Με πρόσχημα την οικονομική κρίση, οι τράπεζες «ανταμείφθηκαν» με 28 δισ. ευρώ. Η εξήγηση που δόθηκε ήταν ότι οι τραπεζίτες (που ταυτοχρόνως τυγχάνουν βιομήχανοι, εφοπλιστές, εργολάβοι, πετρελαιάδες, κλπ.) έπρεπε να τα «φέρουν βόλτα» λόγω των προβλημάτων ρευστότητας που τους προκαλεί η διεθνής συγκυρία. Επομένως, και σε ό,τι έχει να κάνει με τα 28 δισ. ευρώ, μπορούμε με ασφάλεια να καταλήξουμε ότι «πάνε αυτά»...

Αλλά εκείνοι που «δεν τα φέρνουν βόλτα», οι τραπεζίτες, έδωσαν πριν λίγες μέρες στη δημοσιότητα τους ισολογισμούς τους για το έτος 2008. Τι προκύπτει; Οτι μέσα στο 2008, έτος έναρξης της οικονομικής κρίσης, έξι μόνο τράπεζες (από αυτές που έλαβαν τον «μποναμά» των 28 δισεκατομμυρίων), όχι μόνο δεν είχαν ζημιές, όχι μόνο δεν είχαν «κεσάτια», αλλά παρουσίασαν κέρδη (καθαρά κέρδη) ύψους 3,922 δισ. ευρώ!

*

Μοιραία, λοιπόν, ακολουθούν ορισμένες συγκρίσεις. Προσέξτε:

• Η έκτακτη εισφορά που ανακοίνωσε ο κ. Παπαθανασίου για τα εισοδήματα άνω των 60.000 ευρώ και η οποία συνιστά μέγιστη ένδειξη της κυβερνητικής αντίληψης περί «κοινωνικής δικαιοσύνης» αποβλέπει στην είσπραξη συνολικά 274 εκατομμυρίων.

Ξέρετε περί τίνος πρόκειται; Το ποσό αυτό - που πλασαρίστηκε από την κυβέρνηση σαν μέτρο «δίκαιης αναδιανομής του πλούτου» - δεν είναι ούτε το 7% των καθαρών κερδών που «ενθυλάκωσαν» οι έξι τράπεζες...

• Τα ψίχουλα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση ότι θα διατεθούν με τη μορφή «έκτακτου βοηθήματος» της τάξης των 300 και 500 ευρώ στους χαμηλοσυνταξιούχους (ήτοι από 0,8 έως 1,3 ευρώ τη μέρα...), αφορούν συνολικά σε ένα ποσό ύψους 76 εκατομμυρίων.

Με άλλα λόγια, η «κοινωνική ευαισθησία» της κυβέρνησης, η οποία εμφανίστηκε σαν πλουσιοπάροχο «δώρο» που αφορά διακόσιες χιλιάδες συνταξιούχους, ισούται με το ...1,9% των κερδών έξι (όλων κι όλων) τραπεζιτών!

*

Αυτό στη γλώσσα της κυβέρνησης λέγεται «προσπάθεια αντιμετώπισης της κρίσης». Στη γλώσσα, όμως, των κανονικών ανθρώπων, λέγεται εμπαιγμός, απάτη, λέγεται πρόκληση και, κυρίως, λέγεται στυγνή ταξική πολιτική. Μια πολιτική που πατάει επί πτωμάτων, που διευρύνει την έρημο της φτώχειας και της ανέχειας για να μπορούν οι Κροίσοι να κονομάνε (και) από την κρίση.