Είναι άδικο και απαράδεκτο οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα να διεκδικήσουν αυξήσεις στους μισθούς «γιατί υπάρχουν άλλοι που υποφέρουν πολύ περισσότερο». Την άποψη αυτή εξέφρασε χτες (στην ΕΡΑ) ο Κυρ. Μητσοτάκης, η οποία όμως δεν είναι προσωπική και αιρετική, αλλά κυρίαρχη. «Ο εργαζόμενος στο δημόσιο τομέα έχει αν μη τι άλλο τη σιγουριά της απασχόλησης, την οποία ο εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα δεν την έχει», δικαιολόγησε την άποψή του ο γαλάζιος βουλευτής, «αποκαλύπτοντας» ταυτόχρονα και τη σφοδρή επίθεση που προετοιμάζεται κατά των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα. Στην ουσία τους όμως απόψεις όπως η παραπάνω συνιστούν κλιμάκωση της ιδεολογικής τρομοκρατίας, ώστε οι εργαζόμενοι να αποδεχτούν αγόγγυστα να φορτωθούν τα βάρη της κρίσης. Το «διαίρει και βασίλευε» δε χρησιμοποιείται μόνο ανάμεσα στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, αλλά αυτή τη φορά επεκτείνεται και σε αυτούς που έχουν μια θέση εργασίας, έστω και μερικής και ελαστικής απασχόλησης, και σε αυτούς που απολύονται και είναι άνεργοι. Αν αφήσουν οι εργαζόμενοι να τους διασπάσουν, αν δεν καταφέρουν να απαντήσουν ως μια γροθιά και να περάσουν στην αντεπίθεση, είναι ολοφάνερο ότι η κρίση θα περάσει από πάνω τους, σαρώνοντας ό,τι έχει απομείνει από τα δικαιώματά τους. Σίγουρα πάντως δεν υπάρχει καιρός για αυταπάτες και για χάσιμο.