Είναι γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δώσει στη δημοσιότητα το πολιτικό του πλαίσιο για τις ευρωεκλογές και την ΕΕ. Η στρατηγική ενσωμάτωσης στην καπιταλιστική αυτή Ενωση είναι το βασικό στοιχείο αυτού του πλασίου. Ολα τα υπόλοιπα περί χαλάρωσης ή κατάργησης κατ' άλλους από τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι εκ του πονηρού, για να θολώνουν τα νερά, να σπέρνουν φρούδες ελπίδες για δήθεν αλλαγές μέσω των ευρωενωσιακών θεσμών σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, γεγονός που αντικειμενικά σπρώχνει τους εργαζόμενους στις συμπληγάδες των μονοπωλίων. Αυτές, λοιπόν, οι θέσεις δε συμβαδίζουν ακριβώς με την άποψη, που οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα έχουν διαμορφώσει για την ΕΕ. Ταυτόχρονα, όμως, για ψηφοθηρικούς λόγους, οι επιμέρους συνιστώσες του ενίοτε διατυπώνουν άλλες, διαφορετικές θέσεις, ζητώντας ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ, σκορπώντας έτσι σύγχυση και αποπροσανατολισμό. Και μπορεί με τέτοια και μόνο τακτική να δρα ο ΣΥΡΙΖΑ, οπορτουνιστική δύναμη είναι, αλλά ακριβώς γι' αυτό και ύπουλη και επικίνδυνη για το λαό και τα συμφέροντά του. Γιατί η υποψήφια της ΚΟΕ, π.χ., μπορεί να βγαίνει προπαγανδιστικά με θέσεις εναντίωσης στην ΕΕ, αλλά υπηρετεί πολιτική υπέρ της ΕΕ. Δεν κοροϊδεύει απλά. Κάνει συνειδητή δουλειά εγκλωβισμού των εργαζομένων στην αντιλαϊκή ΕΕ και στο σύστημα, στο όνομα εναντίωσης σ' αυτά. Που σημαίνει, καλεί το λαό για ψήφο ενάντια στην ΕΕ, ενώ αυτή η ψήφος θα ενισχύει κόμμα που είναι υπέρ της ΕΕ.

Μπροστά στις ευρωεκλογές λοιπόν, οι του ΣΥΡΙΖΑ, αναλόγως με την περίσταση και τον συνομιλητή τους, μπορούν να ανασύρουν τη θέση υπέρ ή κατά του ευρωστρατού. Τη θέση υπέρ ή κατά του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ κ.ο.κ. Αυτά παρουσιάζουμε σήμερα, καλώντας σε επαγρύπνηση για να μην πάνε οι ψήφοι χαμένες. Μακριά λοιπόν οι άνθρωποι του μόχθου από τους καιροσκόπους.

Αν παρακολουθήσει κάποιος την ΚΟΕ, μπορεί αυτή η συνιστώσα να αιτιολογεί τις εξελίξεις στην Ευρώπη ως «καθοριζόμενες από τις ανάγκες των μονοπωλίων» (Θέσεις 2ου Συνεδρίου). Την ίδια ώρα, Ο ΣΥΝ τις αιτιολογεί ως συνέπεια των «νεοφιλελεύθερων ελίτ», των «τζογαδόρων», του «θλιβερού και λίγου Μπαρόζο». Ο όλος ΣΥΡΙΖΑ, συμφωνώντας με τον ΣΥΝ, τις κρίνει ως συνέπεια του «αδιεξόδου στο οποίο περιήλθε το νεοφιλελεύθερο μοντέλο».

Η μία συνιστώσα, η ΚΟΕ, να επιμένει ότι «η αντιδραστική, αντεργατική, ιμπεριαλιστική, ΕΕ δεν μεταρρυθμίζεται, δεν αλλάζει χαρακτήρα». Η άλλη, ΔΕΑ, να συμπληρώνει: «Η ΕΕ δημιουργήθηκε για να ενισχύσει τη δύναμη των ευρωπαϊκών πολυεθνικών» και «ο καπιταλισμός δεν παίρνει διορθώσεις. Πρέπει να ανατραπεί. Δεν υπάρχει κοινοβουλευτικός δρόμος προς μια τέτοια αλλαγή». Ο ΣΥΝ να επιμένει ότι βεβαίως η ΕΕ μεταρρυθμίζεται και αλλάζει χαρακτήρα. Και ο όλος ΣΥΡΙΖΑ συμφωνεί και επαυξάνει με τον ΣΥΝ: «Ο ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητεί το πλαίσιο των συνθηκών πάνω στις οποίες διαμορφώθηκε και λειτουργεί η ΕΕ ως νεοφιλελεύθερη μονεταριστική ένωση χωρών» και «επιδιώκουμε να αλλάξουμε την Ευρώπη». Δηλαδή, μεταρρυθμίζεται και αυτό συμφώνησαν και προβάλλουν όλες οι συνιστώσες. Οταν δεν το κάνουν κάποιες ψαρεύουν στα θολά...

Κατά περίπτωση μπορούν να προβάλλουν τη θέση: «Παλεύουμε για τη διάλυση της ΕΕ» και «το κύριο πεδίο των πολιτικών συγκρούσεων παραμένει στα εθνικά κράτη» (ΚΟΕ). 'Η τη θέση «η ΕΕ είναι το πεδίο των ταξικών, πολιτικών, ιδεολογικών αγώνων» (4/4/2009, Ν. Χουντής, «Ελευθεροτυπία») και τη θέση «απορρίπτουμε τις αντιλήψεις εθνικού απομονωτισμού που είναι εντελώς παρωχημένες (...) απαιτείται διεθνοποίηση και των δημοκρατικών πολιτικών διαδικασιών και θεσμών (...) η θέση και το μέλλον της Ελλάδας είναι μέσα στην Ενωμένη Ευρώπη» (πρόγραμμα ΣΥΝ).

Αναλόγως του ακροατηρίου τους, επίσης, μπορούν να προβάλλουν τη θέση (ΚΟΕ): «Το αίτημα για "περισσότερη Ευρώπη" δεν αντιπροσωπεύει κάτι πέρα από την υποστήριξη δυτικοευρωπαϊκών δυνάμεων στον ανταγωνισμό τους με τις ΗΠΑ». Τη θέση (ΔΕΑ): «Η ΕΕ δημιουργήθηκε για να εξυπηρετήσει τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές στον ανταγωνισμό τους κυρίως με τον αμερικάνικο». 'Η τη θέση (ΣΥΝ): «Σήμερα, η ενοποίηση της Ευρώπης είναι περισσότερο αναγκαία από κάθε προηγούμενη περίοδο». Για να καταλήξει ως θέση του ΣΥΡΙΖΑ: «Για εμάς η διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης και η Ευρώπη αποτελούσαν πάντα το πεδίο σημαντικών αγώνων, όπου η πολιτική της αριστεράς δοκιμάζεται και οι στόχοι της βρίσκουν πρόσφορο έδαφος». Να γιατί είναι επικίνδυνοι.

Οπως είναι ήδη γνωστό, ο ΣΥΝ μετέχει στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Γι' αυτό η ΚΟΕ γράφει: «Η δεκαετία του '90 ήταν μια θλιβερή δεκαετία για την ευρωπαϊκή αριστερά» και αφού παραθέτει τα έργα και τις ημέρες της ευρωπαϊκής «αριστεράς» (συμμετοχή σε αντιλαϊκές κυβερνήσεις, στήριξη επεμβάσεων κ.λπ.) καταλήγει: «Υποστηρίζει την ΕΕ και δεν καταγγέλλει τον ιμπεριαλιστικό της χαρακτήρα. Ολα αυτά αποτυπώνονται με εμφανή τρόπο και στο νεοϊδρυθέν Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς». Τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ; «Παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις προσπάθειες για ενότητα της αριστεράς σε όλη την Ευρώπη (...). Η άλλη Ευρώπη χρειάζεται να εκφραστεί στο πολιτικό πεδίο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο διάλογος και η κοινή δράση (...) του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς»!

Ας υποθέσουμε ότι το ακροατήριό τους είναι αγρότες. Ο ΣΥΝ θα τους πει: «...για τη μεταρρύθμιση της ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική) και την αλλαγή προσανατολισμού του ΠΟΕ» (σελ 261). Το «Ξεκίνημα» θα τους μιλήσει για «ανατροπή της καπιταλιστικής ΚΑΠ, κατάργησης του ΠΟΕ». Ο όλος ΣΥΡΙΖΑ συμμαζεύει: «Διαμόρφωση της ΚΑΠ σε εντελώς νέα βάση με κατεύθυνση την οικολογική και υγιεινή αναμόρφωση της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής». Και το «Ξεκίνημα» συμφωνεί.

Η ΚΟΕ λέει ότι έχει αντιρρήσεις για το σύνθημα «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός». Οπως γράφει: «Δεν μπορούμε να λέμε πως είναι εφικτός ένας άλλος κόσμος και πως οι άνθρωποι είναι πάνω από τα κέρδη, χωρίς να προσδιορίζουμε λίγο τους πολιτικούς όρους αυτών των ριζικών αλλαγών». Τελικά, όμως, τα συνθήματα αυτά κατοχυρώθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ και τα υιοθέτησε και η ΚΟΕ.

Είναι νομίζουμε προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, άρα και οι συνιστώσες του, έχει υιοθετήσει βασικές πολιτικές θέσεις και προτάσεις που όλες συνάδουν με τη βασική θέση υπέρ της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, που υπαγορεύει φυσικά και την ανάλογη στάση σε κρίσιμες ψηφοφορίες (Μάαστριχτ, ΟΝΕ, Ευρωκοινοβούλιο). Πόσο καλύτερα να το πούμε εμείς απ' όσο το είπε ο Δ. Τσακνιάς, μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, παρουσιάζοντας σε συνέντευξη Τύπου το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ: «Θέλω να πω όσον αφορά στα ευρωπαϊκά ζητήματα, δεν υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ με την προγραμματική πρόταση του ΣΥΝ. Είναι στην ίδια γενική γραμμή. (...) Δεν είναι ουσιαστικές διαφοροποιήσεις. Είναι στην ίδια γραμμή. Αυτά που λέει και το πρόγραμμα, η συμβολή του ΣΥΝ για το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αυτά έχουν γενικά γίνει δεκτά από τον ΣΥΡΙΖΑ, έχουν διατυπωθεί στο προγραμματικό κείμενο» (...) «τα κείμενα είναι σαφή και μια απλή σύγκριση πείθει γι' αυτά που σας είπα».

Και λίγες μέρες μετά, αρχές Απρίλη, ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας, σε συνέντευξη Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, ξεκαθαρίζει: «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη φιλοευρωπαϊκή δύναμη».

Και η μόνη τόσο αναξιόπιστη και αφερέγγυα θα συμπληρώναμε εμείς.