Είτε σε περιόδους καπιταλιστικής ανάπτυξης, είτε ακόμη και σε συνθήκες κρίσης και αναταράξεων, όπως σήμερα, η δράκα των κεφαλαιοκρατών έχει στη διάθεσή της «τρόπους» και τα εργαλεία να υφαρπάζει ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια από τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο. Τον πλούτο που έχει ένα και μοναδικό τροφοδότη : Την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα...

Το γεγονός και μόνο ότι η λειτουργική κερδοφορία στο έτος 2008 - μέσα στην κρίση! - και μόνο για τις 290 ΑΕ εισηγμένες στο χρηματιστήριο της Αθήνας έφτασε κοντά στα 10 δισ. ευρώ, αποτελεί μια ακόμη απόδειξη για το βαθμό της εκμετάλλευσης. Η προκλητική κερδοφορία τους αποκαλύπτει την πεμπτουσία της εφαρμοζόμενης πολιτικής που έχει για μπούσουλα την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, που υπηρετούν και εφαρμόζονται από την ΕΕ με συγκεριμένες αποφάσεις και εργαλεία (Συνθήκη Μάαστριχτ, Στρατηγική Λισαβόνας κ.ο.κ.). Χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός ότι η όποια εμφανιζόμενη πτωτική τάση στη μάζα των επιχειρηματικών κερδών κινητοποίησε όχι μόνο τους σημερινούς διαχειριστές του συστήματος - που άλλωστε έχουν τον πρώτο λόγο και ευθύνη - αλλά, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, και τους επίδοξους αυριανούς διαχειριστές, το σύνολο των δυνάμεων του ευρωμονόδρομου της υποταγής. Η πτωτική τάση στα ποσοστά του κέρδους έφερε μαζί της την κρατικομονοπωλιακή ρύθμιση ενίσχυσης των τραπεζών από τα πακέτο με τα 28 δισ. ευρώ. Και δεν ήταν η μόνη σε αυτή την κατεύθυνση. Πακτωλός κρατικού χρήματος και κοινωνικού πλούτου δίνεται και περιμένει και άλλες μερίδες κεφαλαιοκρατών, που αναζητούν ζωτικό χώρο και κέρδη, σε τομείς όπως για παράδειγμα στην «πράσινη οικονομία» κ.ά. όπως ακριβώς προτάσσουν μερίδες διαχειριστών του εκμεταλλευτικού συστήματος. Τόσο οι μεγαλοεπιχειρηματίες όσο και οι στυλοβάτες τους αναζητούν διεξόδους για τα συσσωρευμένα κεφάλαια. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η κατά το δυνατό αναίμακτη έξοδος των κεφαλαίων «τους» από την κρίση, η διασφάλιση των όρων και προϋποθέσεων της μελλοντικής υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων και κερδών.

Οι κυβερνήσεις της ΝΔ έχουν κάθε δικαίωμα να καυχηθούν και να διαγωνιστούν ισάξια τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ για τα μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Στην αμέσως προηγούμενη περίοδο (2004-2007) τα καθαρά κέρδη για τις εισηγμένες στο χρηματιστήριο της Αθήνας ΑΕ είχαν την παρακάτω εξέλιξη :

• 2004: 4,5 δισ. ευρώ
• 2005: 6,5 δισ. ευρώ
• 2006: 8,1 δισ. ευρώ
• 2007: 11,3 δισ. ευρώ !

Συμπερασματικά δηλαδή, στην 4ετία 2004 - 2007 μάζεψαν πάνω από 30 δισ. ευρώ! Μαζί με αυτά που απέσπασαν μέσα στο 2008 πλησιάζουν στα 40 δισ. ευρώ! και συνεχίζουν αξιώνοντας ακόμη περισσότερα.

Για την αμέσως προηγούμενη τριετία (2001-2003) - με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ είχαν αποσπάσει το ιλιγγιώδες ποσό των 16,4 δισ. ευρώ. Ετσι στην 8ετία 2001 - 2008 έβαλαν στο χέρι πάνω από 56 δισ. ευρώ, πλούτος που προέρχεται εξολοκλήρου από το δουλειά και το μόχθο των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων.

Σε κάθε περίπτωση τα κέρδη που απέσπασαν στο 12μηνο του 2008 οι 290 εισηγμένες ΑΕ βρίσκονται πολύ πάνω από τα αντίστοιχα του 2006. Η εμφανιζόμενη πτωτική τάση σε σύγκριση με του 2007 έχει να κάνει και με τις λογιστικές προβλέψεις για τυχόν επισφαλή δάνεια πελατών τους κυρίως για τον τραπεζικό κλάδο. Απ' όποια σκοπιά και να διαβάσει κανείς τους ισολογισμούς τους προκύπτει ανάγλυφα η λειτουργία και ο βαθμός εκμετάλλευσης. Η υπερσυσσώρευση κερδών καταδείχνει τη σωρεία βασικών όσο και αγεφύρωτων αντιθέσεων ανάμεσα στα εργατικά και λαϊκά στρώματα και τη δράκα της πλουτοκρατίας. Οι τραπεζίτες συνεχίζουν να θησαυρίζουν από τη λεηλασία των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Το ίδιο οι μεγαλομέτοχοι στις πρώην ΔΕΚΟ που επιβάλλουν απανωτές ανατιμήσεις στα τιμολόγια, οι μεγαλομέτοχοι του κλάδου της Υγείας που επωφελούνται και από τη γενικότερη κατάσταση στην παρεχόμενη δημόσιο Υγεία, οι κατασκευαστικές εταιρείες οι οποίες καραδοκούν και για τις νέες συμπράξεις (ΣΔΙΤ) με το κράτος κ.ο.κ.

Ας δούμε τα βασικά μεγέθη των ισολογισμών του 2008 (πηγή: «Πήγασος ΑΧΕΠΕΥ») :

• Λειτουργικά κέρδη (EBITDA): Διαμορφώνονται σε 9,86 δισ. ευρώ (από 11,3 δισ. ευρώ) με υποχώρηση 13,1%. Για λόγους συγκρισιμότητας των μεγεθών ας σταθούμε στο γεγονός ότι το συνολικό κονδύλι του κρατικού προϋπολογισμού (2008) για δαπάνες κοινωνικής προστασίας (ΕΚΑΣ, επιδόματα πρόνοιας, λεγόμενο ταμείο για τη φτώχεια, κ.ά.) προβλέπει μόλις 2,7 δισ. ευρώ, ποσό που δε φτάνει ούτε καν στο ένα τέταρτο των επιχειρηματικών κερδών της ίδιας χρονιάς...
• Καθαρά κέρδη (μετά από φόρους) : Εφτασαν σε 5,71 δισ. ευρώ (από 9,98 δισ. ευρώ) με εμφανιζόμενη πτώση 41,9%.
• Τζίρος (κύκλος εργασιών): Διαμορφώθηκε σε 89,4 δισ. ευρώ (από 79,7 δισ. ευρώ στο 12μηνο 2007) παίρνοντας αύξηση 12,2%. Να σημειωθεί πως το στοιχείο αυτό δεν αφορά στο χρηματοπιστωτικό κλάδο.
• Εσοδα από τόκους (αφορά τις τράπεζες): Εφτασαν στο ιλιγγιώδες ύψος των 12,62 δισ. ευρώ.
• Μερίσματα: Σε πείσμα της κρίσης και της... οικονομικής δυσπραγίας τους οι μεγαλομέτοχοί τους μοιράστηκαν 2,4 δισ. ευρώ. Να σημειωθεί πως ο τραπεζικός κλάδος για το 2008 δεν έδωσε μερίσματα μετά από συμφωνία με την κυβέρνηση της ΝΔ στο πλαίσιο της κρατικομονωπολιακής ρύθμισης (πεκέτο 28 δισ. ευρώ).
• Από τις 175 κερδοφόρες ΑΕ οι 63 εμφάνισαν και αύξηση κερδών σε σχέση με το 2007.
• Τραπεζικός κλάδος: Τα προ φόρων κέρδη διαμορφώνονται σε 5 δισ. ευρώ ή περίπου στο 56% από τη συνολική πίτα των επιχειρηματικών κερδών. Πρωταγωνιστής είναι ο όμιλος της Εθνικής Τράπεζας με καθαρά κέρδη (μετά από φόρους 1,54 δισ. ευρώ).
• Αλλοι κλάδοι: Χαρακτηριστική είναι η αύξηση των κερδών για τους κλάδους: εκδόσεις - εκτυπώσεις: +660%, προϊόντα χάρτου: +766,7%, ζωοτροφές: +100,9%, εταιρείες συμμετοχών +1.091% (!), προϊόντα χάρτου: +766,7%, μεταφορές: +186,7%, τηλεόραση - ψυχαγωγία: +123,9%, παραγωγή και εμπορία καπνού: +24,1% κ.ά.