Ενόψει της περιόδου των δώρων, η εκπομπή «Από τη σμίλη στον Γουτεμβέργιο» στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ στα FM», που επιμελείται και παρουσιάζει η Αννεκε Ιωαννάτου και θα μεταδοθεί σήμερα στις 12 μ., θα αναπτύξει για τους ακροατές μια ποικιλία από βιβλία που αξίζουν να διαβαστούν, αλλά και θα μπορούσαν να τα κάνουν δώρο. Ταυτόχρονα, να αποτελέσουν παρότρυνση για μια επίσκεψη στα βιβλιοπωλεία της «Σύγχρονης Εποχής», όπου φυσικά η επιλογή είναι πολύ μεγαλύτερη.

Τίποτα παραπάνω από μια σταχυολόγηση λοιπόν θα είναι η σημερινή εκπομπή με τo απολαυστικό πικρό χιουμοριστικό «Παρακαλώ μη θίγετε το φασισμό μου» του Σταύρου Κουτράκη («Σύγχρονη Εποχή»), το καυστικό σατιρικό «Ιχώρ - Ο Μαμούθ - Ειρήνη υμίν» του Γιώργου Δενδρινού (από το Σύλλογο «Ο Φλωριάς»), το επαναστατικό «Η γυναίκα φωλιά» της Γιοκόντα Μπέλι («Σύγχρονη Εποχή»), την εξαιρετική μελέτη του Γιώργου Μωραΐτη «Ο Παλαμάς που δεν διδάσκεται» (εκδ. «Παπαδήμας»), τη σπουδαία εργασία του Αστέριου Λάμπρου «Στη γροθιά του Σούπερμαν» («Σύγχρονη Εποχή»), την κλασική «Φόνισσα» του μοναδικού Αλ. Παπαδιαμάντη («Σύγχρονη Εποχή») και το σύγχρονο «Σε καιρούς δύσκολους» του Χρήστου Ρουπακιώτη («Σύγχρονη Εποχή») και άλλα. Η επιλογή αυτή τη φορά εστιάζεται στο λογοτεχνικό βιβλίο και στην κοινωνιολογική μελέτη. Για όσους το επιθυμούν, ωστόσο, υπάρχει και μια μεγάλη επιλογή πολιτικών, ιστορικών και ιδεολογικών βιβλίων, δείγματα των οποίων παρουσιάζονται τακτικά στην εκπομπή.

Στον Τζιάκομο Πουτσίνι θα είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία» που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή 11.00-01.00 στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM».

O γεννημένος στις 22 Δεκεμβρίου 1858 στη Λούκα της Βορείου Ιταλίας και πέμπτο παιδί της οικογένειάς του Tζιάκομο Πουτσίνι, αναδείχθηκε στον πιο σημαντικό συνθέτη μελοδράματος της εποχής του και, ταυτόχρονα, στον πιο σημαντικό Ιταλό ρομαντικό συνθέτη του είδους μετά τον Τζουζέπε Βέρντι.

Ο Πουτσίνι ασχολήθηκε σχεδόν αποκλειστικά με την όπερα, θεωρώντας πως αυτή πρέπει να είναι ο απόλυτος καθρέφτης μιας ζωής γεμάτης πάθη, συναισθηματισμό και ερωτισμό.

Το έργο «Μποέμ» έδειξε τη ρομαντική και εφευρετική ιδιοσυγκρασία του, το μεγαλύτερο θρίαμβο της ζωής του γνώρισε με την τρίτη όπερά του «Μάνον Λεσκό», ενώ με την «Τόσκα» άγγιξε για πρώτη φορά τόσο κοντά το πολιτικό δράμα της εποχής του. Η «Μαντάμ Μπάτερφλαϊ» του 1904 επιβεβαίωσε την φήμη του, όμως ο θάνατος αποδείχθηκε πιο δυνατός από την Τέχνη, καθώς δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει την τελευταία του όπερα «Τουραντό».

Ο Τζιάκομο Πουτσίνι, που «απογείωσε» το μουσικό κίνημα του «βερισμού», δηλαδή του ρεαλισμού με μεγαλύτερη έμφαση στη δραματικότητα και στην ένταση των συναισθημάτων παρά στο «αψεγάδιαστο» τραγούδι, «έφυγε» στις 29 Νοεμβρίου 1924 έχοντας προηγουμένως δωρίσει στον πολιτισμό όπερες που θα ξεσηκώνουν πάντα το κοινό στα θέατρα όλου του κόσμου.