Την κλιμακούμενη επιθετικότητα κυβέρνησης - κεφαλαίου σε βάρος του εργατικού λαϊκού κινήματος και των διεκδικήσεών του, σηματοδοτεί η προσπάθεια να διωχθεί βουλευτής του ΚΚΕ επειδή - όπως όφειλε - στάθηκε στο πλευρό εργαζομένων και ταξικών σωματείων, την περίοδο που εξελίσσονταν πανελλαδικά μεγάλες και συντονισμένες κινητοποιήσεις ενάντια στην απόλυση του Ν. Νικολόπουλου από την πολυεθνική «Τζάμπο».

Σ' αυτό το πλαίσιο, την ερχόμενη Τρίτη, συζητείται στην «Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας» της Βουλής αίτημα του Αρείου Πάγου για άρση της ασυλίας της βουλευτή του ΚΚΕ Σοφίας Καλαντίδου, με στόχο να ασκηθεί σε βάρος της ποινική δίωξη για την πράξη «της παράνομης βίας» (!). Το αδίκημα για το οποίο κατηγορείται η κομμουνίστρια βουλευτής ήταν ότι εξέφρασε τη συμπαράσταση του ΚΚΕ στους εργαζόμενους που πραγματοποιούσαν κινητοποίηση έξω από το κατάστημα της αλυσίδας «Τζάμπο» στη Θεσσαλονίκη, το Γενάρη του 2009.

Αίτημα για την άρση της βουλευτικής ασυλίας εκκρεμεί από τις 17 Ιούνη και σε βάρος του βουλευτή του ΚΚΕ Γιώργου Μαρίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος. Το αίτημα διαβιβάστηκε στη Βουλή από τον Αρειο Πάγο και σύμφωνα με τα σχετικά έγγραφα, το στέλεχος του ΚΚΕ κατηγορείται για τη συμμετοχή του στην κινητοποίηση, που διοργάνωσε το ΚΚΕ, με αίτημα την κατάργηση των διοδίων, στις 4 Απρίλη του 2008.

Το αίτημα για άρση της ασυλίας της Σ. Καλαντίδου διαβιβάστηκε στη Βουλή στις 14 του Απρίλη 2009 από τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Μιλτιάδη Ανδρειωτέλλη. Είχαν προηγηθεί αλλεπάλληλες συστάσεις του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Σανιδά προς τους υφισταμένους του σε όλη τη χώρα να μεριμνήσουν για την ποινικοποίηση των αγώνων του ταξικού κινήματος έξω από τα καταστήματα της πολυεθνικής «Τζάμπο». Στη βάση αυτής της εντολής εκκρεμούν σήμερα δεκάδες μηνύσεις σε βάρος στελεχών του ΠΑΜΕ.

Για τη «στοιχειοθέτηση» των κατηγοριών, οι οποίες στρέφονται σε βάρος τεσσάρων ακόμα στελεχών του ταξικού κινήματος, αξιοποιείται η κατάθεση ενός αστυνομικού και ενός ακόμα «μάρτυρα», που την ίδια μέρα της κινητοποίησης έδωσαν καταθέσεις με πανομοιότυπο τρόπο στο Αστυνομικό Τμήμα της Πλατείας Δημοκρατίας, ύστερα από μήνυση που κατέθεσε στέλεχος της πολυεθνικής στη Θεσσαλονίκη.

Είχε προηγηθεί στις 31 Μάρτη 2009 αίτημα εκ μέρους της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης προς τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, όπου αναφέρεται στην υπόθεση και αφορά «την εν ενεργεία βουλευτή Θεσσαλονίκης Σοφία Καλαντίδου». Οπως σημειωνόταν, «εναντίον της εκκρεμεί προς άσκηση ποινικής δίωξης η δικογραφία που σχηματίσθηκε κατόπιν διενέργειας αστυνομικής προανάκρισης μετά την υποβολή σχετικής έγκλησης από το νόμιμο εκπρόσωπο της εταιρείας με την επωνυμία "JUMBO Ανώνυμη Εμπορική Εταιρεία" για την πράξη της παράνομης βίας, η οποία φέρεται τελεσθείσα στη Θεσσαλονίκη την 31/1/2009. Παρακαλώ για τις δικές σας ενέργειες, σύμφωνα με το άρθρο 62 του Συντάγματος, ώστε να καταστεί εφικτή η άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος της εγκαλούμενης».

Μάλιστα, στο σήμα του Αστυνομικού Τμήματος σχετικά με την αγωνιστική κινητοποίηση έξω από τα «Τζάμπο» προς τις αρμόδιες δικαστικές αρχές, αναφέρεται: «Χαρακτηρισμός εγκλήματος: Αρθρο 189 ΠΚ (Διατάραξη οικιακής ειρήνης). 330 Ποινικού Κώδικα (Παράνομη Βία). 364 ΠΚ (Δυσφήμιση Ανώνυμης Εταιρείας)». Ως δράστες κατονομάζονται οι: Ζαριανόπουλος Σωτήριος, Χανίδης Αντώνιος, Ψυχογιός Κωνσταντίνος και Χιονάς Αθανάσιος. Η Σοφία Καλαντίδου δεν περιλαμβάνεται στους «δράστες», αλλά σε άλλο σημείο του σήματος χαρακτηρίζεται σαν «επικεφαλής» ομάδας 50 μελών του ΠΑΜΕ. Μάλιστα, ως «αιτία εγκλήματος» καταγράφεται η «αντικοινωνική συμπεριφορά».

Οι αιτήσεις της εισαγγελικής αρχής για τη χορήγηση άδειας άσκησης ποινικής δίωξης κατά βουλευτή (άρση ασυλίας) υποβάλλονται στη Βουλή από το υπουργείο Δικαιοσύνης και παραπέμπονται στην αρμόδια «Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Δεοντολογίας». Η Επιτροπή, αφού ακούσει το βουλευτή του οποίου ζητείται η άρση ασυλίας, ερευνά εάν η πράξη για την οποία ζητείται η άρση της ασυλίας συνδέεται με την πολιτική δραστηριότητα του βουλευτή ή εάν η δίωξή του αποσκοπεί στο να παρακωλυθεί η άσκηση της πολιτικής του δράσης.

Στη συνέχεια συντάσσει σχετική έκθεση και την παραπέμπει στην Ολομέλεια της Βουλής, η οποία σε ειδική ημερήσια διάταξη αποφασίζει με φανερή ψηφοφορία για την άρση ή μη της ασυλίας του βουλευτή, ο οποίος έχει το δικαίωμα να πάρει το λόγο στη σχετική διαδικασία. Νέα αίτηση για ποινική δίωξη βουλευτή που στηρίζεται στα ίδια πραγματικά γεγονότα, δε γίνεται δεκτή.