«Στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα προβάλλει η ανάγκη για τη δημιουργία πόλου συσπείρωσης, που θα παρεμβαίνει πανελλαδικά και θα συντονίζει την αγωνιστική δράση στα προβλήματα φοιτητών - σπουδαστών, με στόχους πάλης ενάντια στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην ανώτατη εκπαίδευση, για τη διεκδίκηση ενιαίας δημόσιας δωρεάν ανώτατης εκπαίδευσης, θα ενισχύει την αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση στο φοιτητικό σπουδαστικό κίνημα». Ο πόλος αυτός θα συμβάλει «και στην κοινή δράση με τους εργαζόμενους των ιδρυμάτων και το διδακτικό προσωπικό». Η Πανσπουδαστική, ως παράταξη της ΚΝΕ, θα πρωτοστατήσει για τη συγκρότησή του (Απόφαση 9ου Συνεδρίου ΚΝΕ, Μάης 2006).

Ο πόλος που συγκροτούμε σε ΑΕΙ και ΤΕΙ είναι συσπείρωση επιτροπών αγώνα και συλλόγων σε πανελλαδικό επίπεδο, με αντιιμπεριαλιστικά και αντιμονοπωλιακά αιτήματα, ενάντια στην πολιτική κεφαλαίου, ΕΕ και των κομμάτων τους. Για τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών των φοιτητών και σπουδαστών στη μόρφωση, στη δουλειά, στον πολιτισμό, στη ζωή. Για την κοινή δράση και συμμαχία με το ταξικό εργατικό κίνημα. Για να γίνει το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα μέρος της στρατιάς της αντεπίθεσης των λαϊκών στρωμάτων απέναντι στην πολιτική και την εξουσία του κεφαλαίου, που θα ανοίξει το δρόμο για την πλήρη κάλυψη των αναγκών.

Αυτή η συσπείρωση εκφράζεται με συγκεκριμένους στόχους πάλης, στην καθημερινή της δράση μέσα κι έξω από τις σχολές. Επιδιώκει να βάλει σε κίνηση ευρύτερες δυνάμεις φοιτητών και σπουδαστών, δίνοντας τη μάχη για τον προσανατολισμό του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος, συμβάλλοντας στην αλλαγή του συσχετισμού. Δεν υποβαθμίζουμε το χαρακτήρα του πόλου σε μηχανισμό μόνο για να ξεπεραστεί η διαλυτική κατάσταση στα όργανα του κινήματος. Ακόμα και αν κάτω από τη δική μας παρέμβαση συγκροτηθούν νέα ΚΣ σε ΕΦΕΕ - ΕΣΕΕ, με τους τωρινούς συσχετισμούς, αυτή η συγκρότηση δε σημαίνει αλλαγή του προσανατολισμού του κινήματος. Γιατί το πρόβλημα στα όργανα του φοιτητικού κινήματος, η αδιαφορία μέχρι και απέχθεια από την πλειοψηφία των φοιτητών και σπουδαστών, δεν είναι διαδικαστικό ζήτημα. Είναι πρόβλημα συσχετισμού και προσανατολισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι σε περιόδους που υπάρχουν αγωνιστικές ανατάσεις και που ο προσανατολισμός των αγώνων είναι ζήτημα κρίσιμο, αυτά τα διαλυτικά φαινόμενα εντείνονται και αξιοποιούνται στο έπακρο.

Μοναδική φωνή που πηγαίνει κόντρα σε αυτήν την κατάσταση, όχι μόνο στα λόγια αλλά στην πράξη, η ΚΝΕ και οι δυνάμεις της σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, η ΠΚΣ με τον κόσμο που συσπειρώνει. Ολες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, με τις παρατάξεις τους, συντηρούν αυτά τα φαινόμενα γιατί τους βολεύουν. Ας πάρουμε το θέμα των ΕΦΕΕ - ΕΣΕΕ (που πάλι χύνονται κροκοδείλια δάκρυα). Κάθε χρόνο μόνο οι αντιπρόσωποι της ΠΚΣ βρίσκονται στις θέσεις τους για τα Πανσπουδαστικά Συνέδρια. Οι ΔΑΠ και ΠΑΣΠ βρίσκονται σε Μύκονο και Ιο, ενώ το συνονθύλευμα των αριστερίστικων και οπορτουνιστικών ομάδων διαλέγει πιο ...εναλλακτικούς προορισμούς.

Ας πάρουμε τα γεγονότα των τελευταίων βδομάδων. Αντιμετωπίσαμε ένα κοινό μπλοκ από ομάδες των ΕΑΑΚ, του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και αυτοαποκαλούμενων αντιεξουσιαστών, που, πατώντας πάνω στα διαλυτικά φαινόμενα, συνέβαλαν έτσι ώστε να αξιοποιηθεί το φοιτητικό κίνημα για να προχωρήσουν αντιδραστικοί και προβοκατόρικοι σχεδιασμοί, για να χτυπηθεί ευρύτερα το λαϊκό κίνημα. Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε πολιτικά να καιροσκοπήσει χαϊδεύοντας αυτιά ομάδων που προχωρούσαν σε ωμές προβοκάτσιες, βαφτίζοντάς τες φοιτητικό κίνημα. Μαζί και συγκεκριμένη μερίδα του Τύπου. Αυτό το «κίνημα» βρήκε τη στήριξη ή και την ανοχή από την κυβερνητική ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ στα αμφιθέατρα. Γιατί, την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ έβρισκαν νέα επιχειρήματα για να μιλήσουν για την αναγκαιότητα μέτρων, ακόμα πιο αντιδραστικών, όπως η κατάργηση του ασύλου.

Η στάση του ΚΚΕ έβαλε σοβαρά εμπόδια σε αυτή την πορεία και για το λόγο αυτό στις συνελεύσεις ακούστηκαν κραυγές από καριερίστες αντικομμουνιστές. Για τις ομάδες αυτές, ο αντικομμουνισμός είναι συστατικό της ...«εξέγερσης» (μαζί με τη λέξη «κίνημα» υπέστησαν το μεγαλύτερο βιασμό αυτές τις μέρες). Χυδαίες επιθέσεις στα μέλη της ΚΝΕ που εκθέτανε ακόμα και τους ίδιους τους εμπνευστές τους. Ομιλίες του στιλ: «Τώρα έχουμε εξέγερση και το ΚΚΕ μιλάει για την Παλαιστίνη, για να ξεφύγει και να μαζέψει ψήφους».

Την ώρα που τα διαλυτικά φαινόμενα πολλαπλασιάζονται και η μέθη της «εξέγερσης» κρατάει ακόμα, η αντιλαϊκή πολιτική προχωρά ακάθεκτη. Για παράδειγμα, εφαρμόζεται το μέτρο της κατάργησης των δωρεάν συγγραμμάτων. Σε αρκετές περιπτώσεις, η μέρα που θα δοθεί το μάθημα πλησιάζει και βιβλίο ακόμα δεν έχει δοθεί, με αποτέλεσμα φοιτητές να το αγοράζουν. Εκείνοι που έχουν τη δυνατότητα, βέβαια. Πάλι μόνο οι δυνάμεις της ΚΝΕ μπαίνουν μπροστά στην οργάνωση κινητοποιήσεων, γεγονός που ...προκαλεί. «Εξεγερμένη», μέλος των ΕΑΑΚ, αναφώνησε στη συνέλευση της Αρχιτεκτονικής στο ΕΜΠ της Αθήνας: «Καλά, εδώ έχουμε εξέγερση κι εσείς κάνετε κινητοποιήσεις για τα συγγράμματα;», χωρίς να πείσει, αφού η ΓΣ υιοθέτησε το πλαίσιο της ΠΚΣ.

Μεγάλο κομμάτι φοιτητών και σπουδαστών αυτά τα βλέπει, προβληματίζεται. Προβληματίζεται ταυτόχρονα και για τις συνέπειες από την πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου που έχουν περάσει το κατώφλι του σπιτιού του, επηρεάζουν πιο πολύ τη ζωή του. Είναι καταρχήν οι χιλιάδες νέοι, που έχουμε συναντηθεί όλο το προηγούμενο διάστημα στους αγώνες. Είναι οι χιλιάδες νέοι που ψηφίζουν την ΠΚΣ. Είναι οι δεκάδες χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές που έχουν συμφέρον από την πρότασή μας. Δεν μπορούμε να αφήνουμε τη διαλυτική κατάσταση που έχουν επιβάλει όλες οι άλλες παρατάξεις να εμποδίζει τη δράση. Προκύπτει, λοιπόν, εκ των πραγμάτων η αναγκαιότητα να βάλουμε μπρος τις αποφάσεις μας και πιο συγκεκριμένα την απόφαση για το διακριτό πόλο σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Αρχικά, οι σύλλογοι στους οποίους οι συσχετισμοί είναι θετικοί πρέπει άμεσα να συζητήσουν, να αποφασίσουν τη συμμετοχή τους, καλώντας και όλους τους υπόλοιπους συλλόγους. Βασική, όμως, μορφή που θα υπηρετεί πιο μόνιμα αυτόν το σκοπό είναι οι Επιτροπές Αγώνα.

Σε κάθε τμήμα, έτος, σχολή, αλλού λιγότερο, αλλού περισσότερο, υπάρχουν οι δυνατότητες οι φοιτητές και σπουδαστές που έχουν αντιληφθεί στον ένα ή τον άλλο βαθμό τη σημερινή κατάσταση να οργανωθούν. Η Επιτροπή Αγώνα, λοιπόν, αυτό είναι. Είναι μορφή οργάνωσης, συσπείρωσης και δράσης των φοιτητών και σπουδαστών, σταθερή ραχοκοκαλιά του πόλου. Και όχι απλά και γενικά μια μορφή οργάνωσης και δράσης, όπως, για παράδειγμα, ο σύλλογος στον οποίο συμμετέχουν γενικά οι φοιτητές με γνώρισμα ότι φοιτούν στον ίδιο χώρο. Είναι μορφή οργάνωσης και δράσης με συγκεκριμένο προσανατολισμό, αιτήματα, στόχους.

Η συμφωνία, με τους στόχους πάλης, τα αιτήματα που αναφέρονται στις ανάγκες για μόρφωση, δουλειά, πολιτισμό, ζωή και η διάθεση για δράση πάνω σε αυτά είναι η προϋπόθεση για να συμμετέχει ο οποιοσδήποτε φοιτητής ή σπουδαστής. Τα αιτήματα αυτά είναι δίκαια, δεν αφορούν μόνο αυτούς που είναι στην Επιτροπή. Αυτή είναι και η δυναμική της Επιτροπής Αγώνα και της ικανότητας να μαζικοποιείται. Αφορούν όλους τους φοιτητές και σπουδαστές και πρώτα και κύρια εκείνους που είναι από λαϊκές και εργατικές οικογένειες, που συναντάνε πιο έντονα τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής, που δίνουν κυριολεκτικά μάχη για να σπουδάσουν, που δουλεύουν.

Η δράση είναι το βασικό συστατικό της ζωντανής της λειτουργίας. Η Επιτροπή πρέπει να είναι δραστήρια και όχι μια σφραγίδα, όπως έχουν καταντήσει τους συλλόγους οι υπόλοιπες δυνάμεις. Το πνεύμα που πρέπει να επικρατήσει είναι: Οσοι συμμετέχουν δρουν. Το πρόγραμμα δράσης θα συζητιέται και θα αποφασίζεται σε μαζέματά της. Ο καθένας θα μπορεί να απευθύνεται και να συμβάλλει με τον προβληματισμό του. Θα μπαίνουν στόχοι και θα κουβεντιάζεται η εμπειρία από τους προηγούμενους.

Αυτή τη δράση και αυτά τα αιτήματα θα καλεί να υιοθετούνται στις γενικές συνελεύσεις και στους συλλόγους, λειτουργώντας και δρώντας ανεξάρτητα από αυτές και τη συνεδρίασή τους. Με τη δράση της θα δώσει νέα ώθηση στην πάλη για την αλλαγή του συσχετισμού δύναμης. Η Επιτροπή Αγώνα μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς σε κάθε τμήμα και σχολή.

Είναι σίγουρο ότι αυτή η πρωτοβουλία δε θα μείνει αναπάντητη από τις υπόλοιπες δυνάμεις και ομάδες. Είμαστε βέβαιοι ότι θα χρησιμοποιήσουν τα ίδια σκουριασμένα επιχειρήματα που έχουμε ακούσει πολλές φορές. Μάλιστα, η εμπειρία φανερώνει ότι σε τέτοιες περιπτώσεις ταυτίζονται τόσο πολύ στα επιχειρήματά τους που τελικά αποκαλύπτονται. Θα είναι αυτοί που μαζί και δυνατά θα φωνάξουν «ενότητα», «διασπαστές», «εκλογικός μηχανισμός» και όλα τα υπόλοιπα γνωστά. Η δυναμική, όμως, της πρωτοβουλίας που παίρνουμε είναι βέβαιη. Είναι δοκιμασμένη και προκύπτει από όλες τις μορφές που έχουμε επιλέξει έως τώρα, οι οποίες μας οδήγησαν σε συνεχή ανοδική πορεία. Τώρα, μας δίνεται η δυνατότητα να κάνουμε το επόμενο μεγάλο βήμα. Τα μέλη της ΚΝΕ και οι εκατοντάδες νέοι που συμμετέχουν στην ΠΚΣ πρέπει να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό.