Αποφασιστικά, μαχητικά στο λαό με όπλο την πολιτική μας
Κυριακή 11 Οχτώβρη 2009

Οι αστικές πολιτικές αναλύσεις για το εκλογικό αποτέλεσμα, σε συνδυασμό με την ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και το «νέο που φέρνει», βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των επιδιώξεων της αστικής τάξης της Ελλάδας και του πολιτικού της συστήματος, προκειμένου να δημιουργούν προϋποθέσεις εγκλωβισμού συνειδήσεων στην αστική πολιτική. Εδωσαν και πήραν οι εκτιμήσεις για τα νέα πρόσωπα, για τις προτεραιότητες της κυβέρνησης, για το «προφίλ» της κ.λπ. Την οποία θέλουν να εμφανίσουν ότι είναι διαφορετική τόσο απ' αυτές της ΝΔ, όσο και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. «Εν μια νυκτί, το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να παρουσιάσει ένα κυβερνητικό σχήμα με νέα πρόσωπα, πλαισιωμένα από πιο έμπειρους υπουργούς και ιδίως λιγότερα υπουργεία, άρα λιγότερες τριβές, διαφωνίες και καθυστερήσεις στις διαδικασίες της Ανάπτυξης», αναφωνούν τα δικά τους ΜΜΕ.

Επιδίωξή τους, η διαμόρφωση μαζικής ψυχολογίας ότι κάτι νέο γίνεται, ωφέλιμο για όλους, και για τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Απαραίτητη η διαμόρφωσή της ώστε να βγάλουν την καπιταλιστική οικονομία από την κρίση με λιγότερες συνέπειες για το κεφάλαιο και με την αποδοχή ή την ανοχή της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Να μην πυροδοτηθούν λαϊκές διεκδικητικές κινητοποιήσεις ή να έχουν να αντιμετωπίσουν τις λιγότερες δυνατές αντεπιθέσεις από το ταξικό εργατικό, γενικότερα το λαϊκό κίνημα. Γιατί, την ίδια ώρα υπάρχουν τμήματα της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων που ζουν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Αυξάνονται οι απλήρωτοι εργάτες, (πχ «ΕΔΡΑΣΗ», απο 3-6 μήνες, «ΣΤΗΜΠΕΘΕΡΗ», 5 μήνες, «ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ», 6 μήνες, «Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης», 3 μήνες). Εργοστάσια και άλλες επιχειρήσεις κλείνουν, (π.χ. Ομιλος Λαναρά, ναυτεργάτες Αγούδημου, Ομιλος «Ασπίς») μετά από τη γενναία κρατική χρηματοδότηση που ξεκοκάλισαν οι καπιταλιστές ιδιοκτήτες τους, η ανεργία μεγαλώνει σύμφωνα με τα δικά τους στοιχεία, αφού έτσι κι αλλιώς οι απολύσεις είναι ολοένα και πιο μαζικές, εργάτες εκβιάζονται με απόλυση για να δεχτούν μειωμένα μεροκάματα ή και δουλεύουν απλήρωτοι έστω και μια μέρα τη βδομάδα παραπάνω. Αλλωστε, τα προβλήματα που προϋπήρχαν των εκλογών, όπως το πενιχρό αγροτικό εισόδημα, οι πιέσεις των μεγαθηρίων στους αυτοαπασχολούμενους, η θηλιά του τραπεζικού δανεισμού στα λαϊκά νοικοκυριά, οι πενιχρές συντάξεις, κ.λπ. οξύνονται. Ταυτόχρονα, και ενώ ακόμη καλά καλά δεν έχει αναλάβει καθήκοντα η κυβέρνηση, με τον πλέον επίσημο τρόπο, στήνει σκηνικό «καμένης γης», προετοιμάζοντας τη νέα αντιλαϊκή καταιγίδα, σε αγαστή σύμπνοια με την Τράπεζα της Ελλάδας, τον ΣΕΒ, το ΕΒΕΑ και άλλα τέτοια ευαγή ιδρύματα των καπιταλιστών, στο όνομα της αντιμετώπισης των μεγάλων ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους. Χρέος που δημιούργησε ακριβώς η ολοένα και μεγαλύτερη κρατική χρηματοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων διαχρονικά.

Δεν τους είναι όλα εύκολα


Αντικειμενικά, οι συνθήκες δημιουργούν όξυνση στη ζωή μεγάλων τμημάτων των λαϊκών στρωμάτων. Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι ένα στοιχείο, το οποίο έτσι κι αλλιώς, τόσο οι διεθνείς καπιταλιστικοί οργανισμοί (ΔΝΤ, ΟΟΣΑ), η ΕΕ όσο και διάφοροι επιφανείς αστοί οικονομολόγοι προβάλλουν, όπως και τα εδώ κατεξοχήν μέσα της πλουτοκρατίας («Καθημερινή», «Βήμα»), είναι η εφαρμογή πολιτικής σε όφελος του κεφαλαίου, αλλά με τακτική που δε θα δημιουργήσει προβλήματα στη λεγόμενη κοινωνική συνοχή. Υπάρχουν επομένως μπροστά τους, και με δεδομένη την ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής για την έξοδο από την κρίση σε όφελος του κεφαλαίου, εν δυνάμει συνθήκες ανάπτυξης της ταξικής πάλης, ενώ ετοιμάζεται σφίξιμο της θηλιάς του κεφαλαίου στο λαιμό του λαού.

Αυτό θέλουν να αποτρέψουν, την ανάπτυξη της ταξικής πάλης. Αλλωστε, ξέρουν καλά πως μπορεί να έχουν στα χέρια τους τα καλύτερα εργαλεία, όπως τις συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ, ΓΣΕΒΕΕ κλπ., αλλά υπάρχει το ΠΑΜΕ, παρακαταθήκη στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης ενάντια στο κεφάλαιο, και μάλιστα με ανοδική πορεία στη συσπείρωση και την οργάνωση εργατών τα τελευταία χρόνια, η ΠΑΣΥ για τους φτωχούς αγρότες, με σημαντική πείρα στην ανάπτυξη αγώνων και μάλιστα νικηφόρων.

Και πάνω απ' όλα υπάρχει το ΚΚΕ, με συνέπεια, σταθερότητα στην πολιτική γραμμή, με αδιαλλαξία απέναντι στον αντίπαλο. Που μπορεί στις εκλογές να είχε ελάχιστες απώλειες, αλλά με ευρύτερη απήχηση των θέσεων και της δράσης του στα εργατικά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία. Υπάρχουν θετικές διεργασίες σε τμήματα εργατικών, άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων που δεν του έδωσαν ψήφο, και κυρίως η αντίληψη ότι η στρατηγική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ δε διαφέρουν, ότι δεν έχουν προσδοκίες για κάτι καλύτερο στη ζωή των οικογενειών τους από το ΠΑΣΟΚ και ας του έδωσαν ψήφο.


Ετσι, δεν είναι τυχαίο ότι περίσσεψε η αστική προπαγάνδα περί «ήττας του ΚΚΕ» στις εκλογές. Ακόμη συνεχίζεται από ορισμένα έντυπα και δημοσιολόγους. Πάνε να επιδράσουν στις διεργασίες στη συνείδηση αυτών των λαϊκών στρωμάτων που εν δυνάμει μπορούν να μπουν ενεργά στην ταξική πάλη, που μπορούν να αντιληφθούν πολύ γρήγορα ότι οι προβλέψεις του ΚΚΕ για τη συνέχεια, σχετικά με τη νέα καταιγίδα αντιλαϊκών μέτρων, γίνεται πραγματικότητα. Για να εμποδίσουν μια νέα, ακόμη πιο δυναμική, συσπείρωση λαϊκών δυνάμεων στο ΚΚΕ. Εχουν βγάλει πείρα από τις δυσκολίες που τους δημιουργεί η σταθερή πολιτική δράση του ΚΚΕ, από τη συμβολή του στο ταξικό εργατικό κίνημα, από τη δράση του για απεγκλωβισμό λαϊκών στρωμάτων από την αστική πολιτική, όταν επιδιώκεται η μέγιστη χειραγώγηση σ' αυτήν, από τις δυσκολίες που έχει δημιουργήσει στην ίδια τη λειτουργία του αστικού πολιτικού συστήματος, ιδιαίτερα μετά τις εκλογές του 2007. Ας μην ξεχνάμε ότι το άθροισμα του δικομματισμού μειώθηκε ελαφρά, σε σχέση με το εκλογικό αποτέλεσμα του 2007 όσο και αν ο δικομματισμός είναι ισχυρός, ενώ η ΝΔ βρίσκεται για την ώρα σε κρίση. Δεν είναι, επίσης, τυχαίο ότι ένα ακόμη στοιχείο στην αστική προπαγάνδα είναι η επιμονή για έξοδο από την κρίση της ΝΔ, απαραίτητο ζήτημα για τη «λειτουργία της δημοκρατίας και του πολιτικού συστήματος».


Τι σημαίνουν όλ' αυτά; Η οικονομική κρίση της καπιταλιστικής οικονομίας της Ελλάδας, την οποία ούτε λίγο ούτε πολύ τα αστικά επιτελεία, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, τα αστικά ΜΜΕ την παρουσίαζαν ως το μέγιστο «εθνικό κακό», την πρωταρχική «εθνική υπόθεση» η οποία βλάπτει το ίδιο τόσο το κεφάλαιο όσο και το λαό, πρέπει να βάλει πλάτη ο λαός για να ξεπεραστεί.

Επομένως, οι ερμηνείες των αστικών επιτελείων για την έκφραση της λαϊκής ψήφου είναι προσαρμοσμένες βασικά στους σκοπούς και τις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης, του αστικού πολιτικού συστήματος.

Πάλη για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών

Αν επισημαίνουμε όλα τα παραπάνω είναι γιατί βρισκόμαστε ήδη στη διαδικασία συζήτησης, στη βάση των πρώτων εκτιμήσεων της ΚΕ του ΚΚΕ για το εκλογικό αποτέλεσμα σε όλη την κλίμακα του Κόμματος και της ΚΝΕ, ενώ ήδη άρχισαν και οι πρώτες συζητήσεις, συγκεντρώσεις με φίλους, οπαδούς, συνεργαζόμενους, για να πουν τη γνώμη τους, ώστε σε επόμενη συνεδρίαση της ΚΕ να ολοκληρωθούν τα τελικά συμπεράσματα, ενώ δίνεται σήμερα στη δημοσιότητα «Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ με τα μέτωπα πάλης για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων λαϊκών αναγκών». Επομένως, από την επομένη των εκλογών βάζουμε μπροστά το καθήκον της οργάνωσης του αγώνα τώρα, χωρίς χάσιμο χρόνου. Αλλωστε για το ΚΚΕ, η δράση στο εργατικό, γενικότερα στο λαϊκό κίνημα, η συμμαχία εργατών, φτωχών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων είναι θεμέλιο για το άνοιγμα του δρόμου ανάπτυξης της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας.

Στην Ανακοίνωση της ΚΕ, με θέμα την πρώτη συζήτηση για τα εκλογικά αποτελέσματα, αναφέρονται μεταξύ άλλων και τα εξής:

Το ΚΚΕ πιστεύει στο λαό, στο εργατικό κίνημα, στη δυναμική της συμμαχίας του με τις ριζοσπαστικές δυνάμεις του κινήματος των αυτοαπασχολούμενων και της φτωχής αγροτιάς, των γυναικών και της νεολαίας που ανήκουν στα εργατικά, λαϊκά στρώματα. Η ευθύνη του γίνεται ακόμα πιο μεγάλη για τη συσπείρωση δυνάμεων, την οργάνωση των λαϊκών μαζών, την απόκρουση των αντιλαϊκών μέτρων, την αντεπίθεση. Η μετεκλογική δυναμική της παρέμβασης του ΚΚΕ μπορεί και πρέπει να γίνει ευρύτερη και αποτελεσματικότερη. Ακόμα πιο έμπειρο και ατσαλωμένο θα στρέψει την κύρια προσοχή του στην οργάνωση της εργατικής, λαϊκής αντίστασης και αντεπίθεσης.

Ταυτόχρονα, χρειάζεται να σταθούμε ακόμη σε δύο επισημάνσεις της Ανακοίνωσης της ΚΕ του ΚΚΕ για το εκλογικό αποτέλεσμα:

1. «Το εκλογικό αποτέλεσμα, όσο αφορά στο ΚΚΕ, είναι αναντίστοιχο, κατώτερο προς το κύρος και την επιρροή που έχει κατακτήσει με την πολιτική του δράση και το ρόλο του στην ανάπτυξη των αγώνων που έγιναν, χωρίς τους οποίους οι εξελίξεις θα ήταν δυσμενέστερες.

Παρά το γεγονός ότι δεν κατάφερε να ενισχύσει τις δυνάμεις του, επέδειξε αντοχή, κατάφερε να παρεμποδίσει τους σχεδιασμούς να το βγάλουν από την τρίτη θέση, να ασκήσουν ιδεολογική πίεση, να αφαιρέσουν όσο γίνεται μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής και εκλογικής του επιρροής. Η αντοχή του ΚΚΕ στα διλήμματα, στις φοβίες, στους εκβιασμούς, δείχνει την ικανότητά του, τη σωστή γραμμή του, την ετοιμότητά του αύριο να είναι ΠΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ στην πρώτη γραμμή».

2. «Επιβεβαιώνεται η θέση του ΚΚΕ ότι η ανάπτυξη της πολιτικής συνείδησης, η συνειδητοποίηση δηλαδή της ανάγκης για άλλο δρόμο ανάπτυξης σε αντίθεση με τα συμφέροντα των μονοπωλίων, σε κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής, δεν διαμορφώνεται αυτόματα σε συνθήκες κρίσης και κάτω από την όξυνση των προβλημάτων, αλλά σε συνδυασμό με την πείρα συμμετοχής στην ταξική πάλη, στους λαϊκούς αγώνες, με την οργάνωση και συσπείρωση εναντίον των επιλογών και της εξουσίας των μονοπωλίων. Είναι επίσης συνάρτηση της ποιότητας των δεσμών του ΚΚΕ με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, το επίπεδο και την ποιότητα της ιδεολογικοπολιτικής του παρέμβασης».

Δράση με τη στρατηγική μας

Επομένως, σε συνδυασμό με τις ανοιχτές συζητήσεις για το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά και το καθήκον οργάνωσης της πάλης για τις λαϊκές ανάγκες, σταθερός στόχος είναι η προσπάθεια να γίνεται υπόθεση ολοένα και μεγαλύτερων τμημάτων των λαϊκών δυνάμεων ο αγώνας με τη στρατηγική του ΚΚΕ. Και γι' αυτά τα ζητήματα συζητήσαμε και αποφασίσαμε στο 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Επομένως, η φροντίδα μας είναι να δουλέψουμε για τα καθήκοντα που βάζουμε μπροστά μας και με βάση τις Αποφάσεις του 18ου Συνεδρίου.

Πηγή δύναμης για το ΚΚΕ παραμένει η στρατηγική του, η συνεχής προσπάθειά του να αναπτύσσει στενούς δεσμούς με τα εργατικά, λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, να συμβάλλει στην ανάπτυξη των καθημερινών αγώνων, ακούραστα να αναδεικνύει την προοπτική του άλλου δρόμου ανάπτυξης και εξουσίας. Πηγή δύναμης αποτελεί η σταθερή μαχητική στάση του απέναντι στον οπορτουνισμό και ρεφορμισμό, που στην Ελλάδα θα ήταν πολύ ισχυρότερος, αν το ΚΚΕ δεν είχε επεξεργασμένη εύστοχη πολιτική γραμμή, αν υπέκυπτε στις πιέσεις για εγκατάλειψη της στρατηγικής του.

Το αποτέλεσμα της δράσης μας πρέπει να τείνει να εξασφαλίζει την ανάπτυξη ενός ρωμαλέου ταξικού εργατικού κινήματος, της συμμαχίας του με τα κινήματα της φτωχής αγροτιάς, των αυτοαπασχολούμενων, των γυναικών και της νεολαίας από τα φτωχά λαϊκά στρώματα, σε αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση. Να συνειδητοποιείται η ανάγκη της κοινωνικής παραγωγής, του κεντρικού σχεδιασμού και εργατικού - λαϊκού ελέγχου ως αναγκαίες προϋποθέσεις για τη λαϊκή ευημερία. Γιατί θα δυναμώνει τον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού, για το σοσιαλισμό. Αλλωστε, στο έδαφος αυτού του αγώνα μπορούμε να έχουμε κατακτήσεις. Η δράση μας πρέπει να δυναμώνει τα ταξικά συνδικάτα, οργανωτικά και ιδεολογικοπολιτικά, να δυναμώνει την ταξική συσπείρωση και δράση εργατών που για την ώρα είναι εγκλωβισμένοι στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Να κρατά αταλάντευτα οξύ το μέτωπο στον οπορτουνισμό του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, το μέτωπο σε κάθε ανάχωμα στη ριζοσπαστική λαϊκή δράση απ' όπου και αν προέρχεται, είτε αυτό λέγεται ΛΑ.Ο.Σ., είτε Οικολόγοι - Πράσινοι, κ.λπ.

Με όπλο το 18ο Συνέδριο

Γι' αυτό χρειάζεται να ξανασκύψουμε στις Αποφάσεις του 18ου Συνεδρίου. Να τις μελετήσουμε, να τις βάλουμε στη ζωή του κινήματος, στη δράση. Αλλωστε, στην Πολιτική Απόφαση εκτιμούμε ότι:

«Μπροστά σε όλο το Kόμμα, υψώνονται νέες, ακόμα μεγαλύτερες, απαιτήσεις του ιδεολογικού αγώνα, της πάλης των ιδεών μέσα στις γραμμές του κινήματος, η ανάγκη, δίπλα στο βασικό στόχο να αδυνατίσουν οι αστικές αντιλήψεις και τα αστικά ιδεολογήματα, να δεχτούν ιδεολογικοπολιτικό χτύπημα οι ρεφορμιστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις, που μπαίνουν βασικό εμπόδιο στην ενότητα σε ταξική βάση, στην κοινωνική συμμαχία, στη ριζοσπαστικοποίηση της λαϊκής συνείδησης και δράσης, στη διαμόρφωση ενός ενιαίου κοινωνικοπολιτικού μετώπου που οργανώνει την πάλη για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, υπέρ της Λαϊκής Εξουσίας και Οικονομίας...

Σήμερα, είναι ακόμα πιο αναγκαίο και επιτακτικό να κερδίσει έδαφος η αντίληψη ότι η πάλη για τα οξυμένα προβλήματα, η πάλη κατά των συνεπειών της κρίσης, η πάλη κατά των νέων αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων πρέπει να εξελιχτεί σε πάλη κατά της εξουσίας των μονοπωλίων, των ιμπεριαλιστικών ενώσεών τους.

Η αγανάκτηση να μετατρέπεται, όσο το επιτρέπουν οι συνθήκες, σε πολιτική συνείδηση και ωρίμανση με επίκεντρο τους δύο δρόμους ανάπτυξης και εξέλιξης της ελληνικής οικονομίας, της κοινωνίας γενικότερα. Ωστε να δυναμώνει η αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή συνείδηση, να κατανοείται η ανάγκη της σημασίας του AAΔM ως κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας, σε συνδυασμό με την ολόπλευρη στήριξη και ενδυνάμωση του KKE, που αποτελεί εγγύηση μαχητικότητας, σωστής κατεύθυνσης για το κίνημα, αποτελεσματικότητας των αγώνων του, ικανότητας του κινήματος να δρα κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

...Εκεί που τελικά κρίνεται πριν απ' όλα η ικανότητα του Kόμματος είναι πώς δρα στην εργατική τάξη και στους συμμάχους της, στη φτωχή αγροτιά και τους αυτοαπασχολούμενους που έχουν συμφέρον από τον αγώνα κατά των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού, που αποτελούν αντικειμενικά τις κοινωνικές δυνάμεις του AAΔM. Από το συσχετισμό μέσα στα κινήματα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της καθορίζεται η μαζικότητα, η εμβέλεια, η αποτελεσματικότητα της πάλης, η συγκέντρωση δυνάμεων για την αντεπίθεση, τη ρήξη, την ανατροπή.

Η πάλη των ιδεών πρέπει να διαποτίζει την πρακτική δράση και σε ορισμένες περιπτώσεις να αποκτά και προτεραιότητα με ειδικές πλατιές καμπάνιες και οργανωμένες προσπάθειες ανοικτού διαλόγου στη βάση, πρώτα απ' όλα με τους μισθωτούς εργαζόμενους, με κατάλληλες μορφές που προσελκύουν, στο χώρο δουλειάς και κατοικίας, κατά κλάδο και τομέα. Η μάχη των ιδεών είναι προϋπόθεση οργάνωσης των εργατικών, των λαϊκών μαζών. Η ιδεολογική αντεπίθεση παίζει σήμερα, περισσότερο από πριν, ρόλο οργανωτικού παράγοντα στην αφύπνιση λαϊκών μαζών, πριν απ' όλα εργατοϋπαλλήλων, μισθωτών, της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης, της νεολαίας. Ανάλογες απαιτήσεις αφορούν στο αγροτικό κίνημα, ιδιαίτερα στους μικρομεσαίους αγρότες και γενικότερα στους αυτοαπασχολούμενους».

Ταυτόχρονα, η Πολιτική Απόφαση του Συνεδρίου έθετε ως πρωταρχικά καθήκοντα την ανασύνταξη του κινήματος και την ισχυροποίηση του ΚΚΕ πρώτα απ' όλα στην εργατική τάξη, στα εργοστάσια, στους κλάδους, ως εξής:

«Η ανασύνταξη του κινήματος πρακτικά μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την ενίσχυση του ΠΑΜΕ, αλλά και της ΠΑΣΥ και του πόλου συσπείρωσης στο χώρο των αυτοαπασχολούμενων. Θα βοηθήσει, επίσης, η διαμόρφωση πόλου συσπείρωσης στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα, η ενίσχυση του συντονισμού με το μαθητικό κίνημα σε πανελλαδικό επίπεδο. Η εξειδίκευση δράσης στις νέες ηλικίες και στις γυναίκες κατά κλάδο, τομέα οικονομίας είναι ένας από τους βασικούς όρους για να αξιοποιηθούν σημαντικές εφεδρείες που σήμερα είναι ανεκμετάλλευτες.

Να συμβάλουμε στο να αναδειχτούν μορφές συσπείρωσης στις βιομηχανικές ζώνες σε όλη τη χώρα, έστω και σε εμβρυακή μορφή. Να βοηθήσουμε στην ιδιαίτερη δράση του ΠΑΜΕ και των άλλων συσπειρώσεων, αφού γύρω από τις ζώνες αυτές υπάρχουν αγρότες και επαγγελματίες.

Να συμβάλουμε στη στήριξη της δράσης των οργανώσεων πανελλαδικής διάστασης και εμβέλειας, που μπορούν να συσπειρώσουν ριζοσπαστικές δυνάμεις, όπως είναι οι οργανώσεις στο αντιπολεμικό αντιιμπεριαλιστικό φιλειρηνικό κίνημα, της διεθνούς αλληλεγγύης, της πάλης για τις δημοκρατικές ελευθερίες, για την ισοτιμία και τη γυναικεία χειραφέτηση. Η μαζικότητα, ο βαθμός οργάνωσης και η πολιτικοποίηση των αγώνων των κινημάτων αυτών, η κοινή δράση μεταξύ τους και η συμμαχία με το κίνημα των κοινωνικών δυνάμεων, της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, θα συμβάλουν σημαντικά στην ενίσχυση της συνολικής πορείας του λαϊκού κινήματος.

Επείγει η προώθηση της κλαδικής συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων κατά νομό ή πόλη, ώστε να προωθείται η ενότητα της εργατικής τάξης. Να εξουδετερωθεί το νέο κύμα πολυδιάσπασής της από τις νέες εργασιακές σχέσεις, να αγκαλιάζει τα νέα τμήματά της. Η ενδυνάμωση του ΠΑΜΕ, που επείγει σήμερα, λόγω της κρίσης, συνδέεται αναπόσπαστα με την αλλαγή συσχετισμού δύναμης στα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, και πριν απ' όλα στα πρωτοβάθμια κλαδικά σωματεία, και όσο το δυνατόν στις ομοσπονδίες».

Κάτω απ' αυτές τις προϋποθέσεις το εκλογικό αποτέλεσμα για το ΚΚΕ, η σταθερότητα αυτής του της δύναμης σ' αυτές τις συνθήκες, και τις αντικειμενικές, περικλείει δυναμική ανάπτυξης της αντιμονοπωλιακής αντιιμπεριαλιστικής πάλης. Και εδώ κρινόμαστε. Μπορούμε να τα καταφέρουμε και αυτό θα κάνουμε.


Στέφανος ΚΡΗΤΙΚΟΣ