Ενα πολύ ευαίσθητο θέμα, η σεξουαλική κακοποίηση ανήλικων κοριτσιών, ήταν το αντικείμενο ημερίδας που έγινε το Σάββατο στην Αθήνα υπό τον τίτλο: «Κάνοντας τις φωνές των παιδιών να ακουστούν: Προστασία και Ενδυνάμωση Κοριτσιών Θυμάτων Βίας και Σεξουαλικής Κακοποίησης».

Απ' τις εισηγήσεις των ομιλητών τα δύο συμπεράσματα που αβίαστα βγαίνουν είναι τα εξής: Πρώτον, ότι τα όποια στατιστικά στοιχεία υπάρχουν γι' αυτό το θέμα - σε ελληνικό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο - είναι ανεπαρκή, «δεδομένου ότι αυτά τα εγκλήματα χαρακτηρίζονται από αθεατότητα». Το δεύτερο συμπέρασμα έχει να κάνει με τις επιπτώσεις ενός τέτοιου συμβάντος στη ζωή του θύματος. «Παρότι η ζωή θεωρείται το πολυτιμότερο έννομο αγαθό, στις περιπτώσεις παιδιών θυμάτων είναι "προτιμότερο" να πέσουν θύματα ανθρωποκτονίας, παρά αιμομεικτικού βιασμού. Η εξήγηση είναι απλή. Στην πρώτη περίπτωση το παιδί πεθαίνει άπαξ, στη δεύτερη πεθαίνει κάθε μέρα, πρώτα οργανικά, στη συνέχεια συναισθηματικά κι έπειτα κοινωνικά»... Η Γεωργία Λιτίνα, υπαστυνόμος Α΄, που μίλησε για το ρόλο της Αστυνομίας, βεβαίωσε πως «σε όσες περιπτώσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών - 7 έως 12 χρόνων - έχουμε ασχοληθεί, το 99% των δραστών προερχόταν από άτομα της οικογενείας»!

Για τη σεξουαλική κακοποίηση του παιδιού στην Ελλάδα κλήθηκε να μιλήσει ο εγκληματολόγος Αγγελος Τσιγκρής. «Τα ποσοστά βιασμού με θύματα παιδιά είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά στη χώρα μας, δεν μπορούν όμως να καταγραφούν αφού ελάχιστα απ' αυτά καταγγέλλονται στην Αστυνομία και ακόμα λιγότερα φτάνουν στα δικαστήρια», είπε ο ομιλητής. Από έρευνες, ωστόσο, που έχουν γίνει με θύματα παιδιά, που έφτασαν έως το αστυνομικό τμήμα, επιβεβαιώνεται ότι οι περισσότεροι βιασμοί είναι αιμομεικτικοί, ενώ σε αντίθετη περίπτωση οι σεξουαλικές επιθέσεις κατά ανηλίκων διαπράττονται κυρίως από άτομα των πλησιέστερων ηλικιακών ομάδων, καθώς και από ηλικιωμένους δράστες άνω των 55 χρόνων.

Ο Αγγ. Τσιγκρής σημείωσε πως το πιο τραγικό στον αιμομεικτικό βιασμό είναι ότι συνήθως η τέλεση του εγκλήματος είναι εξακολουθητική, ενώ η εξουσιαστική σχέση δράστη-θύματος και η εξάρτηση του δεύτερου από τον πρώτο αδρανοποιούν και ακυρώνουν κάθε ενδεχόμενη σκέψη του θύματος για αντίσταση. Τέλος, αναφορικά με τα εγκλήματα εμπορίας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης του παιδιού (που τα τελευταία χρόνια έχουν πάρει απίστευτες διαστάσεις στη χώρα μας), ο εγκληματολόγος τόνισε: «Αυτού του είδους τα εγκλήματα μαστροπίας και σωματεμπορίας με θύματα παιδιά σπάνια φτάνουν στη γνώση της Αστυνομίας. Είναι ενδεικτικό πως μέσα σε χρονικό διάστημα πέντε ετών εκδικάστηκαν - από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας - μόνο τέσσερις υποθέσεις»...

Στην ημερίδα παρουσιάστηκαν στατιστικά στοιχεία για την κακοποίηση των παιδιών στο Ηνωμένο Βασίλειο (Αγγλία, Σκοτία, Ουαλία και Β. Ιρλανδία). Είναι ενδεικτικά: Σε πληθυσμό 59 εκατομμυρίων, υπάρχουν γύρω στα 36.000 παιδιά εγγεγραμμένα στους Καταλόγους Προστασίας Παιδιών. Υπάρχουν, δε, περισσότερα από 50.000 παιδιά «υπό προστασία», δηλαδή υπό επιτήρηση από τις τοπικές αρχές. Σύμφωνα με εθελοντικές οργανώσεις, κάθε βδομάδα τουλάχιστον ένα παιδί πεθαίνει από κακοποίηση ή αμέλεια, το 26% των θυμάτων βιασμού είναι παιδιά, ενώ μόνο το 1997 η Αστυνομία ειδοποιήθηκε για 1.269 υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης με παιδιά κάτω των 14 ετών. Είναι άλλωστε ενδεικτικό ότι το 3% από εθνικό δείγμα σε 1.350 νέους ηλικίας 12-15 χρόνων απάντησαν ότι βίωσαν τουλάχιστον ένα περιστατικό σεξουαλικής παρενόχλησης...