Η συζήτηση που έγινε στις 17 Δεκέμβρη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο σχετικά με Ασφαλιστικό των δημοσίων υπαλλήλων και την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών εργαζόμενων, αλλά και οι διατάξεις του αντιασφαλιστικού νόμου Πετραλιά που αφορούν τις γυναίκες και για μεγάλες κατηγορίες εργαζόμενων οδηγούν σε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μέσα από την επί της ουσίας κατάργηση των λεγόμενων «πρόωρων» συντάξεων, αποτελούν ορισμένα μόνο από τα πιο πρόσφατα στοιχεία που περιγράφουν την επιθετικότητα της κυρίαρχης πολιτικής σε βάρος των εργαζόμενων γυναικών.

Αυτή τη διαχρονική επίθεση συμπληρώνουν οι ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις που χτυπούν με ιδιαίτερη σφοδρότητα τις μητέρες, η ολοένα μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού. Στο πλαίσιο αυτής της βαθιά αντιδραστικής πολιτικής, το δικαίωμα στη μητρότητα βρίσκεται υπό διαρκή διωγμό. Είναι ολοένα και πιο σύνηθες η γέννηση και η ανατροφή ενός παιδιού από μια εργαζόμενη μητέρα να συνοδεύεται από την απόλυσή της. ΄Η, ακόμα, η υποψήφια μητέρα να αποθαρρύνεται εκ των προτέρων να κάνει παιδιά, εκβιαζόμενη από την εργοδοσία.

Η δίωξη της μητρότητας από το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του αποτυπώνονται και στα πραγματικά στοιχεία που κατέγραψε το ΚΚΕ τον περασμένο Ιούλη, δίνοντας στη δημοσιότητα τις Θέσεις του Κόμματος για την Προστασία της Μητρότητας (ένθετη έκδοση στον «Ριζοσπάστη», 13 Ιούλη 2008). Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, οι συνέπειες της πολιτικής ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα είναι:

• Η μείωση των γεννήσεων σε επίπεδο κάτω από τους θανάτους, με αποτέλεσμα τη μείωση και γήρανση του πληθυσμού.
• Το ποσοστό αμβλώσεων, κυμαινόμενο μεταξύ 100 έως 120 στις 1.000 κυήσεις, είναι το μεγαλύτερο στην ΕΕ.
• Η αύξηση του μέσου όρου ηλικίας που μένει έγκυος η γυναίκα, περίπου στα 29 χρόνια.
• Η αυξημένη προσφυγή στην Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή (ΙΥΑ - τεχνητή γονιμοποίηση), με σημαντική οικονομική επιβάρυνση της λαϊκής οικογένειας. Από τα 50 κέντρα ΙΥΑ, τα 48 είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις.
• Το μεγάλο ποσοστό γυναικών και παιδιών, ιδιαίτερα μεταναστών, που δεν έχουν κάνει ούτε τα υποχρεωτικά εμβόλια. Το πολύ χαμηλό ποσοστό των γυναικών που κάνει τις προληπτικές εξετάσεις, τεστ ΠΑΠ και μαστογραφία, όταν η πρόληψη μπορεί να περιορίσει κατά 30% τους θανάτους από γυναικολογικούς καρκίνους.
• Ταυτόχρονα, η εργατική οικογένεια επωμίζεται έναν ευρύτατο κύκλο καθηκόντων, που έχουν σχέση με την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης. Το λαϊκό νοικοκυριό σήμερα περιλαμβάνει δραστηριότητες ενός μικρού εστιατορίου, καθαριστηρίου, παιδικού σταθμού, θεραπευτηρίου ηλικιωμένων και τόσα άλλα. Καθήκοντα, που εκπληρώνει σε βάρος του ελεύθερου χρόνου της η μητέρα - νοικοκυρά, στηριγμένη στο μισθό της και του συζύγου της.

Αποτιμώντας πολιτικά την κατάσταση, το ΚΚΕ σημειώνει στις Θέσεις του: «Οι ευθύνες είναι ταξικές - πολιτικές. Αφορούν όλες τις αστικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αφορούν, όμως, και τα άλλα κόμματα, όπως τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τον ΛΑ.Ο.Σ., τα οποία στην ουσία δέχονται τον ευρωμονόδρομο, γίνονται, με τον ένα ή άλλον τρόπο, στήριγμα στις κυβερνητικές ή ευρωενωσιακές επιλογές, στην επίδρασή τους μέσα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα. Ο ΣΥΝ φορτώνει την ανισοτιμία, πριν απ' όλα, στην αντίθεση των δύο φύλων, λόγω των αντιδραστικών κοινωνικών προτύπων, βγάζει, έτσι, λάδι συνειδητά τον ταξικό χαρακτήρα της αστικής εξουσίας. Ο ΛΑ.Ο.Σ. δεν αναγνωρίζει την ουσία του γυναικείου ζητήματος, αναπαράγει ξεπερασμένες αντιλήψεις για το ρόλο της γυναίκας στην οικογένεια και την κοινωνία. Η στρατηγική και των δύο αυτών κομμάτων, παρά τις διαφορές τους, δεν εξασφαλίζει την κοινωνική ισότητα των δύο φύλων, καθώς η πολιτική τους κινείται εντός των τειχών της κυρίαρχης πολιτικής».

«Το ΚΚΕ - σημειώνεται στις Θέσεις - προβάλλει και στηρίζει αιτήματα που θα ελαφρύνουν τα βάρη της εργαζόμενης μητέρας, της λαϊκής οικογένειας, τη διεκδίκηση κρατικών υποδομών και εγκαταστάσεων κοινωνικής πολιτικής, τον έλεγχο των επιχειρήσεων για απολύσεις, για την εφαρμογή μέτρων υγιεινής και ασφάλειας και, βεβαίως, να πληρώνει το κεφάλαιο και όχι να μειώνεται η φορολόγησή του. Η προστασία της εργατικής οικογένειας, της μητρότητας, η στήριξη των νέων εργαζόμενων ζευγαριών από το κράτος, η εργασία της γυναίκας και η ισοτιμία της δεν αφορούν μόνο το γυναικείο κίνημα, είναι προβλήματα ολόκληρης της εργατικής λαϊκής οικογένειας, του εργατικού - συνδικαλιστικού λαϊκού κινήματος, της νεολαίας».

Σ' αυτή την κατεύθυνση, το ΚΚΕ καλεί σε ευρύτερη συσπείρωση γύρω από τα παρακάτω αιτήματα:

• Αναγνώριση της μητρότητας ως κοινωνικού δικαιώματος. Η μητρότητα δεν είναι θητεία να εξαγοράζεται με κάποια ένσημα.
• Εξασφάλιση σταθερής εργασίας για όλες τις γυναίκες, Ελληνίδες και μετανάστριες, με 5ήμερο, 7ωρο, 35ωρο. Συνταξιοδότηση στα 55 και τα 50 για τα ΒΑΕ. Διατήρηση του 5ετούς μειωμένου ορίου συνταξιοδότησης των γυναικών σε σχέση με τους άνδρες.
• Να απαγορευτούν ουσιαστικά οι απολύσεις εγκύων γυναικών.
• Διεκδίκηση ολοκληρωμένων μέτρων, ώστε οι νέοι και οι νέες μετά τα 18 να μπορούν να επιλέγουν πότε θα αποκτήσουν οικογένεια, χωρίς να κωλύονται από εμπόδια επιβίωσης. Τέτοια μέτρα είναι, π.χ., η επιδότηση ενοικίου για τους ανέργους, νέους και νέες. Ατοκα στεγαστικά δάνεια για νέα ζευγάρια για απόκτηση κύριας κατοικίας, το «πάγωμα» όλων των δανείων που έχουν λάβει ως εργαζόμενοι σημερινοί άνεργοι, κρατική μέριμνα στην υλοποίηση προγραμμάτων λαϊκής στέγης για τη δημιουργία ασφαλών, σύγχρονων και φθηνών κατοικιών.
• Υπαρξη ενός ολοκληρωμένου δικτύου κοινωνικών εγκαταστάσεων για την οικογένεια, το παιδί, τα άτομα της τρίτης ηλικίας, για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, που θα συμβάλλει και στη βελτίωση της ζωής της γυναίκας, στην αύξηση του ελεύθερου χρόνου της, αφού με τα σημερινά δεδομένα το μεγαλύτερο βάρος της φροντίδας πέφτει στις πλάτες της. Δωρεάν, δημόσιοι, σύγχρονοι βρεφονηπιακοί σταθμοί και δημόσια κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών και νηπίων. Κατ' οίκον στήριξη του νέου ζευγαριού που απέκτησε παιδί, για να αντιμετωπίσει τα όποια προβλήματά του.
• Κατάργηση των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς των δήμων, των εισιτηρίων στα εξωτερικά και στα απογευματινά ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων.
• Δημιουργία δικτύου κρατικών παιδικών κατασκηνώσεων για όλα τα παιδιά των εργαζομένων και των ανέργων. Προτεραιότητα στις οικογένειες με άνεργο, στις μονογονεϊκές, φτωχές λαϊκές οικογένειες, στους μετανάστες.
• Παροχή υπηρεσιών και φροντίδα με κρατική υποδομή και υπηρεσίες για την αντιμετώπιση προβλημάτων κακοποίησης του παιδιού. Βοήθεια σε παιδιά που έχουν δυσπροσαρμοστικούς γονείς ή και επικίνδυνους, οικογένειες με ιδιαίτερα προβλήματα που δέχτηκαν σοβαρά πλήγματα.
• Αδειες κυήσεως, τοκετού και γαλουχίας ίδιες για όλες τις γυναίκες. Δύο μήνες πριν και πέντε μήνες μετά τον τοκετό. Ενα χρόνο γονική άδεια με αποδοχές για κάθε παιδί, με πλήρη ιατροφαρμακευτική και ασφαλιστική κάλυψη ή μειωμένα ωράρια μέχρι τέσσερα χρόνια. Διευκολύνσεις για τη μητρότητα στη δουλειά. Να απαγορευτεί η νυχτερινή εργασία εγκύων και κατά την περίοδο της λοχείας.
• Αξιοποίηση της επιστήμης και της τεχνολογίας για την πρόληψη του επαγγελματικού κινδύνου. Για δημόσιες υπηρεσίες Υγιεινής και Ασφάλειας, με προσωπικό, γιατρούς, τεχνικούς, νοσηλευτές, δημόσιους λειτουργούς.
• Κέντρα Υγείας, αστικά και αγροτικά, κέντρα οικογενειακού προγραμματισμού. Προγράμματα πρόληψης, εμβολιασμών, τεστ ΠΑΠ, μαστογραφιών κλπ., που θα καλύπτουν όλες τις γυναίκες. Διεύρυνση των ηλικιών για το εμβόλιο κατά του καρκίνου της μήτρας. Αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας.
• Επέκταση των Βαρέων Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, ώστε να καλύπτουν και τη μητρότητα.
• Η αντιμετώπιση του Δημογραφικού, που υποκριτικά προβάλλεται, δεν μπορεί να γίνει αν δεν αντιμετωπιστούν ορισμένοι από τους βασικούς παράγοντες που επιδρούν στο πρόβλημα, όπως είναι η φτώχεια, η ανεργία, η ανασφάλεια, το κόστος ζωής. Η ελευθερία επιλογής, αν και πόσα παιδιά θα αποκτήσει μια οικογένεια, μπορεί να υπάρξει μόνο αν είναι λυμένα, με ευθύνη του κράτους, τα προβλήματα που σχετίζονται με τη γέννηση και ανάπτυξη του παιδιού.