Το παραμύθι του «τεράστιου δημόσιου χρέους» και του μεγάλου δημόσιου ελλείμματος επανέλαβε για χιλιοστή φορά προχτές ο Κ. Καραμανλής, στην προσπάθειά του να δείξει ότι, τάχα, «δεν υπάρχουν περιθώρια» για ενίσχυση των εργαζομένων, των αγροτών, των συνταξιούχων, των ανέργων, της Παιδείας, της Υγείας, κ.ο.κ. Ομως, οι πρωθυπουργικοί ισχυρισμοί καταρρέουν κάτω από την ίδια την πραγματικότητα. Γιατί, την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση βρίσκει άφθονο χρήμα για εξοπλιστικά προγράμματα που εξυπηρετούν ΝΑΤΟικές ανάγκες και σχέδια. Μόνο για φέτος, για παράδειγμα, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να δαπανήσει γύρω στα 5 δισ. ευρώ για αγορά φρεγατών, μαχητικών αεροσκαφών, ελικοπτέρων, αρμάτων μάχης, κ.ο.κ. Τα ποσά είναι πράγματι ιλιγγιώδη, και μάλιστα σε περιόδους κρίσης, και έρχονται να προστεθούν σε δεκάδες δισ. ευρώ που δόθηκαν την τελευταία δεκαπενταετία σε πολεμικούς εξοπλισμούς. Σε τέτοιες δαπάνες, εξάλλου, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό το δημόσιο χρέος, που επισείει ξεδιάντροπα η κυβέρνηση. Σε δαπάνες, δηλαδή, για εξοπλιστικά προγράμματα, σε τζάμπα χρήμα και φοροαπαλλαγές που έχει δώσει σε μεγάλες εταιρείες, σε πακέτα στήριξης τραπεζών και μονοπωλίων, κ.ο.κ. Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν ευθύνονται στο ελάχιστο για το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα και γι' αυτό έχουν κάθε λόγο να αξιώνουν να μην πληρώσουν ούτε ένα ευρώ. Να πληρώσουν τα μονοπώλια που γιγαντώθηκαν...