Το παραμύθι της «καλής» ΕΕ που τάχα έχει σχέδιο για την κρίση που φροντίζει και τους οικονομικά ασθενέστερους και της «κακής» κυβέρνησης παίζεται ακόμα μια φορά, με αφορμή το ευρωσχέδιο που παρουσίασε η Κομισιόν. Παρουσιάζεται, λοιπόν, ως γενναιόδωρο το πακέτο των 200 δισ. ευρώ, ενώ αποσιωπάται ότι τα 170 δισ. ευρώ θα κληθούν να τα πληρώσουν τα κράτη - μέλη από τους δικούς τους προϋπολογισμούς, ενώ η ΕΕ θα συμβάλει με μόλις 30 δισ. ευρώ. Περνά στα ψιλά ότι τα «πακέτα» των κυβερνήσεων, που προσφέρονται σχεδόν στο σύνολό τους στις επιχειρήσεις, θα υπόκεινται στους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας. Εστω και αν οι Βρυξέλλες κάνουν τα στραβά μάτια τα δύο επόμενα χρόνια, το σίγουρο είναι ότι οι κυβερνήσεις υποχρεώνονται από τώρα να καταρτίσουν νέα μακροχρόνια προγράμματα λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων, για να κατεβάσουν το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος στα προβλεπόμενα επίπεδα από το Σύμφωνο Σταθερότητας. Επίσης, περνά σε δεύτερο πλάνο ότι αναπόσπαστο τμήμα του ευρωσχεδίου είναι η ένταση των αντεργατικών μεταρρυθμίσεων, με αιχμή τη γενίκευση της μερικής απασχόλησης και άρα την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την απελευθέρωση των απολύσεων, κ.ο.κ. Η ελληνική κυβέρνηση το μόνο που κάνει είναι να ευθυγραμμίζεται πλήρως, διεκδικώντας θέση στο «σκληρό πυρήνα» του ευρωοικοδομήματος.