Με ένα σημαντικό βήμα συντονισμού που, μετά από ευρεία σύσκεψη που έγινε στην Αθήνα την περασμένη Τρίτη, οδήγησε στη συγκρότηση Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής απαντούν οι εργαζόμενοι με προγράμματα STAGE στην απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει σε πάνω από 30.000 απολύσεις στο όνομα της «αξιοκρατίας». Η μάχη για το συντονισμό της δράσης έχει απλωθεί σε πολλές μεριές της χώρας μέσα από συσκέψεις και τη συγκρότηση τοπικών Συντονιστικών Επιτροπών Αγώνα. Ενώ την ανάγκη να δυναμώσει η πάλη όλων των εργαζομένων (ανεξάρτητα από το χώρο και τη σχέση εργασίας με την οποία δουλεύουν) για μόνιμη και σταθερή δουλειά αναδεικνύουν και τα ταξικά συνδικάτα που βρέθηκαν στο πλευρό των εργαζομένων από την πρώτη στιγμή.

Επόμενο κορυφαίο αγωνιστικό ραντεβού η πανελλαδική απεργία την Πέμπτη 5 Νοέμβρη. Οι εργαζόμενοι με «stage» από κάθε φορέα και υπηρεσία, από κάθε μεριά της Ελλάδας, θα συγκεντρωθούν στην Αθήνα, στις 11 το πρωί, στην Ομόνοια. Να σημειωθεί ότι την ίδια μέρα απεργούν και οι συμβασιούχοι έργου στον Οργανισμό Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών.

Μία μέρα μετά, στις 6 Νοέμβρη θα γίνει νέα πανελλαδική απεργία με τους εργαζόμενους να διαδηλώνουν έξω από τις υπηρεσίες τους καθ' όλη τη διάρκεια του ωραρίου.

Στη σύσκεψη της περασμένης Τρίτης, όπου συμμετείχαν φορείς και συντονιστικές επιτροπές εργαζομένων με «stage» στο Δημόσιο Τομέα, καθορίστηκε το εξής διεκδικητικό πλαίσιο:

• Σταθερή και μόνιμη δουλειά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους.
• Να καταργηθούν όλες οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης και στο Δημόσιο και τον Ιδιωτικό Τομέα.
• Αμεση μονιμοποίηση των εργαζομένων σε «stage» χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Καταβολή όλων των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων.
• Να πληρωθούν όλα τα δεδουλευμένα των εργαζομένων με «stage» και να μην απολυθεί κανείς.

Την απόφασή τους να παλέψουν για το δίκιο τους διαμήνυσαν οι εργαζόμενοι και μέσα από την επιτυχημένη απεργιακή κινητοποίηση που έγινε την περασμένη Πέμπτη στην Αθήνα από τους εργαζόμενους με «stage» στον ΟΑΕΔ και το ΙΚΑ και τη συμμετοχή και από άλλους φορείς. Χαρακτηριστικά της απεργίας ήταν η μαζική συμμετοχή και ο αγωνιστικός παλμός των εργαζομένων. Την ανάγκη να ενισχυθεί η πάλη τους ανέδειξε και η απάντηση του υπουργού Εργασίας, Α. Λοβέρδου, ότι «η απόφαση της κυβέρνησης δεν αλλάζει».

Ενα ακόμα χαρακτηριστικό της κινητοποίησης αποτέλεσε η οργή τους κατά του εργατοπατερισμού και συγκεκριμένα της θέσης που έχει πάρει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, η οποία στηρίζει την απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Επίσης, την ίδια μέρα έγιναν κινητοποιήσεις σε Θεσσαλονίκη, Λάρισα και Μυτιλήνη.

Τα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα δεν είναι «κεραυνός εν αιθρία». Είναι αποτέλεσμα της συσσωρευμένης εμπειρίας των εργαζομένων που χρόνια τώρα βιώνουν μια διαρκή κατάσταση πολιτικής και εργασιακής ομηρίας. Ταυτόχρονα, η ολοένα εντεινόμενη αντεργατική επίθεση των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και η στάση που παίρνουν για τους συμβασιούχους αναδεικνύουν ότι δεν υπάρχει πλέον χώρος για ψευδαισθήσεις και αυταπάτες. Αντίστοιχα αποκαλύπτεται και ο ρόλος του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Ολα αυτά γέννησαν την ανάγκη για ενιαία αγωνιστική απάντηση των εργαζομένων ενάντια στις αντεργατικές πολιτικές που γεννούν και οξύνουν τα προβλήματά τους. Δεν υπάρχει πια χρόνος για αναμονή. Τώρα είναι η ώρα για αταλάντευτους αγώνες, σε ταξική κατεύθυνση.

Η αγωνιστική δράση των εργαζομένων ανησυχεί τους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου και τα συνδικαλιστικά τους στηρίγματα. Γι' αυτό προσπαθούν να βάλουν εμπόδια σε αυτή τη δράση, να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους σε διάφορες αποπροσανατολιστικές λογικές.

Η ΝΔ μιλά για μονιμοποίηση όσων καλύπτουν «πάγιες και διαρκείς ανάγκες». Με το πρόσχημα αυτό ως κυβέρνηση, το 2004, απέκλεισε εκατοντάδες χιλιάδες συμβασιούχους από το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά. Τη λογική αυτή υιοθετεί και ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος έχει το θράσος να επαναφέρει τον ανυπόστατο ισχυρισμό ότι η περίφημη κοινοτική οδηγία 70/1999 οδηγεί, τάχα, στη μόνιμη και σταθερή δουλειά. Ακόμα μιλά για μοριοδότηση που σε καμιά περίπτωση δεν εξασφαλίζει το δικαίωμα στη δουλειά. Τις λογικές αυτές προβάλλουν και οι αντίστοιχες συνδικαλιστικές δυνάμεις. Ο ΛΑ.Ο.Σ. σε μια ακόμα έξαρση δημαγωγίας ασκεί κριτική στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και από την άλλη παρουσιάζει ως επιβεβλημένη από τα πράγματα την απόφαση για απόλυση των εργαζομένων.

Ταυτόχρονα, εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι ειδοποιούνται για απόλυση χωρίς καν να τους παρουσιάζεται ένα σχετικό έγγραφο. Στην προχτεσινή απεργιακή κινητοποίηση της Αθήνας υπήρξαν υπηρεσίες που δε δέχονταν ως αιτία απουσίας τους τη συμμετοχή τους στην απεργία. Κάποια παπαγαλάκια τους εκφοβίζουν λέγοντάς τους ότι δεν έχουν δικαίωμα να απεργήσουν. Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι η λογική περί «πάγιων και διαρκών αναγκών» και «αξιοποίησης της κοινοτικής οδηγίας» συγκαλύπτουν τον πολιτικό χαρακτήρα του προβλήματος. Οπως δείχνει η μέχρι σήμερα εμπειρία, στόχος είναι να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους σε νομικίστικες και αναποτελεσματικές διαδικασίες, να γίνουν έρμαια δικηγορικών γραφείων που περιμένουν και πάλι να εκμεταλλευτούν την ανάγκη τους.