Ανάμεσα στη φωτιά και την κουκούλα, στην τρεμούλα των μικροαστών και τον πολιτικό παλιμπαιδισμό των ενσωματωμένων προοδευτικών πουροτεκνών, ξεπήδησαν οι αιώνιοι επιτήδειοι. Η χώρα άρχισε να σιγοκαίγεται στην ψησταριά των συμφερόντων, με καρυκεύματα κοινωνικής ανάλυσης αυτοαποκαλούμενων διανοούμενων και κορόνες από περιστασιακές πριμαντόνες του διαφημιζόμενου «δημόσιου» λόγου.
Η αλήθεια είναι ότι τώρα οι μετανάστες θα πεθαίνουν δέκα δέκα απ' το ξύλο και την πείνα και δε θα παίρνει μυρουδιά κανείς. Η αλήθεια είναι πως αν βρεις τζαμά θα πληρώσεις τριπλάσια το τζάμι που έσπασε ο αέρας. Προηγούνται, βλέπεις, τα άλλα που έχουν ανάγκη στην αγορά. Η αλήθεια πλησιάζει το σκοπό της τον αρχικό: άλφα στερητικό και λήθη.
«Αλέξη ζεις εσύ μας οδηγείς», ακούγεται στην τηλεόραση από παιδικές φωνές και στο ερώτημα «πού;» δεν απαντά το πλήθος των μόνων στο σπίτι που με οργισμένο προσωρινώς δέος σταματά να σκέφτεται μπροστά στο τείχος των μπάτσων του νου και του κοινού και του ελιτίστικου. Που χτίζει το αυθαίρετό του πάνω σε κάθε ευκαιρία για να ξαναγράψει την ιστορία στα μέτρα του. Εξω στις εφημερίδες θυμήθηκαν το... Ζάλογγο(!), έφτιαξαν κι ένα «μεσογειακό τόξο τρομοκρατίας». Εδώ η συμμαχία των ευρωπαιο-προθύμων βάφτισε εξέγερση την αυθόρμητη και φυσική έκρηξη των νέων κι άρχισε να πουλάει ιδεολογικό ξίδι γι' αθάνατο κρασί του '21...
Τώρα είναι η ώρα του ράδιο αρβύλα, της χύμα «εγκυκλοπαίδειας» των απωθημένων. Στο διαδίκτυο το αίμα δίνει τόνους βαρύτητας στην αβάσταχτη ελαφρότητα της ασφαλούς διαβίωσης στους ιστοτόπους.
Στους τόπους δουλειάς δεν έφτασε η απόφαση των 27 για το κάτεργο του 65ωρου, της ενεργού και ανενεργού εργασίας. Τώρα είναι η ώρα να δοκιμαστεί η ευρωαστυνομία, εκεί που η ντόπια «δύναμη τάξης» απέτυχε. Η διεθνής τής Κου-Κλουξ-Κλαν επενδύει στα ομόλογα του απολογητικού υπομνήματος του Κτήνους. Που ταΐστηκε κι εκπαιδεύτηκε και πυροβόλησε με την ψήφο των πενθούντων.
Τα παιδιά, λένε, θέλουν αγάπη και φροντίδα. Η αγάπη είναι δωρεάν. Η φροντίδα κοστίζει. Γιατί είναι ταξικής διαφοράς τιμολογημένο προϊόν.