Πάει πολύ να επαίρεται ο Κ. Καραμανλής, όπως έκανε από το βήμα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στη Βαρσοβία, ότι οι αντιδραστικές ιδέες και η πολιτική των κεντροδεξιών κομμάτων του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) είναι σήμερα «ισχυρότερες» από ποτέ και πως τις «εμπιστεύονται περισσότερο» οι λαοί της Ευρώπης. Ειδικά σήμερα, η καπιταλιστική κρίση έχει σαρώσει μια σειρά «αξιώματα» και ιδεολογήματα που πρόβαλλαν τις προηγούμενες δεκαετίες τα κεντροδεξιά κόμματα, μεταξύ των οποίων και η ΝΔ, χέρι - χέρι βέβαια με τα κεντροαριστερά. Ποιος ξεχνάει την πλύση εγκεφάλου που επί χρόνια έκαναν πως τάχα μέσα από τη στήριξη της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας η ΕΕ θα οδηγηθεί στην «αειφόρο ανάπτυξη» και την «ευημερία για όλους». Οτι μέσα από τη στρατηγική της Λισαβόνας η ευρωοικονομία θα φτάσει την αμερικανική οικονομία, ενώ θα δημιουργηθούν «περισσότερες και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας». Οι εργαζόμενοι και οι λαοί της ΕΕ, διαπιστώνουν τώρα με οδυνηρό τρόπο ότι όχι μόνο έχουν πληρώσει πολύ ακριβά την «ανάπτυξη» των προηγούμενων δεκαετιών, αλλά τώρα χρησιμοποιούν την κρίση για να σαρώσουν ό,τι έχει απομείνει από τα εργασιακά δικαιώματα. Και, βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να στηρίζουν και να εμπιστεύονται αυτήν την αντιδραστική πολιτική. Ακόμα και αν, όπως επιχειρεί να κάνει το ΕΛΚ, επιχειρούν να την πλασάρουν με νέο κουστουμάκι, όπως «κοινωνική οικονομία της αγοράς»...