-- Αμέσως μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή, η ΚΝΕ καταδίκασε το γεγονός, πήρε πρωτοβουλίες για την καταδίκη της καταστολής, για την οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων και της νεολαίας. Σε ποια κατεύθυνση προσπάθησε να προσανατολίσει το κίνημα της νεολαίας η ΚΝΕ, σε αντίθεση με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις;

-- Η μεγαλύτερη μάχη που δόθηκε, ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο, είναι σε σχέση με τον προσανατολισμό του νεολαιίστικου και γενικότερα του λαϊκού κινήματος. Οχι μόνο μπήκαμε μπροστά για να πάρουμε πρωτοβουλίες και να οργανώσουμε τον αγώνα, αλλά από την πρώτη μέρα αποκαλύψαμε ένα πολύ συγκεκριμένο σχέδιο προβοκατόρικων μηχανισμών που είχαν και έχουν ως στόχο το χτύπημα του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Σε αυτές τις περιόδους, αυτό που φοβάται κατά κύριο λόγο η αστική τάξη και τα αστικά κόμματα, είναι η πραγματική όξυνση της ταξικής πάλης, ο αληθινός μαζικός αγώνας που θα ξεκινάει από τα εργοστάσια, από τους χώρους δουλειάς, από τα παιδιά των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων και θα αντιπαλεύει την καρδιά αυτής της πολιτικής, δε θα δέχεται να πληρώσει την κρίση, δε θα δέχεται να κάνει καμιά θυσία για την πλουτοκρατία, δε θα δέχεται να συνεχίζεται αυτή η βαρβαρότητα. Αυτό είναι που τους φοβίζει. Και γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ότι σε τέτοιες συνθήκες διαμορφώνονται όλες εκείνες οι αντικειμενικές προϋποθέσεις, για να ξεσπάσει ένας τέτοιος αγώνας. Να ξεσπάσει και αυθόρμητα, όμως το αυθόρμητο είναι πάντα συνυφασμένο με το συνειδητό και είναι αποτέλεσμα μιας πολύχρονης, συνειδητής, βασανιστικής δουλειάς που γίνεται για να πειστούν οι εργαζόμενοι και η νεολαία ότι υπάρχει και άλλη διέξοδος. Και αυτή τη δουλειά την κάνουν οι κομμουνιστές χρόνια τώρα.

Δε θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι αυτό που φοβούνται τα επιτελεία της άρχουσας τάξης είναι ότι στην Ελλάδα υπάρχει ένα Κομμουνιστικό Κόμμα με βαθιές ρίζες στο λαό, με δυνατότητα - που τη διαπίστωσαν και αυτό το διάστημα - να κινητοποιεί μαζικά, οργανωμένα, περιφρουρημένα μάζες κόσμου, εργατοϋπαλλήλων, νεολαίας.

Αυτή είναι η μεγάλη αντιπαράθεση που έγινε σε σχέση με τον προσανατολισμό. Και είδαμε αυτή την περίοδο - και είναι πραγματικά εντυπωσιακό ακόμα και για ορισμένα προπαγανδιστικά επιτελεία, εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας όπως η «Ελευθεροτυπία», αλλά και άλλες που θα μπορούσε κανείς να τις χαρακτηρίσει στον συντηρητικό κύκλο, κανάλια - να ανακαλύπτουν ένα νέο «κίνημα» με την κουκούλα. Ενα νέο «κίνημα» που καλύπτει, δικαιολογεί και νομιμοποιεί στη συνείδηση του κόσμου τέτοιες ενέργειες. Μια σοβαρή προσπάθεια μαζικοποίησης τέτοιων χώρων που ονομάζονται αντιεξουσιαστές στα λόγια, είναι όμως κομμάτι της εξουσίας στην πράξη. Μια σοβαρή προσπάθεια να ταυτιστούν ενέργειες συγκεκριμένων προβοκατόρικων μηχανισμών με δικαιολογημένες εκφράσεις αγανάκτησης και οργής των πιτσιρικάδων, ούτως ώστε να δικαιολογηθεί και να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση του κόσμου ότι αυτό το κομμάτι των κουκουλοφόρων είναι «κίνημα» - ίσως με κάποιες πιο εξτρεμιστικές μορφές κλπ. αλλά είναι κομμάτι του κινήματος.

Και μάλιστα, το πιο εντυπωσιακό - φαίνεται ότι είναι μεταστροφή, αλλά δεν είναι - είναι ότι τα ίδια αυτά προπαγανδιστικά επιτελεία, τα ίδια αυτά συγκροτήματα του Τύπου είναι που καταδίκαζαν με μανία τα μπλόκα των αγροτών, που και στα κανάλια και στις εφημερίδες έβγαιναν και λέγανε ότι οι αγρότες δεν τους αφήνουν να πάνε να δουν τη μάνα τους! Είναι τα ίδια επιτελεία που καταδίκαζαν με μανία τις απεργίες των ναυτεργατών, που έκραζαν στην κυριολεξία να βγει η αστυνομία με τις ειδικές δυνάμεις και να σαπίσει στο ξύλο τους ναυτεργάτες, για να απελευθερωθούν τάχατες τα νησιά. Είναι οι ίδιοι που καταδίκαζαν τις μεγαλειώδεις μαθητικές κινητοποιήσεις των προηγούμενων χρόνων σαν υποκινούμενες, έλεγαν ότι οι καταλήψεις είναι άντρα οργίων, διαφθορεία, ότι μέσα εκεί γίνονται βιασμοί... Είναι οι ίδιοι που δικαιολογούσαν την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που όλα τα προηγούμενα χρόνια έβγαζαν αφρούς όταν το ΠΑΜΕ έκανε συμβολικές καταλήψεις σε υπουργεία, για να αναδείξει την αντίθεσή του στο Ασφαλιστικό ή στον πόλεμο.

Είναι τα ίδια αυτά επιτελεία που σήμερα μιλάνε για ένα «νέο κίνημα», που δικαιολογούν τη μολότοφ, το σπάσιμο της βιτρίνας, της τζαμαρίας. Είναι οι ίδιοι, που με ολόκληρες σελίδες και πρωτοσέλιδα καλλιεργούσαν αυτή τη λογική στο κίνημα. Σε όλη αυτήν την ιστορία, ο ΣΥΝ μπήκε για συγκεκριμένους ψηφοθηρικούς λόγους. Ο ΣΥΝ, που το παίζει αντισυστημικός και αντιεξουσιαστής, στην πράξη δεν έκανε τίποτε άλλο από το να ακολουθεί τη ρότα των κυρίαρχων προπαγανδιστικών επιτελείων και ΜΜΕ.

Είναι πάρα πολύ εύκολο και βολικό γι' αυτούς να υπάρχει ένα κίνημα που να λέει να φύγει η κυβέρνηση των δολοφόνων. Αυτοί από κυβερνήσεις ξέρουν πάρα πολύ καλά, σήμερα τις έχουν αύριο τις αλλάζουν, σήμερα έχουν τους μπλε, αύριο ανεβάζουν τους πράσινους. Και βέβαια δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τους ανεβάσουν και τους δύο μαζί.

-- Ποια συμπεράσματα βγαίνουν από τη συζήτηση των Θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ για το 18ο Συνέδριο του Κόμματος στις Οργανώσεις της ΚΝΕ;

-- Αυτό που διαπιστώνουμε - και είναι κοινή πεποίθηση όλων των στελεχών της ΚΝΕ - είναι ότι η Οργάνωση βγαίνει πιο μαχητική. Είναι πραγματικά μεγάλο όπλο οι Θέσεις του 18ου Συνεδρίου και το ντοκουμέντο για το σοσιαλισμό, ιδιαίτερα για τις νέες γενιές των κομμουνιστών και κομμουνιστριών. Συμβάλλει στην ωριμότητα της Οργάνωσης, στη συγκρότησή της και πολύ περισσότερο στη σφυρηλάτηση μιας νέας γενιάς κομμουνιστών που να αντέχουν, να είναι ανθεκτικοί, αταλάντευτοι, να έχουν καθαρό το μέτωπο του αγώνα, ποιους έχουν απέναντί τους. Δίνει ώθηση στην Οργάνωση να συμβάλλει για την οργάνωση της νεολαίας και του λαού.

Αυτό που εκτιμάμε και βλέπουμε και από τις Συνδιασκέψεις της ΚΝΕ που ολοκληρώθηκαν και από τη συζήτηση και τον προσυνεδριακό διάλογο, είναι η σοβαρή προσπάθεια που κάνει η Οργάνωσή μας και κρίνει τις αδυναμίες της με αυστηρότητα στο κατά πόσον συμβάλλουμε να ανέβει ο βαθμός οργάνωσης πρώτα και κύρια της εργαζόμενης νεολαίας - ήδη έρευνες δείχνουν ότι το 75% των εργαζόμενων είναι ανοργάνωτοι, για φανταστείτε των νέων εργαζόμενων που πρέπει να είναι η συντριπτική πλειοψηφία. Και όχι μόνο γενικά και αόριστα να ανέβει η οργάνωση, αλλά η οργάνωση με στόχους αντιμονοπωλιακούς, αντιιμπεριαλιστικούς, ενάντια στην καπιταλιστική κερδοφορία, με στόχους διεκδίκησης της ζωής, της εργασίας, των δικαιωμάτων που αξίζει να έχει ο νέος κόσμος.

Αντίστοιχα, μας απασχολεί η άνοδος του βαθμού οργάνωσης των φοιτητών, των σπουδαστών, των μαθητών, η αντιμετώπιση των διαλυτικών φαινομένων και της άσχημης κατάστασης που επικρατεί ιδιαίτερα στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα. Μας απασχολεί πώς στο έδαφος των λαϊκών προβλημάτων και των προβλημάτων της νεολαίας θα αναδεικνύεται η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, πώς από τώρα αυτή η πρόταση θα μπολιάζει τα νεανικά μυαλά, θα γίνεται κτήμα ολοένα και περισσότερου κόσμου και πολύ περισσότερο θα γίνεται όχι μόνο μια γενική συμφωνία, αλλά κοινή δράση με τους νέους κομμουνιστές μέσα στο μαζικό κίνημα, στους συλλόγους, στα σωματεία, στα συνδικάτα παντού.

Αυτό θεωρούμε ότι είναι και το στοίχημα, ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο και το διάστημα που έρχεται μετά με την κρίση. Θα είναι μεγάλο στοίχημα και για την ίδια την Οργάνωση να μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις ενός αγώνα που το επόμενο διάστημα θα είναι πιο σύνθετος από ποτέ. Αυτό εκτιμάμε σε σχέση με τις Θέσεις της ΚΕ, όπως εκτιμάμε και τα θετικά βήματα που έχει κάνει η Οργάνωσή μας τα τελευταία χρόνια και προέρχονται από την ουσιαστική και πολύπλευρη στήριξη που έδωσε το Κόμμα μας από το 17ο Συνέδριο μέχρι σήμερα στην ΚΝΕ. Βήματα που έχει κάνει η Οργάνωσή μας στη συγκρότηση, στην ωριμότητα και την ικανότητα παρέμβασης στο κίνημα της νεολαίας, και ιδιαίτερα ο προσανατολισμός της ΚΝΕ στην εργαζόμενη νεολαία, ο οποίος έχει βελτιωθεί αποφασιστικά.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Συνδιασκέψεις έβγαλαν - που είναι το καινούριο στοιχείο για την ΚΝΕ - μια σοβαρή πείρα από τον αγώνα των νέων κομμουνιστών στους χώρους δουλειάς. Στους εργατικούς τομείς της ΚΝΕ, οι μισοί αντιπρόσωποι και πάνω ήταν σύντροφοί μας που έχουν μια και δυο απολύσεις στην πλάτη τους για συνδικαλιστικούς λόγους. Οχι επειδή ήταν τεμπέληδες στη δουλειά, αλλά επειδή απήργησαν, μπήκαν μπροστά να φτιάξουν σωματείο, μπήκαν μπροστά για να αντιμετωπίσουν την εργοδοτική αυθαιρεσία απέναντι σε συναδέλφους τους, οργάνωσαν τις μάχες του ΠΑΜΕ και τον απεργιακό αγώνα. Θεωρούμε ότι είναι πολύ μεγάλο πράγμα ότι διαμορφώνεται μια νέα γενιά κομμουνιστών με μια τέτοια αντοχή, με τέτοια χαρακτηριστικά.

Γιατί, κατά τα ψέματα, εκεί φαίνεται η παλικαριά: Στον τόπο δουλειάς, όταν στέκεσαι απέναντι στον προϊστάμενό σου και απέναντι στον μεγαλοκαπιταλιστή - ιδιαίτερα σε μεγάλους εργασιακούς χώρους - και του λες κοίταξε να δεις εγώ αύριο θα απεργήσω δε θα έρθω στη δουλειά, και όχι να λουφάρεις ή να πάρεις άδεια κλπ. Πολύ περισσότερο που θα ξέρει ο εργοδότης ότι όχι μόνο απεργείς, αλλά δουλεύεις για να φτιαχτεί σωματείο στην επιχείρηση, για να απεργήσει κι άλλος κόσμος, για να μην περάσει το 70ωρο, για να μην περάσουν οι συμβάσεις ψίχουλα, για να μην αφαιρεθεί η Κοινωνική Ασφάλιση, για να μην αυξηθεί το ωράριο, για να μην μπουν οι τρεις μέρες δουλειά - τρεις μέρες ανεργία, που αυτή τη στιγμή επιτάσσει το ΕΒΕΑ και η υπόλοιπη πλουτοκρατία στην Ελλάδα.

Θεωρούμε πολύ σημαντικό ότι διαμορφώνεται μια τέτοια γενιά κομμουνιστών, πράγμα που φανερώνει ότι ο προσανατολισμός που είχαμε βάλει από το 9ο Συνέδριο της ΚΝΕ, ο προσανατολισμός του 17ου Συνεδρίου του Κόμματός μας αρχίζει και δίνει καρπούς. Ισως να λέγαμε ότι αρχίζει και δίνει τέτοιους καρπούς πιο γρήγορα από ό,τι θα περιμέναμε. Το αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς είναι η αμέριστη βοήθεια που έδωσε το Κόμμα μας κατά κύριο λόγο με τον προσανατολισμό του 17ου Συνεδρίου και την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για τα προβλήματα της νεολαίας και τη στήριξη της ΚΝΕ που ακολούθησε. Είναι πολύ μεγάλο εφόδιο η ανάλυση που κάνουμε για τη νεολαία, για τα κομμάτια νεολαίας και πολύ περισσότερο τα αιτήματα, οι στόχοι που έχουμε διαμορφώσει βασικά από τότε και μετέπειτα εξειδικεύουμε για όλες τις πλευρές της ζωής του νέου ανθρώπου: Για τη μόρφωση, τη δουλειά, το δικαίωμά του να κάνει οικογένεια όποτε αυτός το θελήσει, τα νέα ζευγάρια, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό, τις τέχνες, τα γράμματα, τις διακοπές, το δικαίωμα στην αναψυχή...

Επίσης, θεωρούμε ζήτημα ανεκτίμητης αξίας για τους ΚΝίτες και τις ΚΝίτισσες τη συζήτηση που γίνεται εδώ και πάνω από ένα χρόνο στην Οργάνωσή και συνεχίζεται και θα συνεχιστεί και μετά το Συνέδριο, για το κείμενο για το σοσιαλισμό. Γιατί αυτό που θέλουμε να μείνει ιδιαίτερα στους ΚΝίτες και τις ΚΝίτισσες είναι τι είναι σοσιαλισμός. Επειδή πολλά ακούγονται. Τώρα βέβαια υπάρχουν κι άλλοι που το «Κεφάλαιο» το διαβάζουν μέσα σε ένα σαββατοκύριακο... ή που μιλάνε για το σοσιαλισμό και αν βγάλεις τη λέξη σοσιαλισμός είναι ο πιο άγριος καπιταλισμός από πίσω.

Θεωρούμε ότι πολύ μεγάλο ζήτημα είναι αυτό: Να διαμορφωθεί μια αντίληψη για το τι είναι σοσιαλισμός. Και επίσης θεωρούμε πολύ μεγάλο ζήτημα την προσπάθεια για να αντιμετωπιστεί όλη αυτή η λάσπη που έχει πέσει απέναντι στο σοσιαλισμό που γνώρισε η ανθρωπότητα, στο μεγαλύτερο επίτευγμα των προλετάριων όλου του κόσμου, στο ότι για πρώτη φορά σε ολόκληρο τον κόσμο εμφανίστηκε ένα εργατικό κράτος που αποτελεί τη βάση της σκέψης, του προβληματισμού, αποτελεί το μεγαλύτερο εφόδιο για την καινούρια έφοδο που θα επιτύχουν οι καταπιεσμένοι όλου του κόσμου τα επόμενα χρόνια. Αυτό είναι το εφόδιο: Η εκτίμηση και η ανάλυση αυτής της μεγάλης προσπάθειας, της πρώτης μεγάλης απόπειρας της ανθρωπότητας.

-- Πώς υποδέχεται η νεολαία το Συνέδριο του ΚΚΕ;

-- Οταν μιλάμε για μια διαδικασία Συνεδρίου του ΚΚΕ, είναι λογικό αυτό να ακουμπάει, να συγκινεί και να προβληματίζει έναν πολύ συγκεκριμένο κόσμο. Η αλήθεια είναι ότι μεγάλο κομμάτι της νεολαίας, εξαιτίας των συγκεκριμένων συνθηκών που βιώνει αλλά και της πολιτικής που εφαρμόζεται δεν είναι κοντά στη συνειδητή, στην επαναστατική σκέψη, δεν είναι κοντά στην πολιτική και αυτό είναι το αρνητικό, αυτό θέλουμε να βελτιώσουμε.

Αυτό που αποκαλύπτει το 18ο Συνέδριο είναι ότι ο κόσμος που βρίσκεται κοντά στο ΚΚΕ και στην ΚΝΕ έχει πολλαπλασιαστεί. Αυτό που και από τις εκλογές ακόμα λέγαμε, ότι υπάρχει ένα ριζοσπαστικό κομμάτι που διευρύνεται, εντοπίζεται και στη νεολαία.

Ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, είναι πραγματικά σημαντικό αυτό που διεξάγεται. Δηλαδή, πετυχαίνουμε νέους ανθρώπους από δύσκολους εργασιακούς χώρους, που έρχονται σε συσκέψεις της ΚΝΕ, σε εκδηλώσεις του ΚΚΕ, βγαίνουν και απεργούν μαζί με τους κομμουνιστές, γράφονται στα σωματεία τους δυναμώνοντας το ΠΑΜΕ. Πετυχαίνουμε νέους ανθρώπους που μπαίνουν μπροστά όταν απολύονται νέοι κομμουνιστές από τους χώρους δουλειάς, όπως έγινε για παράδειγμα στην απόλυση ενός συντρόφου μας σε ένα μαγαζί πολύ μεγάλης αλυσίδας παιδικού ρουχισμού, όπου εργαζόμενοι, νέοι στην πλειοψηφία τους, 18 - 19 - 20 ετών, μπήκαν μπροστά για να υπερασπιστούν τον ΚΝίτη, για να μην απολυθεί από τη δουλειά, επειδή έπαιζε έναν τέτοιο πρωτοπόρο ρόλο.

Αυτό το ριζοσπαστικό κομμάτι μεγαλώνει και στους χώρους εκπαίδευσης και στους χώρους δουλειάς - και αυτό είναι το σημαντικό - και ενδιαφέρεται, προβληματίζεται, ρωτάει για το σοσιαλισμό, συμμετέχει στον προσυνεδριακό διάλογο, μας φέρνει παρατηρήσεις στην Οργάνωση. Αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα σε σχέση με το 18ο Συνέδριο και το πώς το αντιλαμβάνεται η νεολαία. Και δεν είναι κάτι ξεκομμένο από τη δράση της ΚΝΕ τον τελευταίο χρόνο. Αυτό δεν το διαπιστώνουμε τώρα, μόνο με τα τελευταία γεγονότα που ένας κόσμος βγήκε στο δρόμο, απήργησε κλπ. Το διαπιστώναμε και όλο το καλοκαίρι και προηγούμενα σε όλες τις μεγάλες εκδηλώσεις που έκανε το Κόμμα μας για τα 90χρόνια του ΚΚΕ και τα 40 χρόνια της ΚΝΕ, οι οποίες είχαν πολύ μεγάλη μαζικότητα, στα Φεστιβάλ μας, που μάλιστα είχαν και μια ποιότητα ενός κόσμου που δεν ερχόταν μόνο για το τραγούδι, για το χορό κλπ. (όχι ότι αυτό είναι αρνητικό και αυτό μέσα στα χαρακτηριστικά της νεολαίας είναι), αλλά ερχόταν να ακούσει, να δει τα αφιερώματα, τα ιστορικά αρχεία, επισκέφτηκε την έκθεση του Κόμματος στη Νίκαια.

Αυτό το κομμάτι είναι που προβληματίζεται και βλέπει με θετικό μάτι, προσδοκά και περιμένει από το 18ο Συνέδριο τις αποφάσεις του Κόμματός μας.