Αυτό το φαινόμενο προϋπήρχε, βεβαίως, της τελευταίας «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης» της κυβέρνησης, αλλά είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι, με την εφαρμογή της, τα τελευταία δυο χρόνια, πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις. Κι ήταν αναμενόμενο, καθώς η «μεταρρύθμιση» αυτή συνδέθηκε απολύτως, αν δεν ταυτίστηκε πλήρως, με το εξεταστικό σύστημα στο Λύκειο, το οποίο αποτελεί και το «κλειδί» για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ. Επειδή, δε, η βαθμολογία του απολυτηρίου Λυκείου, η οποία είναι η βασική παράμετρος για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εξαρτάται από την απόδοση στις εξετάσεις σε πολλά εξεταζόμενα μαθήματα, οι μαθητές αναγκάζονται να κάνουν φροντιστήριο σε περισσότερα μαθήματα απ' ό,τι πριν τη «μεταρρύθμιση».

Στροφή στα «ιδιαίτερα»...

Φαίνεται, όμως, ότι προχωρώντας η «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση» αφήνει πίσω της ακόμα και το φροντιστήριο, που στην αρχή της εφαρμογής της αποτέλεσε τον «μέγα ευνοούμενό της». Ετσι φέτος - και μετά τα νέα «βελτιωτικά» της «μεταρρύθμισης» μέτρα, που πήρε η νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας - βλέπουμε να διογκώνεται πολύ το φαινόμενο των «ιδιαίτερων», το οποίο, ως ένα βαθμό, μάλιστα, λειτουργεί σε βάρος των φροντιστηρίων. Πολλοί μαθητές - αναφερόμαστε σ' αυτούς που έχουν την οικονομική δυνατότητα - επιλέγουν ν' αφήσουν το φροντιστήριο και να κάνουν «ιδιαίτερα» και στα 6 βασικά μαθήματα, στα οποία θα εξεταστούν για την εισαγωγή τους σε ΑΕΙ, ή ΤΕΙ. Ιδιαίτερα, μετά τη φετινή «αποτυχία των αριστούχων» να εισαχθούν στις σχολές των προτιμήσεών τους - η οποία, σύμφωνα με κάποιους, απέδειξε ότι τώρα πια δε φτάνει ούτε το εντατικό και εκτατικό φροντιστήριο για να πετύχει ένας μαθητής σε όποια σχολή θέλει - η στροφή προς τα «ιδιαίτερα» είναι εμφανής. Σε αρκετές, μάλιστα, περιπτώσεις και προκειμένου να ικανοποιηθεί η τεράστια ζήτηση, τα «ιδιαίτερα» γίνονται, όχι σε προσωπικό επίπεδο, αλλά σε μικρές ομάδες μαθητών.

Η νέα κατάσταση προκαλεί τις ανησυχίες πολλών φροντιστών, οι οποίοι, βλέποντας να μειώνεται η πελατεία τους, διαμαρτύρονται, επισημαίνοντας ότι όσοι ασχολούνται με τα «ιδιαίτερα» δε φορολογούνται. Υποστηρίζουν ακόμα ότι πολλοί καθηγητές που κάνουν «ιδιαίτερα» σε μαθητές είναι ταυτόχρονα και καθηγητές τους στο δημόσιο σχολείο και εκφράζουν την υπόνοια ότι τα «ιδιαίτερα» σ' αυτές τις περιπτώσεις αποτελούν προϊόν εκβιασμού - άμεσου ή έμμεσου - με δέλεαρ ή «όπλο» την προφορική βαθμολογία. Αλλοι, όμως, φροντιστές δε φαίνεται ν' ανησυχούν, υποστηρίζοντας ότι τα φροντιστήρια είναι ικανά ν' αντέξουν και στον «αθέμιτο ανταγωνισμό» με τα «ιδιαίτερα», αρκεί να πάρουν πρόσθετα μέτρα. Θεωρούν, δε, ότι οι συγχωνεύσεις φροντιστηρίων, η προσπάθεια προσέλκυσης μαθητών με διάφορες προσφορές και δώρα - όπως, π.χ., υπολογιστών κ.ά. - κι άλλοι «εκσυγχρονισμοί», που βλέπουμε σε πολλά φροντιστηριακά συγκροτήματα, κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση.

Απόρροια της «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης» είναι και η μεγάλη αύξηση των ιδιωτικών σχολείων, ιδιαίτερα στην ελληνική επαρχία. Πάρα πολλοί μαθητές, γνωρίζοντας ότι η βαθμολογία απολυτηρίου είναι το παν για την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, φεύγουν από τα δημόσια σχολεία και πάνε στα ιδιωτικά, όπου μπορούν να εξασφαλίσουν πιο εύκολα υψηλότερη προφορική βαθμολογία. Πολλοί άλλοι μαθητές προτιμούν τα ιδιωτικά σχολεία, επηρεαζόμενοι από διάφορες προσφορές προγραμμάτων σπουδών, από την καλύτερη «ξενοδοχειακή» και, πολλές φορές, τεχνολογική υποδομή που διαθέτουν αυτά και από υποσχέσεις ότι η φοίτησή τους στα ιδιωτικά σχολεία θα τους κάνει να μη χρειάζονται πλέον τα φροντιστήρια, ή τα «ιδιαίτερα». Βεβαίως, ήδη βλέπουμε αρκετά ιδιωτικά σχολεία να λειτουργούν πλέον με προβλήματα που εμφανίζονται στα δημόσια, όπως, π.χ., το γεγονός ότι υπάρχουν τάξεις με πάρα πολλούς μαθητές κ.ά. Και φυσικά οι μαθητές των ιδιωτικών σχολείων δε γλιτώνουν τελικά από το φροντιστήριο, ή τα «ιδιαίτερα», αναγκάζοντας τους γονείς τους να πληρώνουν διπλά και τριπλά. Αυτό που σε μεγάλο βαθμό εξασφαλίζουν οι μαθητές των ιδιωτικών σχολείων είναι η υψηλή βαθμολογία της προφορικής εξέτασης - ανεξαρτήτως, πολλές φορές, αν την αξίζουν, ή όχι - η οποία από φέτος συνυπολογίζεται για την τελική βαθμολογία. Είναι, απ' αυτή την άποψη, χαρακτηριστικό το παράδειγμα ενός δημόσιου σχολείου της Λάρισας, στο οποίο ομάδα καθηγητών αποφάσισε πέρσι να λειτουργήσει αντικειμενικά στην προφορική βαθμολόγηση των μαθητών, με αποτέλεσμα οι μισοί σχεδόν από τους μαθητές ν' αλλάξουν σχολείο την επόμενη χρονιά!

Οσα αναφέρουμε παραπάνω αποτελούν κάποια νέα αρνητικά φαινόμενα, που προκαλεί η «βελτιωμένη μεταρρύθμιση Ευθυμίου» επί της πρώτης «μεταρρύθμισης Αρσένη». Και βεβαίως, παραμένουν όλα τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, που έχουν σχέση με την πλήρη υποβάθμιση και την απορύθμιση του δημόσιου σχολείου και τους ταξικούς φραγμούς που τίθενται στη μόρφωση.