ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Οι πιάτσες της εξαθλίωσης
Κυριακή 14 Δεκέμβρη 2008

Ανεργία, χαμηλά μεροκάματα χωρίς ένσημα, απλήρωτη εργασία, εργοδοτική τρομοκρατία, ενώ η σκιά της πανάκριβης και αργής διαδικασίας νομιμοποίησης, τούς κυνηγά σαν εφιάλτης. Αυτή είναι η πραγματικότητα για τους μετανάστες στις πιάτσες της Θεσσαλονίκης. Ο «Ρ» βρέθηκε στις πιο γνωστές από αυτές για να μεταφέρει τα προβλήματα των οικονομικών μεταναστών, όπως τα βιώνουν οι ίδιοι.

Στην πιάτσα του Σιδηροδρομικού Σταθμού. Είναι γύρω στις 7 και μισή το πρωί. Η Αστυνομία έχει σταματήσει στην πιάτσα και κάνει έλεγχο στα χαρτιά των μεταναστών. Οπως μας είπαν αργότερα οι μετανάστες, ο έλεγχος της αστυνομίας είναι καθημερινός και εντείνεται όσο πλησιάζει το τέλος του χρόνου και λήγουν οι άδειες παραμονής.

«Τρεις μέρες δούλεψα όλη την εβδομάδα. Με 30 και 40 ευρώ μεροκάματο. Οχι ένσημα», μας λέει ένας μετανάστης και κάποιος άλλος προσθέτει: «Δεν έχει δουλειά. Τέσσερις μέρες δουλειά, όλο το μήνα». Μας ενημερώνουν ότι οι εργοδότες επικαλούνται την οικονομική κρίση και ρίχνουν τα μεροκάματα στα 30 με 40 ευρώ το πολύ. Δε βάζουν ένσημα. Κάποιες φορές δε δίνουν ούτε το μεροκάματο. Ο Γιάννης έρχεται στην πιάτσα αρκετά χρόνια, έχει οικογένεια με τρία παιδιά και η γυναίκα του είναι άνεργη. «Αυτό το μήνα έβγαλα γύρω στα 200 ευρώ. Μόνο το φως και το νερό πάνε 200 ευρώ».


Στην πιάτσα της Χαριλάου, οι μετανάστες είναι και εδώ από την Αλβανία. Περιμένουν και εδώ όρθιοι, στην άκρη του δρόμου για ώρες. Μπορεί να περιμένουν και μία ολόκληρη μέρα για το μεροκάματο. Είναι τρομοκρατημένοι και μιλούν με δυσκολία. Τους έχει θερίσει η ανεργία και τα χαμηλά μεροκάματα.

Στην πιάτσα της Θέρμης υπάρχουν γυναίκες και άντρες με καταγωγή από τη Βουλγαρία και την Αλβανία. Οι εργασίες για τις γυναίκες είναι εργάτριες στα χωράφια και καθαρίστριες ενώ για τους άντρες είναι εργάτες στα χωράφια, οικοδομή, μεταφορές ή οποιαδήποτε άλλη χειρωνακτική εργασία. Οι γυναίκες είναι από 40 έως 50 χρονών ενώ οι άντρες από 25 έως 65. Κι εδώ, στη Θέρμη, οι συνθήκες είναι οι ίδιες με την πιάτσα του Σιδηροδρομικού Σταθμού. Η Αστυνομία κάνει συχνούς ελέγχους, τα μεροκάματα και εδώ δεν ξεπερνούν τα 40 ευρώ και δεν τους κολλάνε ένσημα. Ισως κάποιοι να τους βάλουνε ένσημα του ΟΓΑ αλλά όχι ΙΚΑ.

«Πολλοί από μάς μένουνε σε καλύβες στα χωράφια. Η υγρασία είναι ανυπόφορη. Εχεις μόνο ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου και τίποτε άλλο», μας λέει ένας 65χρονος. «Εγώ μένω στην Περαία - μάς λέει κάποιος άλλος - πληρώνουμε 165 ευρώ ενοίκιο για ένα σπίτι που μόλις σβήσεις τη σόμπα δεν μπορείς να κάτσεις από την υγρασία. Η κόρη μου απέκτησε πρόβλημα υγείας σ' αυτό το σπίτι».


«Το μήνα δε βγάζουμε τίποτα. Πώς θα συγκεντρώσεις 2.000 ευρώ για τα 2 χρόνια; Και αν δώσεις τα λεφτά, το αυτοκόλλητο αργεί πολύ, και το παίρνεις λίγο πριν λήξει. Ο δικηγόρος θα σου πάρει 500, ο δήμος 300, 1.200 για τα χαρτιά, δηλαδή 2.000 ευρώ! Πες μου πώς μπορείς να ζήσεις έτσι;», λέει ο Νίκος.


Μαρία ΠΕΡΓΑΝΤΗ