Η τελετή της γελοιότητας
Κυριακή 21 Σεπτέμβρη 2008

1. Μετά τις απαγωγές των Πακιστανών, ο Βουλγαράκης αντί να περάσει στη σιωπή, επιμένει να γυαλίζει σαν πρωταγωνιστής στην άδεια οθόνη της Νέας Δημοκρατίας.

2. Η τελετή της παράδοσης του υπουργείου Ναυτιλίας ήταν μια ιλουστρασιόν εκδοχή της παρακμής μας. Ο Βουλγαράκης γεννήθηκε για υπουργός, αλλά αποχώρησε ως κακός ηθοποιός. Η δεξιότητά του ...ως «ψιλικατζής» έκρυβε πίσω της έναν συγκινητικό σκοπό: έπραξε για το μέλλον των παιδιών του! Θυμωμένος με τις σιωπηλές αγελάδες της Νέας Δημοκρατίας, που δεν τον σεβάστηκαν ως Δελφίνο, πέρασε σ' ένα μεσσιανικό παραλήρημα προβλέποντας πως εντός ολίγου όλοι θα καταλάβουν ποιον έχασαν.

3. Φυσικά η τελετή ήταν ανοιχτή και οι προσκεκλημένοι κοιτούσαν σαν να παρακολουθούσαν χειρουργική επέμβαση, γνωρίζοντας εκ των προτέρων την έκβαση. Εκτεθειμένη όμως στο φως, μας χάρισε μοναδικές στιγμές, όπως εκείνη του Σεβασμιότατου Πειραιώς που, συγκινημένος (ασφαλώς), κοιτούσε διαρκώς σαν ποντίκι δεξιά κι αριστερά, σαν να ήθελε ν' αποδράσει από τα ιδιόρρυθμα μουστάκια του, τα ράσα του και τους επισήμους. Και όλες αυτές οι φανφάρες όταν οι πολίτες της Αθήνας κυκλοφορούσαν με αντιασφυξιογόνες μάσκες λόγω νέφους.

4. Οσο κι αν με νευρίαζε αυτή η εικόνα της παρακμής, συνέχισα να την παρακολουθώ. Ενας υπουργός έμπειρος στην παραπλάνηση, αλάνθαστος όσον αφορά τα συμφέροντά του, προσπάθησε έστω και την τελευταία στιγμή να μας αποκοιμίσει, σίγουρος πως απευθύνεται σε κρετίνους, που προτιμάει να τους κάψει για να ξαναγεννηθεί. Θυμιατίζοντας ο ίδιος το τέλος του, τον μόνο που κατάφερε να σαγηνεύσει ήταν ο εαυτός του.

5. Η κατάληξη του Βουλγαράκη είναι έργο της δικής του υπογραφής. Αν χρειάζεται να τα βάλει με κάποιον, αυτός είναι ο εαυτός του. Αν ποτέ γίνει κανένα θαύμα και ξυπνήσουν απότομα οι ενοχές μέσα του, ας πάει έρποντας να ζητήσει συγγνώμη από τους Πακιστανούς που ταλαιπώρησε και στη συνέχεια τους διέσυρε με το να τους διαψεύδει.

6. Παιδική απορία: ένας ιδιοκτήτης τόσων σπιτιών πώς κατάντησε ερείπιο;

7. Ο Βουλγαράκης είπε την αλήθεια για έναν και μοναδικό λόγο: δεν έχει ίχνος φαντασίας. Το είπε: «εγώ φταίω, τι ήθελα να μιλήσω;»

H πενηντάρα αλεπού ξέχασε ότι ζει στον καπιταλισμό και άρχισε το κήρυγμα περί ηθικής στο παζάρι.

8. Τραυματίζοντας εαυτόν και αλλήλους, ο Βουλγαράκης τα κατάφερε να γλιστρήσει από το μεγαλύτερο σκάνδαλο που συντηρούσε το υπουργείο του. Τις τραγικές συνθήκες που επικρατούν στις ακτοπλοϊκές γραμμές, το μαύρο χάλι των καραβιών και τις ελεεινές συμβάσεις που δένουν χειροπόδαρα τους ναυτικούς. Αυτό είναι το σκάνδαλο, και όλα τ' άλλα είναι εκ του πονηρού παιδικές χαρές.


Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ