Με το μεγαλόπνοο στόχο να βοηθήσει τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να ανακαλύψουν εκ νέου τη θέση τους στο σύμπαν μέσα από την παρατήρηση του έναστρου ουρανού, η Διεθνής Αστρονομική Ενωση (IAU) χαρακτήρισε το 2009 ως Διεθνές Ετος Αστρονομίας. Ηδη, στο πλαίσιο αυτό, πραγματοποιούνται πολύμορφες εκδηλώσεις σε τουλάχιστον 90 χώρες.

Θα ήταν θαυμάσιο να αρκούσε να πειστεί κάποιος να κοιτάξει τα άστρα, να μάθει γι' αυτά και το μικρό αλλά εξαιρετικό πλανήτη μας και να καταλάβει τη θέση τη δική του και των άλλων ανθρώπων στο σύμπαν και πρώτα απ' όλα πάνω στη Γη. Εκείνο που εμποδίζει δεν είναι ότι η φωτορύπανση κάνει δύσκολη την παρατήρηση του ουρανού από τις αστικές και περιαστικές περιοχές. Είναι η τύφλωση που επιβάλλει το πλέγμα των κυρίαρχων κοινωνικών σχέσεων, δηλαδή των εκμεταλλευτικών παραγωγικών σχέσεων της καπιταλιστικής κοινωνίας.

Πάντα θα υπάρχουν νέοι άνθρωποι, που, παρά τις δυσκολίες, θα συγκινούνται από τα μυστήρια και το μεγαλείο των ουράνιων σωμάτων και φαινομένων. Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να ενθαρρύνονται. Αλλά κι αυτοί, όπως και οι άλλοι που δε σηκώνουν το κεφάλι για να αναρωτηθούν γι' αυτά που συμβαίνουν ψηλά (και γι' αυτά που συμβαίνουν γύρω τους) και τα αντιμετωπίζουν ως δεδομένα, αμετάβλητα, αιώνια και αμείλικτα, είναι θύματα της αντίφασης ανάμεσα στην αυξημένη ικανότητα της κοινωνίας να παράγει υλικό και πνευματικό πλούτο και του τρόπου που ο πλούτος αυτός κατανέμεται. Οχι δηλαδή στη βάση των αναγκών και για τη διαρκή ανέλιξη όλων των ανθρώπων σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο, αλλά στη βάση της ιδιοκτησίας στα μέσα, με χρήση των οποίων παράγεται ο πλούτος από τους ανθρώπους.

Οσα διεθνή έτη αστρονομίας και να κηρύξει η IAU, όσες καλοπροαίρετες δραστηριότητες και να γίνουν από επαγγελματίες και ερασιτέχνες αστρονόμους, ο άνθρωπος που πεινάει, ο άνεργος, ο εργαζόμενος που δεν ξέρει τι τον περιμένει αύριο, ο νέος που συναντά τους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση, ο νέος που νιώθει να του στερούν το αύριο, δε θα πολυσυγκινηθεί και δικαιολογημένα. Κι απ' την άλλη, υπάρχουν και σήμερα κάποιοι που χωρίς να έχουν μελετήσει τα ουράνια ξέρουν αρκετά, ώστε να γνωρίζουν ποια είναι η θέση τους στον κόσμο. Να γνωρίζουν ότι μόνη ελπίδα για να έχουν κάποτε την «πολυτέλεια» να βαδίζουν ελεύθεροι κάτω από τ' άστρα, είναι να σπάσουν τα δεσμά της εκμετάλλευσης και να χτίσουν τον κόσμο της ανθρώπινης αδελφοσύνης.