Στη Συνάντηση πήραν μέρος 64 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από όλες τις ηπείρους, ανάμεσά τους και το ΚΚΕ, που συμμετείχε με αντιπροσωπεία από τους Δημ. Κουτσούμπα, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, Μπ. Αγγουράκη, μέλος της ΚΕ και Ν. Σερετάκη, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ.

Το θέμα της Συνάντησης ήταν: «Νέα φαινόμενα στη διεθνή κατάσταση. Επιδείνωση εθνικών, κοινωνικών, περιβαλλοντικών προβλημάτων και όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών. Ο αγώνας για ειρήνη, δημοκρατία, κυριαρχία, πρόοδο και σοσιαλισμό και η κοινή δράση των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων».

Η Συνάντηση υιοθέτησε την ανακοίνωση για τη διεθνή οικονομική κρίση, που δημοσιεύει σήμερα ο «Ρ». Επίσης, υιοθετήθηκε και σειρά ψηφισμάτων για την αλληλεγγύη στους λαούς της Λατινικής Αμερικής, για τη σοσιαλιστική Κούβα, για την απελευθέρωση των 5 Κουβανών, για την Παλαιστίνη, ενάντια στις απειλές κατά του Ιράν κλπ. Επίσης, καταλήχτηκαν κοινές πρωτοβουλίες όπως:

-- Βδομάδα δράσης, με αφορμή την οικονομική κρίση για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων.

-- Βδομάδα αλληλεγγύης στη σοσιαλιστική Κούβα, με αφορμή τα 50 χρόνια από τη νίκη της Επανάστασης.

-- Δραστηριότητες, με αφορμή τα 60 χρόνια του ΝΑΤΟ.

-- Δράσεις αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό με αποστολή αντιπροσωπείας της Διεθνούς Συνάντησης στη Γάζα κλπ.

Η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ είχε επίσης σειρά συναντήσεων με την Κομματική Οργάνωση Σάο Πάολο του ΚΚ Βραζιλίας, με το Συνδικάτο Εργαζομένων στο Μετρό της πόλης, όπως και με την ηγεσία της Πανβραζιλιάνικης Συνομοσπονδίας Εργατών, που είναι η ταξική συνδικαλιστική οργάνωση, η οποία είναι μέλος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Οργάνωσης (ΠΣΟ).

Επίσης, στο Σάο Πάολο, συνεδρίασε η Ομάδα Εργασίας των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, όπου συμμετέχει και το ΚΚΕ, που έκανε μια πρώτη θετική εκτίμηση της 10ης Διεθνούς Συνάντησης και συζήτησε την προώθηση των κοινών δράσεων που αποφασίστηκαν. Ενώ η επόμενη συνεδρίαση της Ομάδας Εργασίας, που θα καθορίσει το θέμα, τον τόπο και την ημερομηνία διεξαγωγής της 11ης Διεθνούς Συνάντησης του 2009, αποφασίστηκε να γίνει στην Αθήνα, φιλοξενούμενη από το ΚΚΕ.

Η ανακοίνωση των κομμάτων έχει ως εξής:

«Ο κόσμος σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπος με μια βαθιά οικονομική - χρηματοπιστωτική κρίση μεγάλων διαστάσεων. Μια κρίση του καπιταλισμού, αδιαχώριστη από την ίδια τη φύση και τις αγεφύρωτες αντιθέσεις του, ίσως τη μεγαλύτερη από τη μεγάλη ύφεση που προέκυψε με το κραχ του 1929. Οπως πάντα, τα κύρια θύματά της είναι οι εργαζόμενοι και οι λαοί.

H σημερινή κρίση αποτελεί έκφραση μιας βαθύτερης κρίσης, εγγενούς στο καπιταλιστικό σύστημα, η οποία αναδείχνει τα ιστορικά του όρια και την ανάγκη για την επαναστατική του ανατροπή. Η κρίση αυτή μαζί της φέρνει και μεγάλους κινδύνους κοινωνικής και δημοκρατικής οπισθοδρόμησης, και, όπως έχει δείξει η Ιστορία, μπορεί να αποτελέσει βάση για αυταρχικά και μιλιταριστικά κινήματα κάτι που απαιτεί τη μεγαλύτερη εγρήγορση των κομμουνιστικών κομμάτων και όλων των δημοκρατικών αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Την ίδια στιγμή, που διατίθενται εκατομμύρια από τους δημόσιους πόρους για τη διάσωση των υπευθύνων για την κρίση - που είναι το μεγάλο κεφάλαιο, τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, οι κερδοσκόποι - για τους εργάτες, τους αγρότες, τα μεσαία στρώματα και όλους εκείνους που ζουν από την εργασία τους και ασφυκτιούν κάτω από το βάρος των μονοπωλίων προαναγγέλλεται περισσότερη εκμετάλλευση, μεγαλύτερη ανεργία, χαμηλότεροι μισθοί και συντάξεις, αύξηση της ανασφάλειας, της πείνας και της ανέχειας.

Εχουν ενορχηστρωθεί ισχυρότατες καμπάνιες ιδεολογικής χειραγώγησης, με τις οποίες επιδιώκουν να συσκοτίσουν τις πραγματικές αιτίες της κρίσης και να φράξουν το δρόμο σε διεξόδους που θα είναι προς το συμφέρον των λαϊκών μαζών και θα ευνοούν ένα νέο συσχετισμό δύναμης, μια νέα διεθνή τάξη υπέρ των εργατών, των λαϊκών δυνάμεων, της διεθνούς αλληλεγγύης και της φιλίας μεταξύ των λαών. Οι μεγάλες καπιταλιστικές δυνάμεις, ξεκινώντας από τις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ενωση και την Ιαπωνία, απεργάζονται μανιωδώς "λύσεις", με τους διεθνείς θεσμούς που είναι υπό την κυριαρχία τους - το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ΝΑΤΟ κ.ά. χειραγωγώντας και τον ΟΗΕ - "λύσεις" που επιδιώκουν να σώσουν το σύστημα βραχυπρόθεσμα και να ενισχύσουν τους μηχανισμούς ιμπεριαλιστικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης, "λύσεις" που αποτελούν σπέρματα νέων κρίσεων.

Προβάλλοντας κάθε λογής "αποδιοπομπαίους τράγους", και επιμένοντας σε παραπλανητικές και ήδη αποτυχημένες επιλογές για τη "ρύθμιση", τον "εξανθρωπισμό" και τη "μεταρρύθμιση" του καπιταλισμού προωθούν φαινομενικές αλλαγές, ώστε να μένουν όλα ως έχουν. Τα κόμματα που υποστηρίζουν το κεφάλαιο έσπευσαν να αποδεχτούν τα δόγματα της "Συναίνεσης της Ουάσιγκτον", που τροφοδότησε την έντονη κερδοσκοπία των χρηματιστηρίων. Η σοσιαλδημοκρατία, συγκαλύπτοντας τη συμμόρφωσή της με το νεοφιλελευθερισμό και τη μετατροπή της σε πυλώνα του ιμπεριαλισμού, επιδιώκει μια παρωχημένη επιστροφή σε μέτρα "ρύθμισης" κεϋνσιανού τύπου, τα οποία αφήνουν άθικτη την ταξική φύση της εξουσίας και τις σχέσεις παραγωγής, αποσκοπώντας να αποφύγει την εμφάνιση επαναστατικών εναλλακτικών λύσεων για τους εργάτες και τους λαούς.

Ομως μια τέτοια προοπτική δεν είναι μοιραία.

Οπως έχει αποδειχθεί και σε άλλες στιγμές της Ιστορίας, οι εργάτες και οι λαοί ενωμένοι μπορούν να καθορίσουν την πορεία των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων, να πιέσουν για να αποσπάσουν σημαντικές παραχωρήσεις από το μεγάλο κεφάλαιο προς όφελος των μαζών, να παρεμποδίσουν εξελίξεις στην κατεύθυνση του φασισμού και του πολέμου, και να ανοίξουν το δρόμο σε βαθιούς μετασχηματισμούς προοδευτικού ακόμα και επαναστατικού χαρακτήρα.

Οι διεθνείς προοπτικές χαρακτηρίζονται από την αυξανόμενη όξυνση της ταξικής πάλης. Η ανθρωπότητα περνά μια από τις πιο δύσκολες και σύνθετες στιγμές στην Ιστορία της: μια παγκόσμια οικονομική κρίση, η οποία συμπίπτει με μια κρίση ενεργειακή, με μια άλλη διατροφική και με μια σοβαρή περιβαλλοντική κρίση. Εχουμε να κάνουμε με έναν κόσμο βαθιών ανισοτήτων και αδικιών, πολέμων και συγκρούσεων. Το όλο σκηνικό αναδεικνύει ένα ιστορικό σταυροδρόμι, όπου εκδηλώνονται δύο αντίθετες τάσεις: από τη μια εμφανίζονται μεγάλοι κίνδυνοι για την ειρήνη, την κυριαρχία, τη δημοκρατία, τα δικαιώματα των λαών και των εργαζομένων και, από την άλλη, τεράστιες δυνατότητες για αγώνα και προώθηση της χειραφέτησης των εργαζομένων και των λαών, για την υπόθεση της κοινωνικής προόδου και της ειρήνης, του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού.

Τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα που συνήλθαν στη 10η Συνάντησή τους, που πραγματοποιήθηκε στο Σάο Πάολο, χαιρετίζουν τους αγώνες που βρίσκονται σε εξέλιξη σε όλο τον κόσμο, ενάντια στην ιμπεριαλιστική εκμετάλλευση και καταπίεση, ενάντια στις αυξανόμενες επιθέσεις που δέχονται ιστορικές κατακτήσεις του εργατικού κινήματος, ενάντια στη μιλιταριστική και αντιδημοκρατική επίθεση του ιμπεριαλισμού.

Υπογραμμίζοντας ότι η χρεοκοπία του νεοφιλελευθερισμού δεν αντιπροσωπεύει μόνο την αποτυχία μιας πολιτικής διαχείρισης του καπιταλισμού, αλλά την αποτυχία του ίδιου του καπιταλισμού, και με την πεποίθηση της υπεροχής των ιδανικών και της πρότασης των κομμουνιστών, τονίζουμε ότι η απάντηση στις προσδοκίες των λαών και των εργατών για χειραφέτηση μπορεί να βρεθεί μόνο σε ρήξη με την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου, σε ρήξη με τα ιμπεριαλιστικά μπλοκ και συμμαχίες, με βαθιές αλλαγές απελευθερωτικού και αντιμονοπωλιακού χαρακτήρα.

Με την ακλόνητη πεποίθηση ότι ο σοσιαλισμός είναι η εναλλακτική λύση, ο δρόμος για την πραγματική και ολοκληρωτική ανεξαρτησία των λαών, την εξασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και ο μόνος δρόμος για να μπει τέρμα στις καταστροφικές κρίσεις του καπιταλισμού, απευθύνουμε έκκληση στην εργατική τάξη, στους εργαζόμενους και τους λαούς όλου του κόσμου να ενταχθούν στην πάλη των κομμουνιστών και επαναστατών και συσπειρωμένοι γύρω από τα ταξικά τους συμφέροντα και τις δίκαιες προσδοκίες τους να πάρουν στα χέρια τους την υπόθεση της οικοδόμησης ενός μέλλοντος της ευημερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης για την ανθρωπότητα. Δημιουργούνται συνθήκες σύγκλισης της λαϊκής αντίστασης και πάλης σε ένα πλατύ κίνημα ενάντια στις πολιτικές που εφαρμόζει ο καπιταλισμός στην κρίση και τις ιμπεριαλιστικές επιθέσεις που απειλούν την ειρήνη. Με τη βεβαιότητα ότι είναι δυνατός ένας άλλος κόσμος, ελεύθερος από την εκμετάλλευση και την ταξική καταπίεση του κεφαλαίου, δηλώνουμε τη δέσμευσή μας να συνεχίσουμε την ιστορική πορεία για την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας, απελευθερωμένης από την ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση, το Σοσιαλισμό».