Ετσι, παρά τη φιλολογία των ημερών, η κυβέρνηση επί της ουσίας δεν επανεξετάζει την πολιτική της. Σε κάθε περίπτωση εμμένει σε μια πολιτική που ενταφιάζει το οχτάωρο υπό το μανδύα του «38ωρου», αυξάνει τις απολύσεις και απαλλάσσει τους βιομηχάνους από τις ασφαλιστικές εισφορές, αλλά συνεχίζει την προπαγανδιστική επιχείρηση παραπληροφόρησης της κοινής γνώμης ότι τα μέτρα είναι για το καλό των ανέργων. Σε αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και η πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, που αρχίζει σήμερα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, στην οποία θα μιλήσει ο πρωθυπουργός, καθώς και ο έλεγχος των αντιδράσεων που διατυπώνονται και στο εσωτερικό της ΠΑΣΚΕ, ως αντανάκλαση της γενικής λαϊκής κατακραυγής κατά των μέτρων.
Μέσα σ' αυτό το κλίμα, καθοριστικό ρόλο αποκτά η στάση των συνδικάτων και οι αντιδράσεις των ίδιων των εργαζομένων. Το ΠΑΜΕ έχει προτείνει κήρυξη νέας απεργίας από τη ΓΣΕΕ. Ηδη, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και πρωτοβάθμια σωματεία με αποφάσεις τους καλούν τη ΓΣΕΕ να προχωρήσει σε νέα απεργία. Τέτοιες αποφάσεις έχουν πάρει οι διοικήσεις των Εργατικών Κέντρων Λάρισας, Φωκίδας, Αγρινίου, Νάουσας, Αρτας, καθώς και της Πάτρας, κάτω από την όξυνση των προβλημάτων και της δραματικής εξέλιξης της ανεργίας στο νομό. Απόφαση πήρε και η Ομοσπονδία Οικοδόμων. Σε αυτή την κατεύθυνση συνεδριάζουν τις επόμενες μέρες τα Εργατικά Κέντρα Ζακύνθου, Κεφαλονιάς, Λευκάδας, οι Ομοσπονδίες Λογιστών (ΠΟΛ) και εργαζομένων στην κλωστοϋφαντουργία και τις επιχειρήσεις δέρματος (ΟΕΚΙΔΕ). Επίσης, αποφάσεις έχουν πάρει πρωτοβάθμια σωματεία όπως: Οικοδόμων Πάτρας, Κλωστοϋφαντουργών και Ιματισμού, «Κόκα-Κόλα» της Πάτρας, Οικοδόμων Αγρινίου και Κλωστοϋφαντουργών-Ιματισμού Αγρινίου.
Η ανεργία συνεχίζει να είναι το σημαντικότερο πρόβλημα της χώρας, απαντά το 50,1% των ερωτηθέντων στην έρευνα που πραγματοποίησε η εταιρία δημοσκοπήσεων «Μέτρον Ανάλυσις» για λογαριασμό του υπουργείου Εργασίας. Δυστυχώς για το υπουργείο, το «γκάλοπ» δε στηρίζει τις θέσεις της κυβέρνησης κι αυτό προκύπτει είτε από τις άμεσες απαντήσεις σ' αυτό, είτε από τις εξόφθαλμα παραπλανητικές ερωτήσεις που έγιναν, με συνέπεια να ανατρέπονται οι «ευνοϊκές» για την πολιτική της απαντήσεις.
Ετσι, στην ερώτηση κατά πόσο οι προτάσεις της κυβέρνησης θα συμβάλουν στη μείωση της ανεργίας, το 44,7% απαντά ότι δε θα έχουν αποτέλεσμα έναντι 43,3% που θεωρούν ότι μπορούν να συμβάλουν. Ομως, ανάμεσα στους ανέργους το ποσοστό των αρνητικών γνωμών φτάνει στο 54,6% έναντι 29,9% θετικών,ενώ ένα ποσοστό 15,5% δεν απαντά ή δε γνωρίζει. Κόλαφος για την κυβέρνηση είναι η στάση της κοινής γνώμης απέναντι στην κατάργηση του 2% στο όριο των ομαδικών απολύσεων. Το 65,6% διαφωνεί με το μέτρο, έναντι 15,8% που συμφωνεί και του 17,7% που δηλώνει ότι δε γνωρίζει.
Πλειοψηφούσα, και μάλιστα με συντριπτικό ποσοστό, είναι η γνώμη που θέλει τη μείωση του χρόνου εργασίας στις 35 ώρες σε ποσοστό 61%, ενώ το «38ωρο» της κυβέρνησης το υποστηρίζει το 19,3% των ερωτηθέντων. Βέβαια, η ερώτηση δε διευκρινίζει ότι το «38ωρο» της κυβέρνησης προϋποθέτει την ελαστικοποίηση και την κατάργηση του 8ωρου.
Επίσης, αν και η πλειοψηφία, 77%, συμφωνεί να υπάρχουν θέσεις μερικής απασχόλησης, εντούτοις το 47,4% των ανέργων στην ερώτηση τι είδους εργασία ζητά, απαντά ότι θέλει να είναι μισθωτός με πλήρη απασχόληση, το 35,4% επίσης πλήρη και μόνο στην ανάγκη με μερική, ενώ μόνο το 4,2% ζητά μόνο μερική απασχόληση. Οσον αφορά στο θέμα των υπερωριών, μόνο το 52,7% των ερωτηθέντων απαντά ότι παίρνει τα χρήματα που δικαιούται, ενώ το 30% εργάζεται υπερωρίες χωρίς αμοιβή και ένα ποσοστό 13,6% παίρνει λιγότερα χρήματα από αυτά που θα έπρεπε.
Ενδεικτικό των αντιδράσεων που έχουν προκαλέσει τα μέτρα της κυβέρνησης και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ είναι και το κοινό κείμενο, που κατατέθηκε στην οργανωτική επιτροπή της συνδιάσκεψης από τρία μέλη της ΚΕ του κόμματος, αν και αυτό που απαιτείται σήμερα δεν είναι μόνο οι φραστικές καταδίκες αλλά και πράξεις που θα αντιστοιχούν στην κρισιμότητα της κατάστασης. Οι Γ. Ραυτόπουλος, Χ. Σουλελές και Μ. Φραγκιαδάκη υπογραμμίζουν ότι «οι πολιτικές αυτές, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας αλλά, αντίθετα, ενισχύουν τα κέρδη της εργοδοτικής πλευράς σε βάρος των εργαζομένων. Κανένας συμψηφισμός που καταργεί το 40ωρο-8ωρο δε βελτιώνει τη θέση του εργαζόμενου. Ακόμα κι αν προπαγανδίζεται ως δόλωμα ο μέσος όρος των 38 ωρών, είναι σαφές ότι στην πράξη διογκώνεται η απλήρωτη πρόσθετη εργασία». Αποκαλύπτοντας το πραγματικό ρόλο της συνδιάσκεψης τα τρία μέλη της ΚΕ κάνουν λόγο για προσπάθειες «εξωραϊσμού», «απόσπασης συναίνεσης» και τονίζουν ότι «καμία συνδιάσκεψη δεν μπορεί να αποτελεί νομιμοποιητικό όργανο μιας πολιτικής που έτσι και αλλιώς δε νομιμοποιείται στα μάτια των εργαζομένων».