ΜΕΞΙΚΟ
Στην αντικαπιταλιστική πάλη η προοπτική

Συνέντευξη στο «Ρ» του Πάβελ Καμπρέρα, μέλους του ΠΓ του Κόμματος Κομμουνιστών

Κυριακή 14 Ιούνη 2009

Motion Team

Ο Πάβελ Καμπρέρα
Για την κατάσταση στο Μεξικό μιλάει στο «Ρ» ο Πάβελ Καμπέρα, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος των Κομμουνιστών του Μεξικού, όπου εξηγεί τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το λαϊκό κίνημα σε μια χώρα όπου η αστική τάξη όλο και περισσότερο τη στρατιωτικοποιεί αξιοποιώντας και την πρόσφατη «νέα γρίπη» και λαμβάνει μέτρα για να αποτρέψει εξεγέρσεις όπως αυτή της Οαχάκα πριν 3 χρόνια. Η συζήτηση που είχαμε με τον σύντροφο έχει ως εξής:

-- Ποια είναι η πολιτική κατάσταση σήμερα στο Μεξικό;

-- Η πολιτική κατάσταση στη χώρα είναι κυρίως επηρεασμένη από την πολιτική που εφαρμόζεται εδώ και 15 χρόνια με τη λεγόμενη Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου με τη Βόρεια Αμερική (NAFTA) τα καταστροφικά αποτελέσματα της οποίας γίνονται ακόμα πιο αισθητά σε αυτή τη σύγχρονη οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Σε συνδυασμό με τα 20 εκατομμύρια Μεξικανούς εργαζόμενους μετανάστες στις ΗΠΑ, των οποίων τα εμβάσματα που αποστέλλουν στους συγγενείς τους στη χώρα, είναι το δεύτερο πιο σημαντικό έσοδο μετά το πετρέλαιο.

Ετσι κατανοείται ότι η σύνδεση της χώρας με τα σχέδια του βορειοαμερικάνικου ιμπεριαλισμού σημαίνει βούλιαγμα και του Μεξικού μαζί με τις ΗΠΑ. Αυτή την εμβάθυνση της κρίσης τη βιώνουν οι εργαζόμενοι. Από τον περασμένο Νοέμβρη ως τώρα έχουν χαθεί πολύ πάνω από 500 χιλιάδες θέσεις εργασίας. Εργοστάσια συμφερόντων ΗΠΑ που υπάρχουν στη χώρα αρχίζουν να κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Οι αυτοκινητοβιομηχανίες, όπως π.χ. η «Κράισλερ», η «Φορντ», η «Νισάν», αλλά και άλλες όπως η «Πέπσι Κόλα» ήδη απολύουν εργάτες. Σύμφωνα με την εκτίμηση που κάνουμε ως Κόμμα, το Μεξικό θα είναι μια από τις χώρες που θα γευτούν με μεγαλύτερη ένταση τις συνέπειες της κρίσης, ίσως και περισσότερο από τις ίδιες τις ΗΠΑ. Αυτό ανοίγει τη συζήτηση ανάμεσα και στους κύκλους της αστικής τάξης, όπου μπαίνουν στο τραπέζι νεοκεϋνσιανές μέθοδοι, της παρέμβασης του κράτους, που εμείς πιστεύουμε ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα μασκάρεμα της βαθιάς κρίσης, που το μόνο που μπορεί να πετύχει είναι να προσπαθήσει να μακιγιάρει το σύστημα από μια πορεία κατάπτωσης. Γι' αυτό και εμείς επιμένουμε στην ανάγκη να οικοδομηθεί η ενότητα των αντικαπιταλιστικών δυνάμεων και να συνεχίσουμε την πάλη ενάντια στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, αλλά και ενάντια στη μεξικάνικη αστική τάξη, ενάντια στο ίδιο το σύστημα.

Κοντά στους εργαζόμενους

Associated Press

Από μεγάλη διαδήλωση δασκάλων τον περασμένο χρόνο
-- Ξέρουμε ότι ως Κόμμα συμμετέχετε σε αυτή τη συσπείρωση που είναι γνωστή ως η «Αλλη Καμπάνια»...

-- Το τελευταίο διάστημα η «Αλλη Καμπάνια» είναι σε κατάσταση στασιμότητας απέναντι στην εντεινόμενη κρατική καταστολή ενάντια στο λαϊκό κίνημα. Αν κάτι μπορεί να χαρακτηρίσει κύρια τη σημερινή κυβέρνηση του Καλντερόν, είναι η προσπάθειά του να στρατιωτικοποιήσει τη χώρα. Με το πρόσχημα της αντιμετώπισης του ναρκω-εμπορίου επιχειρεί να βγάλει το στρατό στο δρόμο για να αντιμετωπίζει την αυξανόμενη κοινωνική πάλη και να προλάβει να σπείρει τον τρόμο σε αυτές τις δυνάμεις που εκφράζουν τη διάθεση να κατέβουν στο δρόμο και να παλέψουν. Η «Αλλη Καμπάνια» διατηρεί την προοπτική της στην πρόταση να συγκροτηθεί ένα συνεκτικό πρόγραμμα πάλης για όλη την χώρα, και στην προσπάθεια να διατηρηθούν οργανωμένες και συσπειρωμένες οι λαϊκές δυνάμεις. Για παράδειγμα, μια συμβολική μάχη τον τελευταίο καιρό είναι αυτή της μάχης που δίνουν οι ανθρακομεταλλωρύχοι. Και μιλάμε για τους εργαζόμενους που πιο συχνά πέφτουν θύματα εργοδοτικών εγκλημάτων - ατυχημάτων. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση των 77 ανθρακωρύχων που πριν από 3 χρόνια πέθαναν στο «ορυχείο 8» στην Πάστα ντε Κόντσος, που ανήκει στο μονοπώλιο της Βιομηχανίας Μεξικανικών Ορυχείων που είναι ο ιδιοκτήτης όλων των Ορυχείων και της Σιδηρομεταλλουργίας της χώρας, και οι οποίοι θα μπορούσαν να διασωθούν αλλά αφέθηκαν να πεθάνουν. Ως «Αλλη Καμπάνια» αναλάβαμε την επιχείρηση να βγουν οι σοροί των εργατών από το ορυχείο, όχι από καμία θρησκευτική ηθική αντίληψη για να θαφτούν οι νεκροί, αλλά περισσότερο για να καταγγείλουμε τα εγκλήματα στους χώρους δουλειάς, όπου εντατικοποιείται η δουλειά και η υπερεκμετάλλευση των εργατών. Εχουμε λοιπόν, ως Κόμμα, στήσει μια κατασκήνωση εκεί στο ορυχείο στην Πάστα ντε Κόντσος, για να αναδείξει ότι οι ανθρακωρύχοι είναι ένα δυναμικό κομμάτι του εργατικού κινήματος στη χώρα μας. Επίσης συμμετέχουμε και οργανώνουμε άλλους εργατικούς αγώνες, όπως αυτός των εκπαιδευτικών στην επαρχία Μορέλος, που διαρκεί εδώ και 3 μήνες και συσπειρώνει περίπου 27.000 καθηγητές, που πάνε κόντρα και στην έλλειψη ενός πανεθνικού κινήματος, και αντιστέκονται στην καταστολή, ενώ συνεχώς προβάλλει η ανάγκη ακόμα πιο αποφασιστικού αντικαπιταλιστικού αγώνα.

-- Πριν από μερικά χρόνια είχαμε την εξέγερση στην Οαχάκα, που δέχθηκε τη βάρβαρη καταστολή των δυνάμεων του αστικού κράτους. Τι συμπεράσματα έχουν βγει από αυτόν τον αγώνα;

-- Πρέπει να πούμε ότι και στην περίπτωση των εκπαιδευτικών του Μορέλος αποδεικνύεται ότι πλέον η κυβέρνηση μετά και το δίδαγμα της Οαχάκα δεν είναι διατεθειμένη να αφήνει να εξελιχθεί μια κινητοποίηση. Επιχειρεί να επεμβαίνει με ιδιαίτερα βάρβαρο τρόπο. Οι εκπαιδευτικοί στη Μορέλος, τον περασμένο Οκτώβρη, Νοέμβρη και Δεκέμβρη, αντιστάθηκαν αλλά τελικά ηττήθηκαν. Με νεκρούς και από την πλευρά των αγωνιζόμενων και από τη μεριά των κατασταλτικών δυνάμεων. Το συμπέρασμα είναι ότι αν δεν υπάρξει συντονισμένη πανεθνική πάλη, τα κινήματα σε περιφερειακό επίπεδο οδηγούνται σε ήττα. Γι' αυτό και εμείς επιμένουμε η «Αλλη Καμπάνια» να προωθήσει το δικό της πανεθνικό σχέδιο δράσης. Και θεωρούμε ως Κόμμα ότι οι αντικειμενικές προϋποθέσεις είναι ώριμες, δημιουργούνται καταστάσεις ανάτασης και αντίστασης μέσα στο λαό, που κάνουν τις εξεγέρσεις τύπου Οαχάκα όπου οι εκπαιδευτικοί είχαν τη λαϊκή στήριξη, να είναι δυνατές παντού. Η διεύρυνση της φτώχειας και της εκμετάλλευσης, της ανεργίας, της κρατικής καταστολής είναι οι αιτίες. Και όλο και περισσότερες λαϊκές δυνάμεις μπαίνουν στον αγώνα για να παλέψουν για τα ταξικά τους συμφέροντα.

-- Ποιοι είναι οι κύριοι στόχοι που θέτετε ως Κόμμα;

-- Πρέπει να πούμε ότι πραγματοποιήσαμε μια οργανωτική συνδιάσκεψη. Διαπιστώσαμε ότι πρέπει να δυναμώσουμε και να μαχητικοποιήσουμε παραπέρα τις δυνάμεις μας στηριγμένες στη μαρξιστική - λενινιστική κοσμοθεωρία μας. Πρώτο καθήκον να δημιουργήσουμε περισσότερες Κομματικές Οργανώσεις Βάσης, να ανέβει η ιδεολογική στάθμη των μελών μας. Κύριος προσανατολισμός η παρέμβαση στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και το κίνημα της νεολαίας. Για την ενδυνάμωση της Κομμουνιστικής Νεολαίας, που αποτελεί μια δυναμική εφεδρεία του Κόμματος. Εχουν γίνει σημαντικά βήματα, η οργανωτική ανάπτυξη, η δράση των Οργανώσεων Βάσης του Κόμματος είναι ακρογωνιαίος λίθος για να μπορεί το Κόμμα να παίξει το ρόλο του και να συμβάλλει στον ξεσηκωμό του μεξικάνικου λαού μαζί με άλλες αντικαπιταλιστικές δυνάμεις.


Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ