Να γίνει η νέα σχολική χρονιά «αρχή για βαθύτερη πολιτική συνειδητοποίηση μέσα από ταξικούς συντονισμένους, μαζικούς αγώνες που θα διασφαλίζουν την αποτελεσματικότητα και το χαμόγελο της νικηφόρας προοπτικής» καλεί το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών σε ανακοίνωσή του με αφορμή το άνοιγμα των σχολείων. «Στην ενιαία επίθεση των κυρίαρχων της αγοράς αντιπαρατάσσουμε την ενιαία ταξική δράση μας για την Παιδεία και την κοινωνία των λαϊκών αναγκών», τονίζει και καλεί σε αγώνες για την Παιδεία των πραγματικών λαϊκών αναγκών.
Περιγράφοντας το σκηνικό μέσα στο οποίο ανοίγουν τα σχολεία, το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, ανάμεσα σε άλλα, αναφέρεται αναλυτικά στην πραγματικότητα που διαμορφώνεται στην εκπαίδευση. Οπως σημειώνει:
- «Η υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης μεγαλώνει. Οσο η κρατική χρηματοδότηση λιγοστεύει, άλλο τόσο τα σχολεία εξωθούνται να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά, να προσελκύσουν δηλαδή ιδιωτικούς πόρους από επιχειρήσεις - χορηγούς (μνημόνιο με τους 8 επιχειρηματικούς κολοσσούς που, και ευρωπαϊκά κονδύλια απέσπασαν, και μεταμφιέστηκαν σε παιδαγωγούς), από έξοδα των γονιών και τέλη στην τοπική κοινωνία. Μια σχεδιασμένη τακτική που βάζει σε κίνηση την τροχιά της αποκέντρωσης ("Καποδίστριας 2") με ορόσημο ολοκλήρωσης το 2010. Η αποκέντρωση θα επιφέρει τη βαθύτερη διαφοροποίηση προγραμμάτων και σχολείων, την ταξική κατηγοριοποίηση κοινωνικών αγαθών (Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια), την πλήρη ιδιωτικοποίηση, την κυριαρχία της επιχειρηματικής δραστηριότητας και παραπέρα εργασιακές ανατροπές.
- Η "αξιολόγηση" του εκπαιδευτικού έργου υλοποιείται σταδιακά. Σχολικές μονάδες καλούνται μέσα στο Σεπτέμβρη, με το άλλοθι του «υπεύθυνου» προγραμματισμού, να συντάξουν ένα τμήμα της αυριανής έκθεσης αυτοαξιολόγησής τους και εξαναγκάζονται να νομιμοποιήσουν την αντιπαιδαγωγική κυβερνητική εντολή για πληθωριστικά τμήματα των 30 παιδιών. Η επιχείρηση αυτή φοράει το μανδύα της επιστημονικής τάχα και παιδαγωγικής στήριξης, της βελτίωσης της υλικοτεχνικής υποδομής και λειτουργίας των σχολικών μονάδων. Δεν έχει τη μορφή του επιθεωρητισμού και αποκρύπτει περίτεχνα τους πραγματικούς στόχους, τη συμβολή με άλλα λόγια στην αξιολόγηση - αποκέντρωση, την ταξινόμηση αύριο σε κατηγορίες σχολείων και εκπαιδευτικών.
- Το ποσοστό της δουλοκτητικής ωρομισθίας και αναπλήρωσης αυξάνεται, ενώ το νέο καθεστώς διορισμών μεγαλώνει την αναμονή, την ομηρία, την ανασφάλεια και ενισχύει τον ΑΣΕΠ. Με διάταξη του Νόμου Πετραλιά για 100 ένσημα το έτος, οι ωρομίσθιοι αποκλείονται από το στοιχειώδες δικαίωμα δωρεάν επίσκεψης στο θεράποντα ιατρό και αναγκαίας φαρμακευτικής αγωγής.
- Σε μια εποχή δραματικής μείωσης των εισοδημάτων, εξαθλίωσης της οικονομικής κατάστασης του εκπαιδευτικού, γενικότερης υποβάθμισής του και συντονισμένης επίθεσης στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες ΟΛΜΕ - ΔΟΕ ακούγονται προτάσεις των ηγετικών πλειοψηφικών ομάδων για εκπαιδευτικά μισθολόγια, προτάσεις εξαιρετικά επικίνδυνες, οι οποίες κινούνται στη λογική του διαχωρισμού και της ιδιαιτερότητας, σε μια συγκυρία όπου απαιτείται όσο ποτέ άλλοτε η ταξική ενότητα των εργαζομένων πάνω στο οικονομικό τους αίτημα και τη διεκδίκησή του.
- Το σχέδιο νόμου για την Ειδική Αγωγή κατατέθηκε για ψήφιση στη βουλή και με άλλοθι την υποχρεωτικότητα παραδίδει την ειδική εκπαίδευση (έλλειψη υποδομών, προσωπικού, χρηματοδότησης) βορά στους εμπόρους της ιδιωτικοποίησης και δημιουργεί χάος στα ειδικά και γενικά σχολεία με αποτέλεσμα τη χειρότερη λειτουργία τους. Η απόπειρα μείωσης του μισθού του ειδικού επιστημονικού και βοηθητικού προσωπικού αποτελεί γενική δοκιμή επέκτασης των περικοπών στους μισθούς όχι μόνο των εκπαιδευτικών, αλλά και σε άλλους κλάδους εργαζομένων.
- Η συντόμευση του χρόνου σπουδών (σχολειοποίηση του Νηπιαγωγείου, 5ετές Δημοτικό - μεταλυκειακό έτος, βλ. δηλώσεις Βερέμη - πορίσματα ΕΣΥΠ) μεθοδεύει την πρόωρη εκγύμναση δεξιοτήτων και τη μείωση της Γενικής Παιδείας μαζί με τη διεύρυνση των εξεταστικών φίλτρων και την ενίσχυση των ταξικών φραγμών, επιδιώκει να εμπεδώσει την ακριβοπληρωμένη εκπαίδευση της αγοράς και της ημιμάθειας και να παρουσιάσει σαν φιλολαϊκό μέτρο την αποδέσμευση του Λυκείου από εξετάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ - ΤΕΙ. Γι' αυτό και η κυβέρνηση μέσω του υπουργού Παιδείας μιλάει για απεξάρτηση του Λυκείου από τις εξετάσεις πρόσβασης, ενώ στην ουσία πρόκειται για πιο σκληρή αναπροσαρμογή του σχολείου και του εξεταστικού στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Η πρόταση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για "ελεύθερη" πρόσβαση στα ΑΕΙ - ΤΕΙ, αποπροσανατολίζει, εξωραΐζει αντιλαϊκές επιλογές και συγκαλύπτει την ταξική φύση της εκπαίδευσης. Σ' αυτό το παιχνίδι παίζει και η πλειοψηφία του ΔΣ ΟΛΜΕ (ΠΑΣΚ - ΑΓΩΝ. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ).
- Η ταξική ενίσχυση του ανισότιμου διπλού σχολικού δικτύου (ΓΕΛ - ΤΕΕ) με την εμφάνιση των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ στοχεύει στη μαζικοποίηση της πρόωρης ψευτοκατάρτισης και στο βαθύτερο κοινωνικό διαχωρισμό.
- Τα νέα αναλυτικά προγράμματα και βιβλία όσο δεν αποσύρονται, και μαζί με αυτά μια σειρά από ευρωπαϊκά προγράμματα (αγωγή υγείας - περιβάλλον - επιχειρηματικότητα - Ευρωπαϊκή Ανοιξη), σχεδιασμένα και χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ, διευρύνουν τη σύγχυση και την αμάθεια με στόχο τον απόλυτο έλεγχο της συνείδησης και σκέψης των νέων για την πιο εύκολη αναπαραγωγή πειθήνιων αυριανών Ευρωπαίων πολιτών και εξαθλιωμένων ελαστικών της απασχόλησης.
- Η σταδιακή εφαρμογή του Νόμου Πλαισίου, η νομιμοποίηση των ΚΕΣ και των ψευτοκολεγίων, τα χρυσοπληρωμένα μεταπτυχιακά, παραδίδουν την Ανώτατη Εκπαίδευση ολοκληρωτικά στην ανταγωνιστικότητα των εκμεταλλευτικών - κερδοσκοπικών σχεδιασμών του μονοπωλιακού κεφαλαίου και των ισχυρών του πλούτου».
Αγώνας παλλαϊκός
«Επειδή η αμάθεια των πολλών είναι η δύναμη των λίγων, επειδή στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες οι κυρίαρχες παρατάξεις ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ και οι ψευτοαριστεροί ρυθμιστές της πλειοψηφίας ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ - ΑΓΩΝ. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ή ΑΥΤ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ κλπ. ανακυκλώνουν τα αδιέξοδα και διευκολύνουν την κυρίαρχη πολιτική με βελτιωτικές και διαχειριστικές προτάσεις, γι' αυτό τρίτος δρόμος δεν υπάρχει, από αυτόν της ρήξης και της σύγκρουσης. Το δρόμο που σταθερά βαδίζει το ΠΑΜΕ, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, χιλιάδες έντιμοι αγωνιστές», καταλήγει το ΠΑΜΕ και καλεί τους εκπαιδευτικούς «από τώρα, χωρίς αναβολή» να διεκδικήσουν «τα δίκαια αιτήματα για μια ενιαία λαϊκή Παιδεία που να συμβαδίζει με τις σύγχρονες ανάγκες του λαού». Προτείνει το δρόμο του πανεργατικού και παλλαϊκού αγώνα που θα συγκρούεται με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του μονοπωλιακού κεφαλαίου και των κομμάτων που τη διαχειρίζονται.