Με οργή, με αγανάκτηση, με πνεύμα εκδίκησης και τιμωρίας, να πάνε οι νέες και οι νέοι στην κάλπη. Να τιμωρήσουν τα κόμματα που τους απογοήτευσαν. Που τους στερούν τη μόρφωση και τη δουλειά, που τους κάνουν να ζουν στην ανασφάλεια του αύριο. Ποιοι έχουν το δικαίωμα να τους τιμωρήσουν; Τα παιδιά του εργάτη, του μισθωτού, του φτωχού αγρότη, που ο γονιός τους παλεύει σε ένα μικρομάγαζο για να τα βγάλει πέρα, του άνεργου που πήγε στο εργοστάσιο και το βρήκε κλειστό. Αυτά τα παιδιά έχουν ανασφάλεια για το αύριο, αισθάνονται αγανακτισμένα για τον κόπο των γονιών τους, και καλά κάνουν και αισθάνονται έτσι. Η αποχή δεν είναι τιμωρία. Από την αποχή θα χάσει η νεολαία, γιατί χάνει την ευκαιρία να τιμωρήσει τα κόμματα της πλουτοκρατίας. Η κάλπη είναι μόνον ένας κρίκος στην αλυσίδα των αγώνων. Η νεολαία χρειάζεται και ισχυρό ΚΚΕ, και ένα καλά οργανωμένο λαϊκό κίνημα, που θα συμμετέχει και η ίδια με κατεύθυνση ρήξης με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.