Πρόκειται για ένα χαράτσι που οφείλεται στην πολιτική παράδοσης των οδικών αξόνων της χώρας σε δύο ουσιαστικά κατασκευαστικούς ομίλους, που συναποφάσισαν και ψήφισαν από κοινού η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, μέσω των «συμβάσεων παραχώρησης», τύπου Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Πρόκειται για μια πολιτική που οδηγεί κατευθείαν στην αύξηση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου, ενώ υποχρεώνει το λαό να χρυσοπληρώνει πολλαπλά τα έργα: Και για την κατασκευή και για τη χρήση.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι οι πρόσφατες αυξήσεις επιβλήθηκαν πριν ακόμη ξεκινήσουν οι μεγαλοεργολάβοι τα έργα. Δηλαδή οι οδηγοί είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν υπέρογκα διόδια για δρόμους γεμάτους παγίδες, για δρόμους - λαιμητόμους! Πρόκειται ουσιαστικά για επιδοτήσεις προς τους μεγαλοεργολάβους και για προεισπράξεις οι οποίες υπερκαλύπτουν την - έτσι κι αλλιώς ελάχιστη - συμμετοχή τους από ίδια κεφάλαια στο συνολικό κόστος των έργων αυτών...
Και βέβαια οι αυξήσεις αυτές δε θα σταματήσουν εκεί, καθώς οι ιδιωτικοί όμιλοι, που θα εκμεταλλεύονται για 30 χρόνια τους οδικούς άξονες, θα έχουν το δικαίωμα να επιβάλλουν ετήσια αύξηση στο χαράτσι, με βάση την αντίστοιχη αύξηση του πληθωρισμού. Με βάση μάλιστα τις ληστρικές συμβάσεις που υπογράφτηκαν, σε μερικές από αυτές παρέχονται από το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή από τον κρατικό προϋπολογισμό που πληρώνει ο λαός, και εγγυήσεις λειτουργίας, δηλαδή εγγυήσεις κερδοφορίας για τους ιδιωτικούς ομίλους, σε περίπτωση που οι δρόμοι δε θα έχουν την αναγκαία κίνηση! Για παράδειγμα αυτό συμβαίνει στον άξονα Κεντρικής Ελλάδας (η συνολική επιδότηση μπορεί να φτάσει τα 400 εκατ. ευρώ) και Τρίπολης - Καλαμάτας - Σπάρτης (132 εκατ. ευρώ).