Eurokinissi |
Η Αθήνα και όλες οι μεγάλες πόλεις της χώρας, με την πρώτη νεροποντή του φθινοπώρου, πνίγονται. Κι όμως, κανένα έργο αντιπλημμυρικής προστασίας δεν κατασκευάζεται. Με τον πρώτο σεισμό, κτίρια καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι. Κι όμως, η αντισεισμική θωράκιση είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Χιλιάδες λαϊκές οικογένειες δεν έχουν να βάλουν κεραμίδι πάνω απ' το κεφάλι τους κι αναγκάζονται να ξοδεύουν το πενιχρό τους εισόδημα πληρώνοντας δυσβάσταχτα ενοίκια. Αλλά, και όσες αγοράζουν, φεσώνονται με δεκάδες χιλιάδες ευρώ στην τράπεζα. Κι όμως, πάνω από 500.000 διαμερίσματα, πανελλαδικά, παραμένουν σήμερα απούλητα. Οι εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με μια πολιτική, που τσακίζει, κυριολεκτικά, το δικαίωμα και στη δουλειά και στη ζωή.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της πολιτικής που ακολουθείται είναι η λειτουργία του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ). Η πολιτική του ΟΕΚ είναι να στέλνει τους χιλιάδες δικαιούχους του στις δαγκάνες των τραπεζών κι όχι να κατασκευάζει σύγχρονα και φτηνά σπίτια. Ενώ υπάρχει η δυνατότητα να κατασκευαστούν φθηνές κατοικίες από τον ΟΕΚ, οι εργαζόμενοι στέλνονται στις τράπεζες και πληρώνουν τρεις και τέσσερις φορές πάνω την αξία των σπιτιών στους διάφορους κατασκευαστές.
Eurokinissi |
Την ίδια στιγμή αναδεικνύεται πως, μέσα από τον αγώνα ενάντια στην ανεργία, πρέπει να «φωτίζεται» ολοκληρωμένα η αιτία που τη γεννά. Η ανεργία, π.χ., που μαστίζει τον κλάδο της οικοδομής - και αφορά περισσότερο από ένα εκατομμύριο εργάτες - είναι συνέπεια της ίδιας πολιτικής που επιδεινώνει διαρκώς τις συνθήκες ζωής, τα προβλήματα στον τόπο κατοικίας. Οπως η οικοδομική δραστηριότητα πρέπει να κατευθυνθεί στην κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, αντίστοιχο προσανατολισμό πρέπει να αποκτήσει και η ναυπηγοεπισκευαστική δραστηριότητα, η κλωστοϋφαντουργία, η βιομηχανία τροφίμων κτλ. Μόνον έτσι θα λυθούν όλα τα προβλήματα των εργαζομένων και όχι μόνον η ανεργία.