Τα παραπάνω σημείωσε μεταξύ άλλων ο Γιάννης Γκιόκας, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ και βουλευτής του Κόμματος, μιλώντας το Σάββατο το απόγευμα στο κτίριο Γκίνη, στο Πολυτεχνείο, στην εκδήλωση με θέμα «40 χρόνια ΚΝΕ». Το αμφιθέατρο πλημμύρισε κυριολεκτικά από νέους και νέες που παρακολούθησαν με ενδιαφέρον την εκδήλωση, ενώ αποδείχτηκε μικρό για να χωρέσει όλο τον κόσμο που βρέθηκε εκεί για να την παρακολουθήσει.

Την εκδήλωση «άνοιξε» ο παλαίμαχος αντιστασιακός και αγωνιστής κατά της χούντας Μπάμπης Γκολέμας, του οποίου η ζωή στις φυλακές έχει αποτυπωθεί και στη γνωστή ταινία «Τα πέτρινα χρόνια». Ο Μπ. Γκολέμας διάβασε ένα ποίημα, που έγραψε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας μέσα στη φυλακή, με αφορμή τη βράβευση του Πάμπλο Νερούντα με το Νόμπελ Ποίησης, ένα ποίημα ευγνωμοσύνης απέναντι σε όλους εκείνους που πάλευαν κατά της χούντας και υπέρ των πολιτικών κρατουμένων.

«Στην 90χρονη πορεία του Κόμματός μας είναι πολυάριθμες εκείνες οι ιστορικές στιγμές που η αμφισβήτηση και ο ριζοσπαστισμός της νεολαίας συνδέθηκαν με τους πολιτικούς στόχους του ΚΚΕ και τους αγώνες του λαϊκού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος», τόνισε ο Γ. Γκιόκας. Οπως σημείωσε, αυτή η διαχρονική σχέση γέννησε τις πρωτοπόρες οργανώσεις της νεολαίας στη χώρα μας, από την ΟΚΝΕ, την ΕΠΟΝ, τη ΔΝΕ, μέχρι τη νεολαία της ΕΔΑ και τη ΔΝ Λαμπράκη.

Τον Αύγουστο του 1968, με απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και ενώ το Κόμμα είναι στην παρανομία, ιδρύεται η ΚΝΕ. Η κατοπινή εξέλιξή της πολύ γρήγορα ήρθε να επιβεβαιώσει την ορθότητα της ιστορικής απόφασης του ΚΚΕ. «Η ΚΝΕ σε πείσμα τόσων και τόσων εμποδίων άρχισε να μαζικοποιεί αργά, όμως σταθερά, τις γραμμές της, να οργανώνει τους πρώτους παράνομους πυρήνες, να συσπειρώνει πρωτοπόρες δυνάμεις της νεολαίας». «Η πραγματικότητα ήρθε πολύ γρήγορα να διαψεύσει όλους εκείνους που είχαν προεξοφλήσει την αποτυχία», είπε ο Γ. Γκιόκας, υπογραμμίζοντας ότι η ΚΝΕ δε συνάντησε μόνο τη λυσσαλέα αντίδραση της χούντας, αλλά και των οπορτουνιστικών δυνάμεων που είχαν αποχωρήσει από το Κόμμα με την απόφαση της 12ης Ολομέλειας της ΚΕ. «Το κύριο επιχείρημά τους ήταν ότι η ίδρυση της ΚΝΕ θα στένευε και θα διασπούσε την ενότητα των αντιδικτατορικών δυνάμεων», συμπλήρωσε.

Αναφέρθηκε ακόμα στη «διπλή κρίση του '89 - '91 που η ΚΝΕ βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού σαν αποτέλεσμα επικράτησης στις γραμμές της αντιλήψεων που αρνούνταν το χαρακτήρα της ΚΝΕ, που ήθελαν να τη στρέψουν ενάντια στο Κόμμα της. Εκείνη την περίοδο, στο όνομα της ανανέωσης, στο όνομα του να γίνει η ΚΝΕ πιο ελκτική, επιχειρήθηκε η αλλοίωση των επαναστατικών της χαρακτηριστικών, η διάλυσή της».

Ο Γ. Γκιόκας κατέληξε λέγοντας ότι σήμερα περισσότερο από ποτέ «πρέπει να δυναμώσουν τα επαναστατικά χαρακτηριστικά της Οργάνωσής μας, η ικανότητά της να κερδίζει τη νεολαία με την πολιτική και την ιδεολογία του ΚΚΕ». «Είμαστε αισιόδοξοι γιατί στηριζόμαστε στη δυναμική της πολιτικής πρότασης του ΚΚΕ, στην 90χρονη ηρωική ιστορία του. Είμαστε αισιόδοξοι γιατί ξέρουμε ότι ο σοσιαλισμός τελικά θα νικήσει, γιατί το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός».