Σ' όλο τον κόσμο οι τζογαδόροι κερδίζουν και στην Ελλάδα το Χρηματιστήριο σημειώνει πτώση 10%. Μια ζωή στην καθυστέρηση.

Σ' όλο τον κόσμο οι σοσιαλδημοκράτες πασχίζουν να σώσουν τον καπιταλισμό και στην Ελλάδα δεν τους αφήνει το ΚΚΕ. Είναι να μην τρελαίνεται ο ...Κύρτσος;

Σ' όλο τον κόσμο τα παιδιά μαθαίνουν σωστά γράμματα. Οπως ότι το εμπόριο μάς ενώνει. Κι εδώ, αντί να τρομοκρατηθούν από την κρίση, κάνουν καταλήψεις και ζητάνε απίθανα πράγματα. Οπως μισθούς για τους πατεράδες τους. Φαντάσου, θα κατέβουν, λέει, ως και στην απεργία την ερχόμενη Τρίτη. Είναι να μην τα παίρνει στο κρανίο ο εισαγγελέας;

Εισαγγελέας! Α, φοβερό επάγγελμα. Κυριολεκτεί η λέξη «φοβερό». Ο εισαγγελέας μαζί με τον δικαστή είναι αυτοί που εκτιμούν ότι, όπως μια ζαρντινιέρα βρίσκεται ξαφνικά πάνω στη μούρη ενός φοιτητή και τον τραυματίζει, άρα δικάζουν τη ζαρντινιέρα κι όχι τον μπάτσο που χτύπαγε τη μούρη του φοιτητή πάνω στη ζαρντινιέρα, έτσι και τα παιδιά που θέλουν να μάθουν γράμματα είναι παράνομα. Αρα, δικάζονται οι γονείς τους για παραμέληση ανηλίκου, όταν το παιδί καταλαμβάνει το σχολείο.

Τυφλή Δικαιοσύνη. Γενικά, τυφλό σύστημα. Τη μια μέρα πήγαν να κατασχέσουν τρεις καρέκλες από έναν γέροντα που χρωστούσε 140 ευρώ στο ΙΚΑ. Χτες έκαναν πρόοδο. Εβαλαν στο χέρι μια γκαρσονιέρα αξίας 80.000 ευρώ για δύο κλήσεις της Τροχαίας των 400 ευρώ.

Κάτι ξέρει η τράπεζα, που έκανε σύνθημά της το «μάζευε κι ας είναι και ρώγες». Στην Κατοχή, ένας τύπος, μαυραγορίτη τον λέγανε τότε, έπαιρνε σταφίδες στη Γαστούνη και τις πούλαγε χρυσάφι στην Πάτρα. Οταν αυτό το κάνει μια τράπεζα σήμερα, σημαίνει ότι αυτή η τράπεζα είναι στυλοβάτης του συστήματος. Το 'πε κι ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ προχτές.

Κάτι σφαλιάρες, που πάνε χαμένες. Το ΚΚΕ, είπε ένα τηλεοπτικό ζωντόβολο, είναι η ασπίδα του Καραμανλή!

Και λέγαμε κι εμείς, γιατί τόση ησυχία. Οι συνήθεις πένες λες κι ήταν σε αποχή. Ωσπου άρχισαν τα όργανα. Κάποιος Σουλελές της ΑΔΕΔΥ ξεσπάθωσε ενάντια στους υπονομευτές του κινήματος, όταν οι υπάλληλοι του ΤΕΒΕ τον ρώτησαν με τι μούτρα ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ καλούν σε απεργία όταν υπογράφουν συμβάσεις του ενός ευρώ. Από κοντά κι ο Πάγκαλος, σταθερή αξία... που ξέρει κι από ρώγες. Είναι θέμα «τάιμινγκ» η εμφάνιση και τ' αλλουνού που κυκλοφοράει με λυκόσκυλο μην και τον πλακώσουν στα γιαούρτια τίποτα ξυπόλυτοι.

Αυτό που δεν έχει καταλάβει κανείς τους - κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν - είναι ότι οι κομμουνιστές δεν έχουν καμιά αγωνία για τη σωτηρία του συστήματος. Κι ότι έχουν μόνο ένα ερώτημα: Πώς θα γίνει να βουλιάξουνε όλοι μαζί; Και οι καπιταλιστές, και το κράτος τους, και οι δικαστές τους, και οι δημοσιογράφοι τους.

Κι επειδή αυτά τα πράγματα δε γίνονται με ευχές, παίρνουνε μέτρα. Ωστε την επόμενη φορά ο λάκκος να 'ναι πιο βαθύς...

Και για όποιον ακόμη δεν κατάλαβε, ας διαβάσει αύριο τις Θέσεις για το σοσιαλισμό. Και να μετρήσει μετά επιθέσεις αγάπης...