Η έκθεση σκιαγραφεί τους απόηχους του σουρεαλισμού στη ζωγραφική του τόπου μας, από τη δεκαετία του '30 έως τις μέρες μας. Αφετηρία της παρουσίασης αποτελεί ο πίνακας του Νίκου Εγγονόπουλου «Σιδηροδρομικός Σταθμός» (1936), ένα από τα πρώτα σουρεαλιστικά έργα του καλλιτέχνη, το οποίο συμπεριλήφθηκε στη Μπιενάλε Βενετίας το 1954. Ο συνομήλικός του, ο «Ελλην εξ΄ Αιγύπτου» Antoine Mayo, βρέθηκε στο Παρίσι τη δεκαετία του '20 και εισχώρησε στους κόλπους των ξένων σουρεαλιστών αλλά δεν εντάχθηκε επισήμως στην ομάδα τους. Πίνακές του παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στη χώρα μας το 1983.
Τη δεκαετία του '60, με τον Ν. Εγγονόπουλο παρόντα και υπό άνθηση, δραστηριοποιήθηκαν προς την κατεύθυνση του ονείρου ο Αλκης Γκίνης, ο Γεώργιος Δέρπαπας και ο Αλέξανδρος Ισαρης. Προς τα τέλη της ίδιας δεκαετίας, ο Σαράντης Καραβούζης στράφηκε σε μια ζωγραφική η οποία ανακαλούσε τα πρώιμα έργα του Giorgio Morandi, ενός από τους ελάχιστους άμεσους και πιστούς οπαδούς της «Μεταφυσικής Σχολής» του De Chirico. Ο Δημήτρης Γέρος και ο Θόδωρος Πανταλέων ακολούθησαν τα μονοπάτια του σουρεαλισμού στις αρχές της δεκαετίας του '70. Τέλος, ο Θεόφιλος Κατσιπάνος, καλλιτέχνης που πρωτοεμφανίζεται στη χαραυγή του 21ου αιώνα, αποτελεί την καταληκτική αναφορά αυτής της έκθεσης. Διάρκεια έως 21/8.