«Είναι δύσκολο» - λέει η Λήδα Πρωτοψάλτη - «να μπεις μέσα στον ψυχισμό ενός άλλου ανθρώπου και μάλιστα του συγκεκριμένου, που αγάπησαν χιλιάδες. Δεν είσαι ένας ρόλος που γράφτηκε από κάποιον συγγραφέα. Δεν είσαι καν ρόλος! Λένε, θα 'ρθουμε να σε δούμε στην Μπέλλου... Κι είναι σαν να εννοούν, να δούμε την Μπέλλου! Το θέατρο είναι χώρος μαγικός. Ολα μπορούν να συμβούν, όλα μπορούν να "φανούν" πραγματικά όταν ανάβουν τα φώτα της σκηνής. Περιμένω με αγωνία ν' ανάψουν τα φώτα της σκηνής, να σε περιβληθώ και να σου ψιθυρίσω! Περπάτα, Σωτηρία! Σ' ακολουθώ! Κι εκείνο το κρακ που κάνει η καρδιά μου όταν σ' ακούω να τραγουδάς, βοηθάει πολύ».