Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αντιπαράθεσης, των δύο δρόμων εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας, αυτή των μονοπωλίων και η άλλη του λαού, δίνεται η ευκαιρία για να ξετυλιχτεί ο πολιτικός αγώνας του ΚΚΕ, ενόψει των ευρωεκλογών, που θα γίνουν τον Ιούνη του 2009, ένας αγώνας άρρηκτα δεμένος με τον καθημερινό λαϊκό αγώνα για την απόκρουση της επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων, της διεκδίκησης ικανοποίησης όλων των αναγκών τους. Ενας επιθετικός αγώνας για νέες κατακτήσεις που βάζει στην ημερήσια διάταξη τα προβλήματα και τα αιτήματα της εργατικής τάξης. Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες αποκαλύπτεται η υποκρισία και ο ρόλος των άλλων κομμάτων. Η στάση τους απέναντι στα δικαιώματα των εργαζομένων αποτελεί όχι μόνο κριτήριο ψήφου, αλλά και καθοριστικό παράγοντα για μια στάση ζωής.
Από την ίδρυσή της η ΕΟΚ και τη μετεξέλιξή της σε Ευρωπαϊκή Ενωση αποτέλεσε και αποτελεί ένα δημιούργημα, για να υπηρετήσει τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Εξάλλου, οι τέσσερις βασικές ελευθερίες που είναι το «ευρωευαγγέλιο», οι ελευθερίες κίνησης εμπορευμάτων, υπηρεσιών, κεφαλαίου και εργαζομένων, αποκαλύπτουν και το χαρακτήρα αυτού του οργανισμού. Πρόκειται για τις βασικές αρχές της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, οι οποίες τηρούνται από τα διάφορα όργανα της Ενωσης με θρησκευτική ευλάβεια. Οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζονται σαν ένα αντικείμενο, ένα αναλώσιμο είδος παραγωγής πλούτου για το κεφάλαιο που πρέπει να διακινείται ελεύθερα γιατί αυτό υπηρετεί την «ανταγωνιστικότητα» των μονοπωλίων. Ταυτόχρονα, όλοι οι μηχανισμοί που στήνονται στο όνομα της κοινής πολιτικής αποσκοπούν στο ξεγύμνωμα και την κατεδάφιση των εργατικών κατακτήσεων. Η Ευρωπαϊκή Ενωση εξελίσσεται στην πρωτοπορία της νεοταξικής - καπιταλιστικής λαίλαπας, μιας ρεβανσιστικής πολιτικής αναίρεσης και αρπαγής όσων με αγώνες και αίμα κατάκτησαν οι εργαζόμενοι τα τελευταία εκατό χρόνια. Είναι ο πολιορκητικός κριός των διεθνικών μονοπωλίων που επιχειρούν να αλώσουν όλους τους τομείς της ιδιωτικής και δημόσιας οικονομίας. Οποιαδήποτε πολιτική που αμφισβητεί αυτές τις αρχές απαγορεύεται αυστηρά και αποτελεί ποινικό αδίκημα. Ολα αυτά πάνε μαζί με τη στρατιωτικοποίηση, το μιλιταρισμό και τις επεμβάσεις, επιβεβαιώνοντας τη βασική αρχή ότι κεφάλαιο και πόλεμος πάνε μαζί. Η Ευρωπαϊκή Ενωση όχι μόνο δεν είναι δύναμη ειρήνης, αλλά αποτελεί βασικό εργαλείο ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Στα πλαίσια ενός «ανταγωνισμού» με τον κεντρικό ιμπεριαλιστικό πόλο, τις ΗΠΑ, είναι μέσα σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους της τελευταίας δεκαετίας, ενώ ταυτόχρονα έχει υιοθετήσει το δόγμα περί «προληπτικού πολέμου» και συμμετέχει ενεργά στην «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία, στοχεύοντας, μέσω των «αντιτρομοκρατικών» δογμάτων, κατευθείαν ενάντια στις λαϊκές ελευθερίες.
Περιθώρια πλέον για αυταπάτες δεν υπάρχουν. Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν έχει καμία σχέση με την Ευρώπη της ειρήνης και των ελευθεριών που θέλουν οι λαοί της, ούτε βέβαια μπορεί να αποκτήσει. Αυτό το οικοδόμημα φτιάχτηκε για συγκεκριμένους σκοπός και αυτούς θα υπηρετεί. Είναι η «ιερά συμμαχία» και το «σιδηρούν παραπέτασμα» των ευρωμονοπωλίων. Δεν υπάρχει ούτε καν χαραμάδα για μια άλλη πορεία, αντίθετα, αυτό που καθημερινά συντελείται είναι η ενίσχυση των μηχανισμών που υπηρετούν την ασυδοσία του κεφαλαίου και ο περιορισμός των λαϊκών και των πολιτικών ελευθεριών. Το οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν αλλάζει, αλλά ανατρέπεται μέσα από τη συσπείρωση και τη συνεργασία των λαών της Ευρώπης για την ανατροπή της εξουσίας σε κάθε κράτος - μέλος της. Ετσι θα ξηλώνεται αυτό το οικοδόμημα. Τα κοινά προβλήματα των εργαζομένων των χωρών της Ευρώπης, που παράγει η καπιταλιστική εκμετάλλευση και διαρκώς οξύνονται από τις πολιτικές που εκπορεύονται από τις Βρυξέλλες, είναι η βάση για την ανάπτυξη του συντονισμού και της συνεργασίας των λαϊκών κινημάτων για τη διεκδίκηση και κατάκτηση σε κάθε χώρα και συνολικά στην Ευρώπη, των συμφερόντων της εργατικής τάξης, με την ανατροπή του καθεστώτος των μονοπωλίων και της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας. Η εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ που με συνέπεια αγωνίζεται σε αυτήν την κατεύθυνση ανοίγει αυτούς τους ορίζοντες.
Η λαϊκή πάλη είναι αυτή που πραγματικά φοβίζει τους πολιτικούς εκφραστές της πλουτοκρατίας. Οταν δε η πάλη αυτή συνδυαστεί και με την πολιτική αποδοκιμασία των κομμάτων του ευρωμονόδρομου και του συμβιβασμού τότε έχει γίνει ένα βήμα προς το μέλλον. Το «ΟΧΙ» στην Ευρωπαϊκή Ενωση των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών σχεδίων δεν μπορεί παρά να είναι πρώτα και κύρια καταψήφιση, «μαύρισμα» αυτών των κομμάτων που έχουν κάνει «ευαγγέλιό» τους τις πολιτικές που εκπορεύονται από τα ευρωενωσιακά κέντρα, που συνειδητά εξαπατούν το λαό και καλλιεργούν το συμβιβασμό και τη μοιρολατρία. Τα κόμματα αυτά είναι η εμπροσθοφυλακή των ευρωμονοπωλιακών πολιτικών και των ιμπεριαλιστικών σχεδίων. Η ΝΔ, μέσα στα 5 χρόνια διακυβέρνησής της, έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο, όπως το ΚΚΕ είχε προβλέψει. Το ΠΑΣΟΚ έχει την ίδια πολιτική και στρατηγική με τη ΝΔ, δοκιμάστηκε από το λαό σαν κυβέρνηση αλλά και σαν αντιπολίτευση. Βρέθηκαν μαζί σε όλες τις βασικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ο μεταξύ τους καυγάς είναι το ποιος θα είναι στη θέση του διαχειριστή της ίδιας και της αυτής αντιλαϊκής πολιτικής. Από δίπλα είναι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που με τις διάφορες σαπουνόφουσκες που πετάει δεν μπορεί να κρύψει το πραγματικό του πρόσωπο. Διεκδικώντας θέση στην αστική διαχείριση, κρύβει την αλήθεια και καλλιεργεί αυταπάτες για το ρόλο και το χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενώ στο μεταξύ πορεύεται σταθερά στον ευρωμονόδρομο, στηρίζοντας όλες τις στρατηγικές επιλογές των ευρωμονοπωλίων που προωθούντα μέσω της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το δε κόμμα ΛΑ.Ο.Σ. με το δημαγωγικό τυχοδιωκτισμό του προσπαθεί να ψαρέψει στα θολά νερά.
Ολα αυτά τα χρόνια το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που δικαιώθηκε πλήρως στη θέση του για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Από την πρώτη στιγμή διακήρυξε το «ΟΧΙ» στην ΕΟΚ των μονοπωλίων, αργότερα το «ΟΧΙ» στο Μάαστριχτ που μετέτρεψε την ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα) σε Ευρωπαϊκή Ενωση και μέχρι σήμερα δεν παύει να αντιπαλεύει αυτή τη «λυκοσυμμαχία» τραπεζιτών, εφοπλιστών, βιομηχάνων, μεγαλεμπόρων και γενικά όλων των μεγάλων καπιταλιστικών συμφερόντων. Το ΚΚΕ και σήμερα είναι το μόνο κόμμα που έχει ξεκάθαρη θέση απέναντι στην Ευρωσυνθήκη και ζητάει την πλήρη απόρριψή της και όχι μια «άλλη» ευρωσυνθήκη που ζητάει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Στις επικείμενες ευρωεκλογές, λοιπόν, που ο ελληνικός λαός είναι πιο πλούσιος σε εμπειρίες, του δίνεται η δυνατότητα να υπογράψει με την ψήφο όλα αυτά τα συμπεράσματα που έχει αποκομίσει. Μια τέτοια υπογραφή, για την οποία ο κάθε εργαζόμενος μπορεί να είναι σίγουρος πού τη βάζει, είναι η ψήφος στο ΚΚΕ.