Το αποπροσανατολιστικό δίλημμα «δεξιά - αντιδεξιά» έχει πολλές φορές τεθεί ενώπιον του λαού απ' την ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Και τίθεται με κάθε αφορμή ξανά και ξανά. Ετσι, στην «Αυγή» της περασμένης Πέμπτης διαβάζουμε άρθρο του Π. Σκουρλέτη, μέλους της ΚΠΕ του ΣΥΝ, με τίτλο «το έλλειμμα στην πολιτική της δεξιάς», όπου αναλύει τα περί δημοσίου ελλείμματος, μπροστά στο οποίο «οι νεοφιλελεύθεροι αρρωσταίνουν». Η πραγματικότητα, βέβαια, θέλει και τους νεοφιλελεύθερους και τους σοσιαλδημοκράτες και τους κεντροαριστερούς, όλους όσοι ασπάζονται τον «ευρωμονόδρομο» να εκδηλώνουν τα ίδια ακριβώς συμπτώματα απέναντι στο δημόσιο έλλειμμα, το οποίο με βάση τις ευρωενωσιακές ντιρεκτίβες δεν μπορεί να υπερβαίνει το 3% του ΑΕΠ. Και δεν έχει να κάνει με την πολιτική της δεξιάς. Εχει να κάνει με την από κοινού συνομολογημένη σε ευρωενωσιακό επίπεδο πολιτική που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου. Σ' αυτό το πλαίσιο, δεν μπορεί να υπάρξει ένας δημόσιος τομέας «που θα εγγυάται τα δημόσια αγαθά, αποσπώντας τα από την αγορά και εμποδίζοντας τη μετατροπή τους σε αγοραία εμπορεύματα, που θα προωθεί τον κοινωνικό έλεγχο και τη συμμετοχή και θα κινείται στη λογική της οικονομίας των αναγκών». Καπιταλιστική οικονομία και οικονομία των λαϊκών αναγκών είναι σαν τη μέρα με τη νύχτα. Αυτό το πλαίσιο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καταδικάσουν οι εργαζόμενοι και να το αντιπαλέψουν, συνειδητοποιώντας ότι ανάμεσα στην οικονομία των μονοπωλίων και στη λαϊκή οικονομία δεν υπάρχει χώρος για καμία άλλη. Καταδικάζοντας με την ψήφο τους και όσους τον εμπαίζουν περί του αντιθέτου.