«Λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η Αϊτή θα υποφέρει το 2009», προειδοποίησε, στις αρχές του χρόνου, το λαό της χώρας ο Πρόεδρος Ρενέ Πρεβάλ, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του για τη για την 205η επέτειο της ανεξαρτητοποίησης της χώρας από τη Γαλλία.

Η Αϊτή, που την 1η Γενάρη 1804 έγινε η πρώτη αποικία, η οποία μετά από επανάσταση του λαού έγινε ανεξάρτητη, η πρώτη ανεξάρτητη χώρα «εγχρώμων», και συνάμα κατήργησε τη δουλεία. Αυτή η χώρα της Καραϊβικής, που κατέχει το δυτικό άκρο (ένα τρίτο) της νήσου Εσπανιόλα που μοιράζεται με τη Δομινικανή Δημοκρατία με περίπου 9 εκατομμύρια κατοίκους, βιώνει σήμερα μια κόλαση.

Υπό κατοχή από την 1η Μάρτη 2004 από τη Γαλλία, τις ΗΠΑ και τον Καναδά, που σε αγαστή συνεργασία, εκδιώκοντας τον Πρόεδρο Ζαν Μπερτράντ Αριστίντ με την απειλή των όπλων, ανέθεσαν στην ειδική δύναμη του ΟΗΕ υπό την ηγεσία της Βραζιλίας, γνωστή ως MINUSTAH, να «αποκαταστήσει την πολιτική και την κοινωνική σταθερότητα». Η MINUSTAH παραμένει μέχρι σήμερα, καθώς «καμία τάξη και ασφάλεια» δεν αποκαταστάθηκε. Και ούτε πρόκειται.

«Σε μέρη όπως η παραγκούπολη του Σιτ Σολέιγ, όπου η Σαρλίν και το μωρό της μοιράζονται ένα σπίτι δύο δωματίων, μαζί με τα πέντε αδέλφια της και τους δύο άνεργους γονείς της, αποτελεί καθημερινή πραγματικότητα ένα μενού από μπισκότα που φτιάχνονται από σκουπίδια, ακαθαρσίες, αλάτι και μείγμα φυτικού βουτύρου», ανέφερε στις αρχές του 2008 ο Τζόναθαν Κατζ, σε ρεπορτάζ του στο «Ασοσιέιτεντ Πρες» για τους κατοίκους της πρωτεύουσας του μισού της νήσου Εσπανιόλα που μοιράζεται με τη Δομινικανή Δημοκρατία. Κάποιοι δε, που δεν τα καταφέρνουν να επιβιώσουν ούτε με τα μπισκότα λάσπης, πωλούν τα παιδιά τους ώστε να γίνουν υπηρέτες...

Ο υποσιτισμός ήταν ενδημικό φαινόμενο μεταξύ των 9 εκατομμυρίων κατοίκων και επιδεινώθηκε με το «τσουνάμι» των αυξήσεων των τιμών των βασικών ειδών διατροφής, όπως του ρυζιού, του μαγειρικού ελαίου, των φασολιών κ.ά. Οι αυξήσεις των τιμών απλώς ήταν το τελειωτικό χτύπημα, καθώς εργαζόμενοι και φοιτητές, με συνεχείς κινητοποιήσεις ενάντια στην κυβέρνηση καθόλη τη διάρκεια του 2007, έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για την κατάρρευση της αγροτικής οικονομίας και της οικονομίας της υπαίθρου και ζητούσαν τη ριζική αναθεώρηση της αγροτικής πολιτικής, καθώς, όπως τόνιζαν, «η Αϊτή, μία κατ' εξοχήν αγροτική χώρα, εισάγει πάνω από το 50% των προϊόντων, ενώ οι αγρότες αφήνονται να βυθιστούν στην εξαθλίωση».

Συνεπώς, οι τεράστιες λαϊκές κινητοποιήσεις και ταραχές που ξέσπασαν τον περασμένο Απρίλη και οι οποίες στοίχισαν έξι ζωές ήταν αναπόφευκτες. Οπως και οι συγκρούσεις με τους κυανόκρανους του ΟΗΕ. Οι ταραχές οδήγησαν στην αποπομπή του πρωθυπουργού, Ζακ Εντουάρ Αλεξίς. Τελικά, μετά πολυήμερη πολιτική αναταραχή, το Κογκρέσο ενέκρινε το διορισμό της Μισέλ Πιερ Λουίς στη θέση του πρωθυπουργού. Βέβαια, προηγήθηκαν δύο απορρίψεις των προτάσεων του Πρεβάλ για αντικατάσταση του Αλεξίς, διάσπαση του κόμματός του, του Lepswa (Ελπίδα), και δημιουργία μίας πολιτικής πλατφόρμας εντός του Κοινοβουλίου (Concertation des Parlementaires Progressistes - CPP), που καταδικάζει την πολιτική της κυβέρνησης. Ειδικά όσον αφορά την κατοχή και την αντίσταση σε αυτή, συνεργάζεται με το κόμμα του πρώην Προέδρου Αριστίντ, Fanmi Lavalas. Το κυριότερο όμως, αναδύθηκαν νέες λαϊκές οργανώσεις που είχαν την πρωτοβουλία και πρωτοστάτησαν στις κινητοποιήσεις.

Οσο για την Μισέλ Πιερ Λουίς, είναι γνωστή για τη δράση της μέσω των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και ειδικά ως επικεφαλής της FOKAL, (Fondasyon Konesans Ak Libte στα Κρεόλ), Μη κυβερνητική οργάνωση που ίδρυσε ο γνωστός Τζορτζ Σόρος, το 1995. Είναι απίστευτο, αλλά αληθινό ότι στην Αϊτή δρουν 10.000 ΜΚΟ. Σύμφωνα μάλιστα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, είναι η μεγαλύτερη κατά κεφαλή συγκέντρωση στον πλανήτη. Οργανώσεις που καταλαμβάνουν κάθε πιθανό χώρο οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας, ενώ οι προϋπολογισμοί τους είναι πολλές φορές πολύ μεγαλύτεροι από τους αντίστοιχους των κυβερνητικών υπηρεσιών.

Ο πολύπαθος αγροτικός τομέας είναι ένα εκκωφαντικό παράδειγμα. Σύμφωνα με έρευνα του Nazaire St. Fort, «περισσότερες από 800 ΜΚΟ δουλεύουν παράλληλα με το υπουργείο Γεωργίας, αλλά όλες έχουν δική τους σαφή, οριοθετημένη ατζέντα». Επίσης, σύμφωνα με έκθεση της Εθνικής Ενωσης Αγροτών της Αϊτής (ANDAH), «από τα 3,4 δισεκατομμύρια γκουρντ του προϋπολογισμού 2006-2007 όσον αφορά τις δημόσιες επενδύσεις στον αγροτικό τομέα, τα 3,2 δισ. τα διαχειρίστηκαν οι ΜΚΟ».

Σ' αυτόν τον τόπο, που η φτώχεια δε δύναται πλέον να μετρηθεί, η απόγνωση δε δύναται να μετρηθεί, που εξαχρειώνεται καθημερινά η ανθρώπινη ύπαρξη, ακολούθησαν οι σαρωτικοί κυκλώνες τον Αύγουστο και το Σεπτέμβρη.

Η χώρα σχεδόν ισοπεδώθηκε, ειδικά κατά το πέρασμα των πολύ ισχυρών κυκλώνων «Αϊκ» και «Χάνα», οι οποίοι στοίχισαν 793 ζωές - σύμφωνα με τον επίσημο απολογισμό - εκατοντάδες χιλιάδες έμειναν άστεγοι και προκλήθηκαν ζημιές ύψους μισού δισεκατομμυρίου δολαρίων, ενώ η κατάρρευση ενός σχολείου το Νοέμβρη κόστισε 91 ζωές. Το σαρωτικό πέρασμα των κυκλώνων, που αποκάλυψε την παντελή έλλειψη προστασίας, διέλυσε και τις εναπομείνασες υποδομές και η επιδείνωση τού έτσι κι αλλιώς άθλιου βιοτικού επιπέδου ήταν αναμενόμενη. Πριν καν κλείσει το 2008, δεκάδες παιδιά έχασαν τη ζωή τους από υποσιτισμό, ενώ σε χιλιάδες ανέρχονται αυτά που κινδυνεύουν άμεσα.

Ο Πρεβάλ υποσχέθηκε να αυξήσει την κυβερνητική βοήθεια και να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα δημοσίων έργων για την ανοικοδόμηση της Γκοναΐβ, της πόλης που επλήγη περισσότερο. Και μετά ήρθε και η κρίση...

Οι κινητοποιήσεις πλέον είναι συνεχείς, παρά το γεγονός ότι τα «δυτικά ΜΜΕ» δεν κάνουν τον κόπο να ασχοληθούν με αυτήν την «καταραμένη γωνιά» της Γης. Οι διαδηλωτές συγκρούονται με τους κυανόκρανους του ΟΗΕ, είτε στην πρωτεύουσα Πορτ ο Πρενς είτε σε άλλες πόλεις, που απαντούν με δακρυγόνα και πυροβόλα. Οι μεγαλύτερες, δε, σημειώθηκαν ενάντια στην επίσημη επίσκεψη του Προέδρου της Βραζιλίας, Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα.

Η MINUSTAH είναι ο πραγματικός κυκλώνας που σαρώνει την Αϊτή σχεδόν πέντε χρόνια και είναι το πιο πολύτιμο χαρτί της Βραζιλίας, στην προσπάθειά της να αναδυθεί σε «μεγάλη δύναμη» και να χρησιμοποιήσει το παράδειγμα της MINUSTAH για την εξασφάλιση μίας θέσης στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, στις 15 Οκτώβρη, ομοφώνως ενέκρινε την παράταση της θητείας της MINUSTAH και τη διεύρυνση της δύναμής της κατά 2.000 άτομα, σύνολο 9.000 πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό. Η MINUSTAH συνεργάζεται με τα παραστρατιωτικά τάγματα θανάτου - είχαν κομβικό ρόλο στην ανατροπή του Αριστίντ και εξακολουθούν να δρουν - για να καταστείλει τις λαϊκές αντιδράσεις.

Μάλιστα, ανάμεσα στους άμεσους στόχους της MINUSTAH, είναι η κατεδάφιση της παραγκούπολης Σιτέ Σολέιγ στο Πορτ ο Πρενς, όπως αποκάλυψαν κάποια ανεξάρτητα ΜΜΕ της Αϊτής, προβάλλοντας «λόγους ασφαλείας», καθώς, υποτίθεται, δρουν «εγκληματικές ομάδες», αλλά και για «ανθρωπιστικούς λόγους».

Το σχέδιο για την κατεδάφιση του Σιτέ Σολέιγ -είναι μία από τις μεγαλύτερες παραγκουπόλεις της αμερικανικής ηπείρου και φιλοξενεί σχεδόν 300.000 ψυχές που ζουν σε ακραία φτώχεια χωρίς αποχέτευση και ηλεκτροδότηση - αφορά την επέκταση της στρατιωτικής βάσης του ΟΗΕ, τη χρηματοδότηση της οποίας έχουν αναλάβει οι ΗΠΑ. Η σημασία του σχεδίου κατά τον δημοσιογράφο της εφημερίδας «Libert» Κιμ Ιβ έγκειται «πρώτα και κύρια στο γεγονός ότι το Σιτέ Σολέιγ είναι το επίκεντρο των κινητοποιήσεων κατά της κατοχής τα τέσσερα αυτά χρόνια. Παρά το γεγονός ότι οι περισσότερες λαϊκές οργανώσεις που διεξήγαγαν και ένοπλο αγώνα αφοπλίστηκαν στις αρχές του 2007, η αναταραχή συνεχίζεται και αναμένεται να λάβει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις εξαιτίας της επιδεινούμενης οικονομικής κρίσης. Για το λόγο αυτό, η στρατιωτική κατοχή αυτού του σημαντικού βόρειου τμήματος της πρωτεύουσας είναι νευραλγικής σημασίας».

Επιπροσθέτως, η στρατιωτική κατοχή της Αϊτής ήταν πάντα στις υψηλές προτεραιότητες των ΗΠΑ, καθώς η Αϊτή μαζί με τη Δομινικανή Δημοκρατία μοιράζονται με την Κούβα το θαλάσσιο Πέρασμα Γουιντγουόρντ, ο έλεγχος του οποίου είναι κρίσιμος για τα συμφέροντα των ΗΠΑ.