Εν συντομία, αυτές οι αποφάσεις προβλέπουν:

• Πάγωμα των επιδοτήσεων μέχρι το 2013, παρά το γεγονός ότι αποδεκατίζονται από τις παρακρατήσεις, τον πληθωρισμό και τη συνεχή και αλματώδη άνοδο του κόστους παραγωγής.
• Αύξηση της παρακράτησης από την ενιαία ενίσχυση σε όσους εισπράττουν από 5.000 ευρώ και πάνω το χρόνο, από 5% που είναι μέχρι τώρα, σε 10%, σταδιακά, μέχρι το 2012.
• Κατάργηση της ενιαίας ενίσχυσης σε όσους καλλιεργούν μέχρι 4 στρέμματα, ή εισπράττουν μέχρι 400 ευρώ το χρόνο.
• Πλήρης κατάργηση των παραγωγικών κριτηρίων, με βάση τα οποία δίνονται οι επιδοτήσεις και αντικατάστασή τους με «κοινωνικά κριτήρια», που δεν ξεκαθαρίζεται πώς θα καθορίζονται. Στο πλαίσιο αυτό μπορεί να προωθηθεί και η λεγόμενη «περιφερειοποίηση», που σημαίνει ότι θα τίθενται διαφορετικά κριτήρια για κάθε περιοχή της χώρας. Επί της ουσίας, η ενιαία ενίσχυση θα μετατραπεί σε πενιχρό «κοινωνικό επίδομα», με συγκεκριμένο, μάλιστα, μικρό χρονικό ορίζοντα.
• Περικοπή στο μισό των επιδοτήσεων για τους καπνοπαραγωγούς από το 2010, αφού από το 100% της ενίσχυσης που λαμβάνουν θα παίρνουν το 50% και το υπόλοιπο θα πάει στο λεγόμενο «δεύτερο πυλώνα», δηλαδή σε επιχειρηματίες και σε άλλους κερδοσκόπους. Απ' αυτή τη ρύθμιση, εξαιρούνται όσοι εγκαταλείψουν, παντελώς, την καπνοκαλλιέργεια και υπό την προϋπόθεση ότι το 50% της επιδότησης για τον καπνό θα είναι μεγαλύτερο από το 25% του συνολικού εισοδήματός τους, (γεωργικού και εξωγεωργικού). Αλλά, ούτε και οι εξαιρούμενοι θα παίρνουν το 100% της επιδότησης, καθώς το 2010 θα παίρνουν λιγότερο από 70%, το 2011 λιγότερο από 63% και το 2012 λιγότερο από 57%. Από το 2013 και μετά θα παίρνουν κι αυτοί το 50% της επιδότησης.

Αυτά τα νέα αντιαγροτικά μέτρα έρχονται να προστεθούν στα παλιότερα που ελήφθησαν στο πλαίσιο της ενδιάμεσης αναθεώρησης της ΚΑΠ, με τα οποία αποδεσμεύτηκε η επιδότηση από την παραγωγή και, σε συνδυασμό με την κατάργηση της τιμής παρέμβασης στα αγροτικά προϊόντα - στα ελάχιστα που παρέμεινε, όπως, πχ., στο μαλακό σιτάρι, είναι σε εξευτελιστικά επίπεδα και δεν καλύπτουν ούτε μέρος του κόστους παραγωγής - είχε σαν αποτέλεσμα να μειωθούν δραστικά οι επιδοτήσεις και το αγροτικό εισόδημα.

Οι νέες αποφάσεις που παίρνονται στο πλαίσιο του «Ελέγχου Υγείας» της ΚΑΠ θα οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη εγκατάλειψη των καλλιεργειών στη χώρα μας που αναμένεται να φτάσει στα 2.000.000 στρέμματα, (1.000.000 στρέμματα με βαμβάκι, 500.000 με τεύτλα και 500.000 με αμπέλια). Ηδη, η καπνοκαλλιέργεια έχει εγκαταλειφθεί σε ποσοστό πάνω από 90% και πάει για πλήρη αφανισμό, ενώ «πνέει τα λοίσθια», η τευτλοκαλλιέργεια, καθώς ο κανονισμός για τη ζάχαρη είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί κατά 50% και πλέον η παραγωγή, να κλείσουν τα 2 από τα 5 εργοστάσια της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και να απειλούνται με κλείσιμο και τα υπόλοιπα. Ανάλογα αποτελέσματα έχουν και οι κανονισμοί για το βαμβάκι, το κρασί, τα οπωροκηπευτικά.

Οι μικρομεσαίοι αγρότες που βρίσκονται ξανά σε κινητοποιήσεις τις οποίες οργανώνει η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση, (ΠΑΣΥ), αντιλαμβάνονται ότι αυτά που έρχονται είναι ακόμα χειρότερα από όσα πολύ κακά συμβαίνουν. Καταλαβαίνουν ότι τα νέα μέτρα στόχο έχουν να εκδιώξουν βίαια από την αγροτική απασχόληση όσους μικρομεσαίους αγρότες γλίτωσαν, μέχρι τώρα, από το ξεκλήρισμα. Συνειδητοποιούν, δηλαδή, ότι η ΚΑΠ είναι ο «μέγας κίνδυνος» και ο «αδυσώπητος εχθρός» τους, αφού είναι το βασικό εργαλείο που χρησιμοποιείται από την ΕΕ και τις ελληνικές κυβερνήσεις για το ξεκλήρισμά τους. Κι όλο και περισσότεροι αποδέχονται ότι αν θέλουν να κρατήσουν τα χωράφια τους και το βιος τους και να μείνουν στον τόπο τους, δεν έχουν καμιά άλλη επιλογή, παρά μόνο να παλέψουν, με νύχια και με δόντια, για την ανατροπή της ΚΑΠ.

Αυτό που απομένει είναι να πειστούν ότι για να είναι αποτελεσματική η πάλη τους, πρέπει ο αγώνας τους να έχει ουσιαστικό περιεχόμενο και πολιτική προοπτική.

Σήμερα, πλέον, κανείς μικρομεσαίος αγρότης δεν μπορεί να διατηρεί αυταπάτες πως θα λυθούν τα μεγάλα προβλήματά του με «αγώνες», για να πάρει μερικά λεπτά του ευρώ παραπάνω στην τιμή του προϊόντος του, ή για να μειωθεί κάπως το υπέρογκο κόστος παραγωγής, ή για να πάρει λίγη αποζημίωση για τις καταστροφές, ή για να μπει σε κάποιο «ειδικό πρόγραμμα» της ΕΕ κλπ.

Και κανείς δε δικαιολογείται να διατηρεί αυταπάτες ότι είναι δυνατόν κάτι ν' αλλάξει προς όφελός του από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που ψηφίζουν αυτές τις αντιαγροτικές αποφάσεις της ΚΑΠ και τις υλοποιούν στη χώρα μας, έχοντας και τη στήριξη των άλλων κομμάτων του ευρωμονόδρομου, καθώς και των συμβιβασμένων αγροτοσυνδικαλιστικών και αγροτοσυνεταιριστών ηγεσιών.

Για να είναι αποτελεσματική η πάλη της μικρομεσαίας αγροτιάς χρειάζεται:

• Μαζικό και ενωτικό, καλά οργανωμένο, αποτελεσματικά συντονισμένο και σωστά προσανατολισμένο αγροτικό κίνημα, που δε θα έχει ουδεμία σχέση με το συνδικαλισμό του συμβιβασμού, των «ελιγμών», των υποχωρήσεων, της υποταγής και της συνδιαχείρισης της αντιαγροτικής πολιτικής, αλλά θα τον αντιμάχεται, με στόχο να τον «ξωπετάξει» από το αγροτικό κίνημα.
• Διεκδικητικό πλαίσιο συνεπές και σταθερό, που δε θα περιορίζεται σε επιμέρους, σποραδικά, «ιδιαίτερα» και, εν πολλοίς, αποπροσανατολιστικά και ανώφελα «αιτήματα», αλλά θα ανταποκρίνεται στις ουσιαστικές ανάγκες των μικρομεσαίων αγροτών, θα αναδεικνύει τις πολιτικές αιτίες των προβλημάτων και θα ανοίγει πραγματικές διεξόδους από τα αδιέξοδα.
• Προοπτική στον αγώνα, με στόχο τη δημιουργία των προϋποθέσεων, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, για την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής που θα διασφαλίζει το παρόν και θα εγγυάται το μέλλον της μικρομεσαίας αγροτιάς.
• Εξασφάλιση της αγωνιστής συμπαράταξης του αγροτικού κινήματος με το ταξικό κίνημα της εργατικής τάξης και το αγωνιστικό κίνημα των άλλων λαϊκών στρωμάτων, στην κατεύθυνση της δημιουργίας και της συγκρότησης του Λαϊκού Μετώπου, που θα παλεύει για την ανάδειξη της Λαϊκής Εξουσίας, μέσα από την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών σε βάρος των κομμάτων της άρχουσας τάξης και του ευρωμονόδρομου.

Η ΠΑΣΥ είναι ριζικά αντίθετη με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Υπουργών Γεωργίας και καλεί όλους τους μικρομεσαίους αγρότες:

Να μην εξαπατηθούν από την προσπάθεια της κυβέρνησης να κάνει το μαύρο - άσπρο, υποστηρίζοντας ότι τα μέτρα που προωθούνται είναι σε όφελος των μικρομεσαίων αγροτών.

Να μην παρασυρθούν από τη δημαγωγία του ΠΑΣΟΚ, που με την ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ το 2003 έβαλε τις βάσεις γι' αυτές τις αναθεωρήσεις.

Να απομονώσουν όσους θεωρούν μονόδρομο την ΚΑΠ και την ΕΕ, όπως επίσης και τις ηγεσίες των ΓΕΣΑΣΕ - ΣΥΔΑΣΕ - ΠΑΣΕΓΕΣ, καθώς και τους αγροτοσυνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ και της ΝΔ, που στήνουν, κατά τόπους «Συντονιστικές Επιτροπές», με στόχο να αποπροσανατολίσουν, για μια ακόμα φορά, τους μικρομεσαίους αγρότες, να εκτονώσουν την οργή τους και να υπονομεύσουν τους αγώνες τους.

Να πάρουν μαζικά μέρος στην πανελλαδική κινητοποίηση, αντιστεκόμενοι στη νέα λαίλαπα και αγωνιστικά να διεκδικήσουν τη λύση των άμεσων προβλημάτων τους, με κυριότερα, αυτήν την περίοδο, την άμεση πληρωμή με ικανοποιητικές τιμές βασικών αγροτικών προϊόντων, όπως σιτηρά, καλαμπόκι, βαμβάκι, ρύζι, γάλα, κρέας κ.ά., τη σύνδεση ολόκληρων των επιδοτήσεων με την παραγωγή και την τιμαριθμοποίησή τους κ.ά.

Μέσα από τους αγώνες τους να συμβάλουν στην ανατροπή της ΚΑΠ και των αναθεωρήσεών της που τους ξεκληρίζει και στη δημιουργία των προϋποθέσεων για την εφαρμογή μιας φιλοαγροτικής πολιτικής σε όφελος των μικρομεσαίων αγροτών και όλων των λαϊκών στρωμάτων, που θα αναζωογονεί οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά την ύπαιθρο.