Τι σημαίνει, όμως, «επιχειρηματική λογική»; Μήπως είναι η ανάγκη του εργάτη να καλύπτει το νοίκι κάθε μήνα, να πληρώνει τα φροντιστήρια, τα πανάκριβα φάρμακα, τα τρόφιμα και ό,τι άλλο συνεπάγεται η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και της ακρίβειας που μαστίζουν τη λαϊκή οικογένεια; Μήπως είναι η δημιουργία συνθηκών ασφάλειας και μέτρων υγιεινής, που θα εξασφαλίζουν την υγεία και την ακεραιότητα των εργατών; Οχι, βέβαια. Γνώμονας αυτής της λογικής είναι η «ανταγωνιστικότητα». Το μέγιστο κέρδος.
Αυτές είναι οι συνέπειες της πολιτικής ΕΕ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Να παίρνει κάθε επιχειρηματίας το «δικαίωμα» και, με τις πλάτες της εκάστοτε κυβέρνησης, να δηλώνει με θράσος σε εργάτες, που δουλεύουν από το ξημέρωμα για να θησαυρίζει εκείνος, «δεν μπορώ να πληρώσω». Μόνη διέξοδος, η συσπείρωση στα συνδικάτα, η πάλη σε ταξική κατεύθυνση, η σύγκρουση με τα συμφέροντα και τους υπηρέτες του κεφαλαίου. Αλλη λύση δεν υπάρχει.