε, η υπηρεσία πληροφοριών τον παρέδωσε τώρα». Επίσης, ο επικεφαλής της επιτροπής για τη συνεργασία με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (δηλαδή το παράνομο ΝΑΤΟικό δικαστήριο), Ρασίμ Λιάγιτς, έσπευσε να υποστηρίξει ότι «η πολιτική βούληση για συνεργασία με το ΔΠΔ» υπήρχε και στις προηγούμενες κυβερνήσεις. Χαρακτήρισε ως «άδικες και αβάσιμες» τις κατηγορίες, βάσει των οποίων η Σερβία δεν είναι έτοιμη να συνεργαστεί με το ΔΠΔ καθώς, όπως υποστήριξε, μέχρι σήμερα με τη... συνδρομή της Σερβίας 44 υπόδικοι έχουν παραδοθεί στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο... Σχεδόν όλη η λεγόμενη «διεθνής κοινότητα» από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, τον ΟΗΕ, πρόεδροι, πρωθυπουργοί και υπουργοί χωρών έσπευσαν να εκφράσουν την ικανοποίησή τους, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για να τιμηθεί η μνήμη των θυμάτων των αγριοτήτων ενός πολέμου, που οι δράστες τους θα προσαχθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης.

Φυσικά, οι ...δράστες δεν είναι άλλοι από αυτούς που διαμέλισαν την Ομοσπονδιακή Γιουγκοσλαβία, που έσπειραν εθνικιστικά στοιχεία, χρησιμοποιώντας υπαρκτές ή και κατασκευασμένες εθνικές, θρησκευτικές και άλλες μειονότητες. Που δημιούργησαν τον σλοβενικό και κροατικό εθνικισμό, ο οποίος οδήγησε στις αρχές της δεκαετίας του '90 στην αλυσιδωτή κήρυξη «ανεξαρτησίας» πρώην Δημοκρατιών της Γιουγκοσλαβίας, στους πολέμους, με τη σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, εξαιτίας της εθνοτικής και θρησκευτικής τους ταυτότητας, αλλά και την... προσέλευση ξένων μουσουλμάνων «μουτζαχεντίν» που κατέκλυσαν ως τα μέσα της δεκαετίας του '90 την πρώην Γιουγκοσλαβία με τις ευλογίες των ΗΠΑ και της τότε ΕΟΚ, με στόχο τη δημιουργία του «πρώτου μουσουλμανικού κράτους», πάντα προς το συμφέρον του ιμπεριαλισμού.

Δε θα πρέπει, εξάλλου, να ξεχνάμε και τη δημιουργία, τη χρηματοδότηση και εκπαίδευση Κοσσοβάρων Αλβανών αυτονομιστών της εγκληματικής συμμορίας του ΟΥΤΣΕΚΑ από τα αμερικανο-ευρωενωσιακά συμφέροντα. Ο ΟΥΤΣΕΚΑ χρησιμοποιήθηκε το 1999 σαν πρόσχημα για την εξαπόλυση των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών. Επιθέσεις που ήρθαν, επειδή ο τότε Πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς δε δέχτηκε την ανεμπόδιστη διέλευση και πρόσβαση σ' όλη την επικράτεια της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας του ΝΑΤΟ που επιχειρούσε με πρόσχημα την υπεράσπιση των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» των Αλβανών στο Κοσσυφοπέδιο. Πέρα από τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές, πρωταγωνιστικό ρόλο είχε και ο γερμανικός ιμπεριαλισμός και άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις που πρώτες αναγνώρισαν τις αποσχίσεις Κροατίας και Σλοβενίας και έστησαν τις θρησκευτικές συγκρούσεις στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη. Σε αυτό το πλαίσιο στήθηκαν και οι προβοκάτσιες - όπως αποδείχτηκε αργότερα και παραδέχτηκαν και οι Γάλλοι τοποτηρητές του ΟΗΕ - της «σφαγής της Σρεμπρένιτσα» και του Σαράγιεβο. Το πρόσχημα της εθνοκάθαρσης αξιοποιήθηκε με σχεδιασμένο και συστηματικό τρόπο, για να δικαιολογηθούν οι ΝΑΤΟικοί βομβαρδισμοί που ισοπέδωσαν μέσα σε 11 βδομάδες το μεγαλύτερο μέρος της χώρας - νοσοκομεία, μαιευτήρια, νηπιαγωγεία, σχολεία, κέντρα προσφύγων, πολυκατοικίες, εργοστάσια, γέφυρες, τρένα, κ. ά. - σκοτώνοντας και τραυματίζοντας με τις δεκάδες χιλιάδες βόμβες τους χιλιάδες ανθρώπους όλων των εθνοτήτων και θρησκευτικών δογμάτων, ενώ τα βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου θα υπονομεύσουν την υγεία και των μελλοντικών γενεών.

Οι φονιάδες που ματοκύλισαν τα Βαλκάνια δημιούργησαν και το έκτρωμα που φέρει το όνομα «Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία». Βάσει της απόφασης 688 του Συμβουλίου Ασφαλείας το 1991 κρίθηκε ότι «η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνιστά απειλή για τη διεθνή ασφάλεια δεν μπορεί να θεωρείται πλέον εσωτερικό ζήτημα μιας χώρας» και σε συνδυασμό με το άρθρο 5 της Χάρτας του ΟΗΕ, που αναφέρει πως μπροστά σε μια απειλή για τη διεθνή ειρήνη ή σε μια επιθετική ενέργεια, το Συμβούλιο Ασφαλείας μπορεί να κάνει χρήση «έκτακτων εξουσιών», το 1993 με τις αποφάσεις 808 και 822 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, άνοιξε ο δρόμος για τη δημιουργία του παράνομου ιμπεριαλιστικού δικαστηρίου. Ονόμασαν τον εμφύλιο πόλεμο που πυροδότησαν στην πρώην Γιουγκοσλαβία «απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια» και αποφάσισαν πως η συγκρότηση ενός δικαστηρίου παραπομπής των εγκληματιών πολέμου «θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποκατάσταση της ειρήνης». Φυσικά, στήθηκε από τη χρηματοδότηση των ΗΠΑ που έσπευσαν να ...προσφέρουν περίπου 3 εκατομμύρια δολάρια σε χρήματα και υλικό εξοπλισμό, μαζί με τη Βρετανία και άλλες χώρες καθώς και σειρά λεγόμενων «ιδρυμάτων» όπως αυτά του Ροκφέλερ, του Τζορτζ Σόρος κ.ά.

Πρόκειται για ένα παράνομο πολιτικό όργανο των ΗΠΑ - ΕΕ - ΝΑΤΟ που καταδικάζει και προσπαθεί να τιμωρήσει τους λαούς μέσω των ηγετών τους, στηλιτεύει πολιτικά και προχωρά σε επιλεκτική δικαιοσύνη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η βρώμικη δίκη του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, που, με στημένους μάρτυρες και την προειλημμένη απόφαση καταδίκης, προχώρησαν στην ηθική και, τελικά, στη φυσική εξόντωσή του.

Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς αποφάσισε να ακολουθήσει παρόμοια τακτική με αυτήν του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, που υπερασπίστηκε μόνος του τον εαυτό του στο ΔΠΔ για την πρώην Γιουγκοσλαβία, και σύμφωνα με τον δικηγόρο του Σβέτοβαρ Βούγιατσιτς «βιάζεται να ξεκινήσει τον αγώνα του, προσδοκώντας ότι η αλήθεια και η δικαιοσύνη τελικά θα επικρατήσουν». Επιπλέον, ο δικηγόρος του θα καταθέσει αγωγή κατά αγνώστων για απαγωγή και παράνομη κράτηση, καθώς όπως σημειώνει υπάρχουν μάρτυρες που μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι ο Κάρατζιτς συνελήφθη στις 18 Ιούλη σε λεωφορείο κοντά στην περιοχή Μπατάνιτσα.

Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς κατηγορείται με περίσσια υποκρισία από τους ίδιους τους δράστες - τους Ευρωπαίους και Αμερικανούς ιμπεριαλιστές - για «εγκλήματα πολέμου και διάπραξη γενοκτονίας». Οσο αυτός θα είναι αντιμέτωπος με τη ...δικαιοσύνη του Διεθνούς Δικαστηρίου για την πρώην Γιουγκοσλαβία, οι Αμερικανο - Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές - εμφανιζόμενοι ως «υπερασπιστές» της ειρήνης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων - θα ...παίζουν τους «δικαστές», ενώ και τότε, με τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, και σήμερα, με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Αφγανιστάν και Ιράκ, με τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού - για να θυμηθούμε μόνο μερικά - διαπράττουν διαρκώς εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.