Στις επιλογές της κυβέρνησης τα νοσοκομεία βαρύνουν περισσότερο ως επιχειρησιακές μονάδες παρά ως χώροι παροχής ιατρικών υπηρεσιών και ως εκ τούτου η βελτίωση της λειτουργίας πρωτίστως εξαρτάται απ' τη διεύθυνσή τους με ένα μάνατζερ.

Τα παραπάνω προκύπτουν από χτεσινές δηλώσεις του υπουργού Υγείας Αλ. Παπαδόπουλου στο ραδιοσταθμό «Πλάνετ». Απαντώντας στην ερώτηση αν μέσα στα σχέδια που προωθεί η κυβέρνηση θα είναι και οι μάνατζερς ο υπουργός Υγείας είπε: «Μα αυτό είναι κεντρικό σημείο και αυτά θα τελειώσουν ελπίζω στο πρώτο εξάμηνο του 2001. Η όλη ανασυγκρότηση ΕΣΥ νοσοκομεία και όλα αυτά. Τα νοσοκομεία, εκτός από χώροι που παρέχονται υπηρεσίες ιατρικές, είναι και επιχειρησιακές μονάδες. Οταν έχουν προϋπολογισμούς 30 ή και 45 δισ. η διοίκησή τους δεν μπορεί να επαφίεται σε συλλογικά όργανα που τις περισσότερες φορές μη έχοντας μυρωδιά για το τι πράγμα διοικούν».

Οσον αφορά την ιεράρχηση των θεμάτων, που θα προωθηθούν με τα σχέδια ο Αλ. Παπαδόπουλος είπε: «Δεν υπάρχουν πρώτα και δεύτερα που θα γίνουν. Υπάρχει ένα σύνολο μέτρων, κυρίως 7 αξόνων και εκεί μέσα περιλαμβάνονται διάφορα μέτρα, τα οποία θα οδηγήσουν σε αυτές τις τόσο αναγκαίες αλλαγές. Το πρώτο νομοσχέδιο που θα κατατεθεί, γιατί θα κατατεθούν δύο νομοσχέδια που θα ακολουθούν τη μεταρρύθμιση, θα αφορά την περιφερειακή συγκρότηση του ΕΣΥ με την εγκαθίδρυση και τη λειτουργία των περιφερειακών συστημάτων υγείας. Το δεύτερο κεφάλαιο θα αφορά τη ριζική ανασυγκρότηση της λειτουργίας των νοσοκομείων. Το τρίτο, θα αφορά τα εργασιακά θέματα και θα είναι ο ποιοτικός έλεγχος ο οποίος είναι ανύπαρκτος σήμερα στη χώρα μας στις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας και κατά πάσα πιθανότητα θα περιλαμβάνει και ένα κεφάλαιο που θα αφορά τις προμήθειες. Το δεύτερο νομοσχέδιο που θα ακολουθήσει αμέσως μετά, θα αφορά την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, ενιαία και όχι αυτό το κατακερματισμένο, σπάταλο και αναποτελεσματικό που υπάρχει σήμερα. Και βεβαίως, ταυτόχρονα, με τη δημιουργία αυτού του οργανισμού για τη νέα ενιαία διαχείριση των πόρων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας φροντίδας. Αυτοί είναι οι άξονες. Ολο αυτό είναι ένα τεράστιο πρόγραμμα το οποίο θέλει υπομονή και επιμονή. Είναι μια βασανιστική πορεία που θα διαρκέσει 6 χρόνια. Δε θα προχωρήσουμε σε πασαλείμματα ούτε πάνω σε διαβρωμένα πράγματα, να κάνουμε επαφές που θα ξεβάφουν σε ένα μήνα. Διαλέξαμε το δύσκολο δρόμο και αυτόν θα ακολουθήσουμε».