Οπως η ζωή δεν είναι ένα «Μαύρο Κουτί», έτσι και το θέατρο δεν είναι ο καθρέφτης του. Στη ζωή ο άνθρωπος μπορεί να βουλιάξει, να γίνει πιράνχας, να φάει τους άλλους, να πιάσει πάτο. Το θέατρο, όμως, οφείλει να δώσει προοπτικές, τις οποίες ο καθένας τις χειρίζεται κατά τον τρόπο που μπορεί.

Ετσι προκύπτει ένα αισιόδοξο έργο πάνω σ' ένα μαύρο θέμα. Ενα έργο που θέλει να διακηρύξει πως η κοινωνία δεν πρέπει να φτάσει στο έσχατο της εξαθλίωσης για να πάρει τα μέτρα της.

Αυτό είναι το «Μαύρο Κουτί», το έργο του Γιώργου Ηλιόπουλου, που ανεβάζει ο Κώστας Καζάκος, στο θέατρο «Τζένη Καρέζη». Ενα έργο που θέλει να χτυπήσει την αντίληψη πως «η ζωή είναι μια σκάλα και οι άνθρωποι είναι σκαλοπάτια. Πρέπει να τους πατήσεις αν θέλεις να ανέβεις στην κορυφή».